het steegje

59 2 1
                                    

Mmmaar dat wil ik niet! Oke ik geef je een laatste kans , doe je het niet dan stuur ik de wezens op je af en ze zullen je levend verslinden. Ik kijk om me heen, en het zweet loopt van mijn gezicht. De wezen kijken me met hongerige , kwaadaardige ogen aan. Even twijfel ik, en dan komt weer dat stemmetje. Luister ,waarom word je gewoon niet onze leider, je hebt tog niets voor te leven. Iedereen haat je, je word overal uitgespuugd als vies, oud eten. Nee, je hebt het mis, mijn moeder is er nog en ze zal van me houden tot in de eeuwiggeid. Je bedoeld tot de dood. Ook goed. Hmm interessant, dan ga ik ervoor zorgen dat haar dood dichtbij is. Neeee! Dat mag je niet doen! Natuurlijk wel, en WEZENS VAN DE NACHT, HET ETEN STAAT KLAAR! Neeee, o man, wat moet ik doen. De muur acher me is gesloten en de wezens zijn bijna bij me. Ik doe mijn ogen dicht en doe een laatste gebed, maar stiekem in mijn achterhoofd op een klein milimeter van mijn hersens denk ik aan een soort spreuk. Maar wanneer ik de stinkende adem van de beesten ruik zeg ik zomaar ineens zonder dat ik weet hoe ik eraan kom: stomme wezens ga aan de kant want ik verlaat nu het pand. Wow omg de wezens explodeerden tegen de muur en ik verdween. Ik verdween naar het steegje, het steegje waar alles begon. Ik sta weer op en begin te rennen, nog steeds in de war en geschrokken. ik wil even weg van alles. Gewoon even tijd om alles te verwerken. Ik stop met rennen als ik buiten adem raak. De hele weg lang heb ik niet geken waar ik naartoe ging. Maar nu zie ik dat ik midden in een bos ben. Dit is echt heel eng en ik begin het koud te krijgen. Het is winter maar er is nog steeds geen sneeuw, ook begint het donker te worden. De zon verdwijnt terwijl de maan de plaats neemt. Dus ik begin te lopen en lopen en lopen totdat ik stemmen hoor. Ik buk en verstop mee achter een struikje. Tot mijn opluchting zijn het gewoon kinderen die aan het kamperen zijn. Ook zie ik volwassenen dus ik loop naar hun toe. Eerst zagen ze me niet maar wanneer ik achter hin sta wel , maar ze kijken me wantrouwig aan.

Rustig maar, ik ben verdwaald en ik weet de weg niet meer trug. Zeg is terwijl ik hun smekend aankijk.

Oke meisje, hoe heet je eigenlijk zegt een man. Volgens mij is hij rond de 35 jaar oud. Hij heeft een klein baardje en is best lang. Wil je met ons meelopen? We gaan nu naar onze kamp. Zegt hij uit eindelijk.

Natuurlijk! Dank u wel. Ik loop met hun mee en onderweg vraagt de man mij mijn naam.

Ik heet Rosa.

En hoe oud ben je ? 14 zeg ik meteen.

Hmm oke. We komen aan bij het kamp en de meeste beginnen hun handen te wassen dus doe ik dat ook maar. Even later roept iemand dat het eten klaar staat en iedereen gaat aan een lang krakerig tafeltje zitten. Iedereen kletst maar wat. Er zit een meisje naast me en ze tikt me aan. Jah wat is er meisje?(ik schat dat ze 10 jaar is).

Ehmm wie ben jij ??

Haha hoi ik ben Rosa en wie ben jij?

Ik ben Emilie maar iedereen noemt me Emma.

So mooie naam heb jij Emma en ik doe gelijk een knipoog erachter.

Maar wat doe jij hier eigenlijk?

Nou dat is een lang verhaal en ik was verdwaald daarom.

Oh oke zegt het meisje.

De meeste zijn aan het eten en omdat ik honger heb na wat er is gebeurd schrok ik mijn eten op. Het was echt heel lekker, toen ik klaar was bracht ik mijn bordje weg. Toen ik de keuken in kwam zag een vrouw me en keek me vragend aan. Nou ik heet Rosa en ik bem hier voor een nachtje.

Nou oke is goed en moet ik je naar je kamer brengen?

Eh ja natuurlijk graag zelfs

Loop maar mee!

Ik volg de vrouw en  ze stopt als ze een kamer bereikt. Ze doet de deur open en wenst me veel terusten. Ik groet haar trug en doe de deur dicht. Ik ga liggen op mijn bed en val vrijwel meteen in slaap.

Hooi beste lezers! Het spijt me verschrikkelijk als ik julie lang heb laten wachten, ik had het super duper druk met school en je weet wel hoe dat gaat dus sorryyyyy. Ik wilde julie vragen of julie ook mijn andere boek willen lezen genaamd : vervloekt. En ik wilde ook vragen of ik wel goed schrijf, of ik meer details moet geven en of ik veel fouten maak want ik wil dat  graag horen. Alvast supper bedankt !!!

wraaak...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu