I'll Fight For You

Chapter 13- Boldness

Chapter 13- Boldness

Elizer POV

“Wala pa rin ba si Ada?” nagaalalang tanong sakin ni Klein. Binaba ko ang kamay ko matapos kong tignan ang oras.

Malapit na magsimula ang trial pero wala pa rin ito. Miski ako ay nagaalala na. Hindi rin ito sumasagot sa mga tawag at text namin.

“I feel bad. This is so important for her hindi sya papahuli ng ganito.”

Sinuklay ko ang buhok ko at muli ko idinial ang numero nya. Pinagpapawisan na rin ako ng malamig. Hindi kaya…?

“Wala pa rin ba abogado nyo?” naibaba ko ang hawak ko phone at sabay kami ni Klein napatingin sa kanya.

Kinalma ko ang sarili ko hindi sya sugurin. That fucking face killed my girlfriend. Hindi ko malilimutan ang ginawa nya sa video. He’s so evil!

“Anong ginawa mo sa kanya?” tanong ni Klein na ngayon ay hawak ang kwelyo ni George. Tinaas nya ang kamay na parang sumusuko. “Wala akong ginagawa sa chic nyong dalwa.”

“Anong sinabi mo-!” pinigilan ko agad si Klein. “Tama na. Hayaan mo na sya. Makukulong din naman yan.”

“Kamusta ka na, Elizer? Ang mabuti kong kaibigan?”

Malamig ko syang tinignan. “Wag mo ko tawagin kaibigan. Wala akong kaibigang mamatay tao.”

Tinalikuran ko na sya habang madiin ang pagkakahawak ko sa aking kamay. Kating kati na ihambalos sa kanya.

“Fuck. I gonna kill him if this trial won’t work.” Bulong ko.

Pumasok na kami ni Klein sa loob ng korte. Nasa kabilang side kami umupo habang pumasok na judge. Uupong witness si Jeron habang na kay Ada ang ebidensya.

Nasan ka na Ada? Magsisimula na.

“Nasan na ang abogado nyo, Mr. Estenor?” tanong samin ng hukom. Lumingon samin ang mg Escuadra at may mga ngisi ito sa mga labi.
Malakas ang kutob ko na may ginawa sila kay Ada.

“Male-late lang po sya ng konti. Natraffic po.” Singit ni Klein.

That’s our best shot. I was hoping she was stucked in a traffic.

For almost six years, I thought she killed herself but then was murdered. I won’t be able to forgive the people who killed her. Never.

“Isang oras na ang nakakalipas. Wala pa rin ito. Kapag wala pa rin sya ng within 5 minutes. Isuspend ko muna ang trial ngayon.” Ani ng Judge.

Napakagat ako ng labi.

“I’m going to check her. Stay here.” Ani ko kay Klein.

“Nandito na ko!”

Biglang bumukas ang pinto ng korte at nakatayo doon si Ada na hinihingal at may bandages ang ulo. Nanlaki ang mata ko sa nakita ko. May dugo rin ito sa sleeves nya.
Agad kami lumapit ni Klein.

“Ada! Anong nangyare sayo?” nag aalalang tanong ni Klein.

Tinignan ko ito. Mukhang hindi pa itong hilo. “We should move the trial. Halika na.” nagulat ako ng bigla nya hinawi ang kamay ko sa braso nya. “Hindi. Okay lang ako. Kaya ko. Baka hindi na ko abutin ng bukas.” She said.

“Ada!” sigaw ni Klein matapos naglakad papunta sa judge.

Lumingon muli ito samin. “We can win this.” Ani nya at dumuretso na.

Bilib ako sa determinasyon nya. Ang dedikasyon nya makuha ang hustisya kay Ada at kung paano nya tinataya ang buhay nya para dito. She’s amazing in the way a passion makes her feel alive.