Mijn leven als Tristan de Jong. ( gender bender )

Hoofdstuk 4

Wow dit is echt al heel lang geleden.... btw, wees gewaarschuwd voor spelfouten die kunnen voorkomen

Mijn mond loopt vol water als ik al het eten om me heen zie. Taarten, cackjes, toetjes, snoepjes, noem het maar op, het is er. Een grote grijns komt op mijn mond terwijl ik van alles naar binnen begin te proppen. Dit is geweldig, ik heb nog nooit zoiets lekkers geproefd en het eten lijkt nooit op te raken! Het is bijna als een droom. Wacht eens...

Ik open mijn ogen en staar naar mijn wekker die laat zien dat het vijf voor half zes is. Dan merk ik dat ik op iets kauw. Als ik merk dat het mijn kussen is waar ik op kauw en niet een verrukkelijke slagroomtaart gooi ik deze snel van me af. Natuurlijk belandde deze op het hoofd van mijn lieftallige kamergenoot. kuch kuch... Hij beweegt waardoor de kussen van hem afvalt, maar hij lijkt nog te slapen. Ik geef mezelf hiervoor een schouder klopje. Dan hoor ik mijn maag rommelen. "Argh!" waarom kon mijn droom niet echt zijn? Ik rol gefrustreerd over mijn bed terwijl ik met mijn armen in het rond sla, wat jammer genoeg resulteerde in vele blauwenplekken en mijn wekker die op de grond valt. Notitie aan mezelf: van het bed afvallen voortaan vermijden. Ik lig op de grond een geef mezelf een facepalm waarna ik mijn wekker uitzet, ik ben nu  toch al wakker. Dan kijk ik snel over het randje van mijn bed heen. De prins slaapt nog hoor. Ik zucht opgelucht. Zachtjes sluip ik overeind naar de badkamer. Voordat ik de deur haal rommelt mijn maag harder dan ooit te voren. "Shhh" zeg ik tegen mijn maag. Dan stap ik de badkamer binnen en doe deze op slot. Ik kijk met een pruillip naar mezelf in de spiegel. "Ughhh ik heb  honger." klaag ik naar mezelf. Ik ben hier nog niet eens een week en ik praat nu al tegen mezelf, ik wist dat dit geen goed idee was, maar had ik hier enige inbreng in? Nope! Nogmaals bedankt broertje lief. "Dick." zeg ik naar mezelf in de spiegel, ik bedoel ik lijk zoveel op Tristan dat het me zelfs oplucht als ik naar mezelf scheld. Ik begin te grinniken. Ik moet echt even wakker worden voordat mijn onzin gedachtes in normale gedachtes veranderen. Of ik word echt gek. Anywayssss, ik heb een douche nodig. Ik ruik aan mijn oksel. "Oh mijn god." ik begin hier goed in te worden, aangezien ik al als een man begin te ruiken. Ik haal mijn schouders op en stap de douche in. Dit is waar ik voor leef denk ik als het warme water mijn lichaam raakt, ik was mijn korte haren en scheer mijn benen en oksels, oké ik weet dat ik dit eigenlijk niet zou moeten doen, maar kom op, haar is vies oké. Ik bedoel jongen scheren zich ook, wel op een andere plek, maar dat zijn maar details. Ik stap uit de douche en droog mezelf af. ik kijk naar mezelf in de spiegel en doe mijn haar, wat best lang is voor een jongens kapsel achter mijn oren. Ik kijk in de spiegel, en zo, zonder mijn haar te stylen, jongenskleren en een korset aan te hebben zie ik opeens weer de vrouwelijke ik terug. Ik zucht en kijk weg. het is maar goed dat ik gisteren mijn uniform al in de badkamer had gehangen, ik begin pas net een beetje wakker te worden en logisch na te denken. Hiervoor kon ik aan niets anders denken dan aan taart, laat staan mijn uniform. hmmm taart. Ik zucht en wurm mezelf in het strakke korset dat ik voor geen moment gemist heb waarna ik mijn kleren eroverheen aandoe. Ik stijl mijn haar en knip mijn vinger naar mijzelf. "Yo, ik ben een bro, bro. Geen Ho, no, no, Ik ben en bro! Yo, yo ik ben een bro!" (voor de mensen die niet zo goed in Engels zien. bro betekent broer en ho is van whore wat eigenlijk hoer betekent, maarja het rijmt) Ik weet niet veel van rappen, maar volgens mij heb ik daarnet een hit geschreven.Aangezien de grootste hits over feestjes, de ochtend na een feestje of andere onzin gaan ,maakt mijn zelfgeschreven meesterwerk nog een vrij grote kans. "Ugh, ik had songwriter moeten worden in de plaats van een jongen." Ik open de badkamerdeur en zie dat dat Sam nog steeds slaapt en zachtjes snurkt. "Varken." mompel ik.  Ik kijk richting Sam en begin dan te grijnzen. Er gaat niets boven een goede ochtend prank.  Ik trippel zachtjes op mijn teentjes naar hem toe. Ik bestudeerd zijn slapende gezicht. "Whaa..." zeg ik zachtjes. Hij lijkt net aardig en normaal als hij slaapt. Hij heeft zelfs wat sproetjes...  Misschien moet ik hem gewoon met rust... wacht! Wat gebeurt er met me?! De arrogante prins moet gestraft worden. Waarom? Waarom niet? "Hmm...." Ik wrijf bedenkelijk met mijn wijsvinger en duim over mijn kin. Dan komt het idee in mijn hoofd. "Juist." Ik zat alles klaar en check nog  eens alles na. Ik moet toegeven, dat dit een van mijn betere creaties is. Zelfverzekerd loop ik dan onze kamer uit naar de aula. Ik pak mijn eten was bestaat  uit  een appel, twee  broodjes, koffie en een cupcake die trouwens de laatste was. "Ah, cackje, dromen komen uit. Wat denk jij? Ik denk dat dit voorbestemd was." Ik knik en neem alvast  een hapje voordat ik aan een van de lange tafels ging zitten. Ik begin rustig aan mijn ontbijt als er iemand naast mij neer ploft. Ik kijk verbaast op met volle mond. Een jongen met blond haar, blauwe ogen en een grote glimlach steekt zijn hand naar mij uit. "Hey ik ben Lyon." Ik laat mijn ogen over hem heengaan, hij is alternatief gekleed en heeft en geruite blouse aan met een mutsje, hij ziet er niet onaardig uit. Ik pak zijn hand aan en schud deze. "Ik ben -" "Tristan, ik weet het." Ik trek een wenkbrauw omhoog. "Kennen we elkaar? Dan alvast sorry, ik heb geheugenver-" "Nope." hij popt de 'p' in het woord. "Nou ja, ik ken je, maar iedereen kent je." "Ahh..." ik knik en neem een slok van mijn koffie, die ik snel doorslik aangezien deze nog wat te warm was en mijn mond verbrandde. Ik raak met een pruillip en een frons mijn tong aan. Ik hoor gegrinnik naast me. "Wat? Jij hebt geen idee wat voor pijn ik op het moment voel." Hij blijft lachen. Wat zei ik ook al weer, dat hij me aardig leek? Hoe kan je lachen om een verbande tong, het is een nachtmerrie. "Het is niet grappig." zucht ik. "Het is gewoon zo vreemd." zegt hij als hij weer op adem is gekomen. "Wat?" zeg ik terwijl ik de pijn aan mijn tong negeer en aan mijn broodjes begin. "Je bent heel anders." "Je zei dat je me niet kende." Klopt zegt hij terwijl hij een slok neemt uit zijn dampende koffie. Ik staar hem met open mond aan. Ik heb nooit begrepen hoe mensen kokende vloeistoffen hun lichaam in kunnen werken... Betekent dit dat mijn tong abnormaal is, of die van hun. Een hand zwaait voor mijn ogen. "Huh? Sorry, wat zei je?" zeg ik terwijl ik frons naar mijn eigen dampende koffie die nog steeds een gevaar voor mijn tong is. "Ik zei dat je gewoon een hele andere sfeer om je heen hebt. Maar het is zeker beter dan eerst." zegt hij lacherig. Ik zou eigenlijk beledigend moeten reageren toch? Maar het enige wat ik kan denken is, in your face broer, kijk eens wie er aardiger wordt gevonden. Terwijl ik nadenk over hoe ik zal gaan reageren hoor ik opeens mijn naam luid geschreeuwd worden uit de mond van een prins die met het verkeerde been uit bed is gestapt. "Klinkt alsof het heeft gewerkt." zeg ik tevreden. "Hm?" Zegt Lyon verward. "Laten we dekking zoeken.." Ik duik snel onder tafel terwijl ik Lyon meetrek. "Waarom-" "Shh! de show gaat beginnen." zeg ik grijnzend. Dan zie ik Sam de aula in rennen. "TRISTAAAAN! ALS IK JE TE PAKKEN KRIJG GA JE ERAAN!" Ik grinnek als ik Sam in alleen zijn boxers met een grote rode vlek op zijn voorhoofd door de aula zie stampen. "Wat heb je de arme knul aangedaan?" fluisterd Lyon geammuseerd. "Toen hij nog lag te slapen heb ik de bijzettafel over hem heen gezet. Ik hoefde voor de rest niets te doen, behalve dan wachtten tot zijn wekker gaat. Weet je, Sam slaapt altijd heel diep dus als zijn wekker gaat schrikt hij altijd wakker, dan schiet hij altijd recht overreind, daarom wist ik zeker dat het zou werken. Ik vraag me af of die rooie plek een blauwe plek  zal worden." Ik grinnik zachtjes. "TRISTAAAN!! VERROER JE NIET!" Ik kijk op en zie dat Sam mijn verstopplek heeft ontdekt. "Whoepsie, Ik ga maar eens." Ik spring op en begin te rennen. "Leuk om je te ontmoeten Lyon, see you later." roep ik voordat ik nog harder begin te rennen. Als ik buiten op het schoolterrein ren met Sam op mijn hielen moet ik nog harder lachen. Heeft hij niet door dat iedereen naar hem kijkt? Blijkbaar staat wraak hoger op zijn lijstje dan zijn waardigheid. Ik stop met rennen als  ik zie dat we worden aangestaard door een al niet geammuseerde leraar. Oepsie... ik bijt op mijn lip. Ik val voorover als ik Sam tegen me aan voel beuken.  Snel kom ik overeind. "Uh goede morgen meneer...?" "Boomstra." "Oh, meneer Boomstra, het spij-" Het is al goed Tristan, het is je eerste schooldag hier terug ik zal het voor deze keer door de vingers zien." zegt hij met een knipoog.  Dan verandert zijn knipoog in een stalen blik. "Jij daarintegen, meneer Overstreet. Meekomen." "Maar meneer!" "Niks te maar'en! meekomen!" Sam gooit verslagen zijn armen in de lucht. "Fijne eerste schooldag, Tristan." "Dankuwel meneer Boomstra." Ik grijns dan naar Sam terwijl hij met meneer boomstra meeloopt en begin zelfs te zwaaien. Zijn mond valt open, maar maakt geen verdere move. Hij loopt  mee met Meneer Boomstra terwijl ze teggen elkaar mopperen. Het blijkt dat ik die dag veel geluk heb gehad. Meneer Boomstra is een chille leraar en mag vrijwel iedereen, minus Sam dan. Ik maak me een beetje zorgen over de wraak van Sam aangezien hij zijn eerste schooldag zal moeten beginnen met nablijven maar voorlopig druk ik die gedachten naar het achterste van mijn hoofd. Deze plek en de mensen hier zijn zo slecht nog niet, misschien is deze situatie helemaal niet zo erg als ik denk. Misschien heb ik nu een andere naam, identiteit en moet ik verbergen dat ik een meisje ben maar ik heb het gevoel dat mijn tijd hier vol verassingen zal zijn en dat ik veel meer zal meemaken dan wanneer ik maar het zusje van Tristan ben. De vergeten dochter... nu niet meer, ik ben hier nu en ik zorg ervoor dat ik niet vergeten zal worden.

Het plaatje hiernaast is van Levy/Tristan. Ik heb hiervoor Molly c. Quinn gecast. Ik weet eigenlijk niet zeker of ik al veel over haar uiterlijk heb vertelt maar ze heeft dus een beetje ginger  gekleurd haar en lichtblauwe ogen. Voor de mensen die niet hebben gezien dat ik wat veranderd heb bij de vorige hoofdstukken zal ik dit even vertellen: Ik heb Bob Morley gecast als Sam en er is in het 1e hoofdstuk ook een nieuwe foto van de schooluniformen.

Comment? Vote? (<- Maakt mij blij) Follow? (misschien (; )

xxx