Mag two-two weeks na narin ng nasaamin si Henry pero Wala parin akong makita sa social media's o balita man lang. About sa batang nawawala. Mag Bi-birthday narin ako this weekend. Lumapit ako kay mommy habang nilalaro si Henry.
" Mom 18'th Birthday kuna this weekend." Sabi ko kay Mommy. Habang pinapaandar ang laru-ang sasakyan.
" Alam namin sweety. May sopresa nga daddy mo e." Sagot ni Mommy Sakin.
" Mom since two weeks na satin si Henry, pwede bang kaming dalawa na lang ang mag celebrate ng Birthday. " Lambing ko Kay mommy.
" That's a great Idea sweety, magpaplano kami ng daddy mo agad. Para bongga. " Excited na sabi ni mommy Sakin.
" Mom I want it simple yung tayo lang at friends ko. Pati narin sina Lolo at Lola. I want them to meet Henry. "
" If that's what you want sweety, OK kakausapin natin daddy mo. "
" Narinig mo yun Henry, Birthday natin this weekend." Masayang Sabi ko sa kanya tapos niyakap siya ng mahigpit.
" I'm excited to yeheyy. " Masaya nito Sagot Sakin. Sumali narin si mama samin.
" I'm I late? " Si daddy na Kakarating lang.
" Come here dad, let's gruop hug. " Lumapit samin si daddy na may malaking ngiti sa mga labi habang hinahalikan kami sa noo.
Matapos ang group hug nayun, umalis sina Mommy saglit at Daddy dahil may pag-uusapan daw sila. Naiwan naman kami ni Henry. Kaya naglaro nalang kami ng laro.
" Henry, What's your Kuya name ba?" Tanong ko sa kanya.
" Ahmmm Ken." Ken parang yung jowa lang ni Barbie.
" Is that his true name?" Panigurado ko sa kanya.
" Ahm no, it's he's nickname, I don't know kuya's true name eh." ahh patay sariling pangalan ng kuya di alam. Pano ako kukuha ng impormasyon nyan kung Ken lang ang alam na pangalan ni Henry sa kuya niya.
" Henry kuha lang si ate ng snacks ha. "
" OK, and cookies too please." Ang cute talaga ng Batang to.
" Sige, wait kana muna ha." Ginulo ko naman ang buhok niya at hinalikan ang pagkatabang pisngi. Umalis nako para kumuha ng snack sa kusina.
Nadaanan ko naman sina Mommy sa Garden, pero napahinto ako ng marinig Kung umiiyak si mommy. Lalapit na sana ako ng narinig ko ang pinag-uusapan nila, Kaya nagtago agad ako gilid at pinakinggan sila.
" Hindi ko Kayang mawala si Henry satin Raol." Iyak ni mommy kay Daddy
" Pero Maria, alam natin nung una palang na hindi siya atin, at balang araw may kukuha rin sa kanya." Niyakap naman ni Daddy si Mommy.
"Pero Raol, kahit hindi atin si Henry napamahal narin siya sakin. Ikaw hindi mo ba mahal si Henry?" Iyak ulit ni mommy.
" Mahal ko rin si Henry, pero Maria hindi siya satin balang araw may kukuha rin sa kanya satin. Kung pwede lang inampun ko natin siya." hindi pa rin tumutigil si mommy kakaiyak habang yakap si Daddy.
Ang marinig na Umiiyak si mommy. Ay masakit para sakin, Tama nga si Daddy. Ang sayang mararanasan mo minsan pandalian lang. Ayuko ko ring mawala si Henry dahil mahal ko narin siya. Pero Wala kaming magagawa Kung may kukuha man sa kanya. Hindi ko napansing may tumutulo na rin palang luha sa mga mata ko. Pinahid ko naman to agad. Napamahal na talaga samin si Henry dahil ang gaan ng loob namin sa tuwing nakikita siya.
" Why are you crying?" Inosenteng tanong niya sakin.
" Napuwing lang ako. Hipan mo nga." Dumukwang naman ako sa kanya para mahipan ang mata ko. Hinipan din naman niya to.
" Your hungry na?" Tanong ko ulit sa kanya.
" Yes, and I want some chocolates."
" Let's go na. " Hinawakan ko siya kamay. At pumasok na kami sa kusina.
