Pandemya: Pagsasalamin sa Kawalay-katakos

Pandemya: Pagsasalamin sa Kawalay-katakos

Isang kagimbal-gimbal na pangyayari

Gumulat sa taong akala nati'y magiging maluwalhati.

Isang sakit ang lumaganap, maraming taong nasawi

Dulot nga ba ito ng kasaysayan o kapabayaan ng marami?

Isa itong kapabayaan ng mga nasa itaas

Hindi na natuto sa kasaysayang lumipas

Buhay ng mamamaya'y isinawalang bahala

Pati ekonomiya, isinakripisyo na.

Masyadong kumampante bansa nating ito

Hindi napaghandaan pandemyang wawasak sa kabuhayan ng tao

Inuna ang kapakanan ng damdamin ng karatig bansa,

Paano naman yaong sinumpaan mo ng pangakong pagsalba?

Hindi na sana lumala pa

Kung sa mga eksperto'y binuksan ang tainga

Kung noong una pa lang ay pinigilan ang pagpasok sa ating bansa

Hindi na sana umabot pa sa sitwasyong nakakabahala.

Mga doctor, nars at lahat ng trabahador sa ospital

Hindi makauwi't mayapos kanilang mahal

Sa takot na mahawaan nitong sakit na dulot ng kapabayaan

Sa pasilyo na lamang pansamantalang namamahinga't naninirahan.

Pinabayaan ang mahihirap

Walang makain ni butil ng bigas

Lumabas sa lansangan upang sana'y humingi ng tulong sa nakatataas

Ano't bakit ipiniit sa rehas kung saan sila'y lalong magdudusa.

Itong pandemyang ito'y nagbukas ng ating mga mata

Gobyerno'y walang awa sa mga nasa laylayan at propesyunal sa ating bansa

Sila'y isinawalang bahala, inuna mga bagay na walang halaga

Ngayon sabihin ninyo sa aking hindi sila pabaya.

Ito'y purong kapabayaan

Walang halong dulot ng kasaysayan

Kung noon pa lamang ay ginawang aral na ang nakaraan

Hindi na sana aabot sa puntong lahat ay nahihirapan.