He tried to hold back his tears, but he can't he bursted into tears already.
"Shhh.... It's fine," I whispered through his ear, hugging him closely to comfort him. "And it will never suck to be your sister, remember that. Also I'm not lucky to have you, I'm super lucky to have a Blake Aizel Flores in my life" I said while caressing his hair, I lifted his head up and smiled, finally I saw a smile that was not fake but full of mixed emotions. It was not fake anymore, he was finally smiling with real emotions.
"I want you to smile like that always ok? Try not to fake it," I said while smiling "If you have a problem, tell me, I'm here always remember that." he nodded as a response then he opened his mouth for a question.
"What if I can't take it no more?" he suddenly asked, "Cry until your vision becomes clear once again, just don't let tears bring you down" I said to him with a cheerful smile, he smiled back at me once again that made me happy.
Pinunasan namin yung mga luha namin at bumaba na para kumain. "Salamat ate Judy sa pagkain" sabi ko kay ate Judy and smiled genuinely , "Nako, wala yon" sabi ni ate Judy and smiled back.
Ate Judy was really nice to us, she has been our helper since I was born that's why she's really close with our family. "Ate Judy, nasabi po ba sainyo nila mama kung kailan sila darating?" tanong ni Blake.
Ang sabi kasi nila mama uuwi daw sila next week, pero they never said the exact date. I was planning to go to Lola's House with Blake kasi namiss namin sya. "Sorry iho, di ko pa kasi alam. Di samin sinabi ni ma'am at sir" sabi ni Ate Judy, "Ok lang po un" sabi ni Blake while chewing on his food.
"Pwede po ba pumunta kanila lola sa weekend?" tanong ko kay Ate Judy after sipping on my juice "Nako, di ko alam kung pwede kayo, pero tanungin nyo nalang si ma'am at si sir," she said after feeding Bubbles. Kanina pa kasi meow ng meow sa ilalalim ng lamesa.
Matapos namin kumain pumasok munam kami ni Blake sa mga kwarto namin, nag toothbrush kami. Dumiresto ako sa kwarto ni Blake para makausap namin si Lola tsaka sila mama at papa para makapag-paalam kami sakanila kung pwede ba bumisita kay lola sa weekend.
"Blake?" kinatok ko yung kwarto para makapasok ako sa kwarto niya. "Ate?" tanong niya, "Kausapin natin si Loloa dali. Kamustahin natin tas tanungin natin sila papa kung pwede tayo dumalaw dun" explain ko sakanya, gosh ang haba na nun ah. "Hm, sige pasok ka ate." aya niya sakin tsaka niya nilakihan ang open niya sa pintuan, pumasok na ako sa room nya. His room was very decent, not that neat but not that very messy.
I looked for Lola's number in the contacts list, "Aha eto," sabi ko nung makita ko yung number ni Lola. Yung contact name ko sakanya ay 'Lovely Lola' yun yung gusto namin ilagay sa mga contacts namin kasi kasi daw para kyot.
Blake peeked at my phone, na-curious sya e. "Tawagan mo na ate," sabi nya sabay dun sa contact ni Lola, "Eto na," sabi ko sabay pindot sa call button, good thing may load na ako kahapon. Nag-paload kasi ako para ma-tawagan tsaka text si Blake. Nag-ring yung phone, nilagay ko sa speker mode para marinig din ni Blake. "Hello? Si Aleeza ba 'to?" sabi ni Lola sa kabilang linya, "Opo, kasama ko po si Aziel" sabi ko sabay tapat yung phone kay Blake para makausap niya si Lola, mas gusto kasi ni Lola na tawagin kami sa second names namin eh. "Hi po lola, musta na po kayo diyan?" panga-ngamusta ni Blake kay Lola. "Ayos naman ako apo" sabi ni lola, "Kayo diyan, musta na?" tanong niya. "Ayos naman po", "Andyan ba mama nyo?" sabi niya
"Wala po eh" sagot ni Blake, "Sayang may sasabihin pa sana ako sakanya" She said in disaapointment, "Ako nalang po magsasabi sakanya, ano po ba yon?" I asked while my head tilted. "Nako, wala yon apo. Tandaan mo lang mag-aral kayo ng mabuti ha mga apo." sabi niya kaya tumango nalang ako. Oo nga pala tatanongin ko kung pwede ba kami bumisita sa kanila sa weekend. "Lola, pwede po ba bumisita sa inyo sa weekend?" tanong ko, "Promise Lola magpapakabait kami," Blake joked and laughed a bit so did Lola and me. "Aba, syempre pwedeng pwede kahit kailan" sabi niya na natutuwa dahil bibisitahin namin siya.
"Nag-paalam na ba kayo sa nanay at tatay nyo?" tanong niya samin, "Mag-papaalam palang po" sagot ni Blake. "Ah, text niyo nalang kung kailan kayo pupunta ha," sabi niya samin, "Opo, Lola sige po mauna na po kami ha, ingat po kayo dyan" sabi namin"Sige mga apo, ingat din kayo dyan," paalam niya "Byebye po Lola" sabi ni Blake in a cheerful tone. Pinatay na namin yung phone call after namin magpaalam sa isa't isa.
Sinunod naman namin na tinawagan si mama at papa, di ko lang sure kung busy ba sila ngayon o hindi, pero tinawagan parin namin sila. Tinawagan ko yung number sakin ni mommy, agad agad siyang sumagot. "Bakit anak, may nangyari ba?" concerned na sabi niya, "Wala po, gusto lang po sana namin mag-paalam pupunta kanila Lola sa weekend, "Hm, sige pagusapan namin yan ng papa nyo, musta kayo dyan?" sabi niya, "Ok lang naman po kami mommy, kayo po?" sagot ni Blake, "Ok lang kami dito anak, nakakain naba kayo? Kakain lang namin", "Nakakain na rin po kami mommy, si papa po?". "Ah, nakikipag-usap dun sa mga business partners," she explained. "Ah, kailan po ba kayo makakauwi?" tanong ni Blake, para incase na dumating sila sa weekend makasama sila para maka-sama din sila sa pag-bisita kay Lola. "Di pa kami sure kung makakauwi kami this weekend Blake, antayin nyo nalang text namin mga anak . Ingat kayo dyan," paalam samin ni mama, "Bye mama I love you" sabi ni Blake, "I love you mommy" paalam ko kay mommy. "Bye mga anak, I love you too," paalam samin ni Mama tsaka nya pinatay yung call.
"Sige Blake, balikan nalang kita dito sa kwarto mo pag nag-text na si mommy ha" sabi ko kay Blake saka tumayo at binuksan yung pintuan, "Sige ate, maglalaro muna ako," tumango ako at sinarado na yung pintuan niya, pumasok na ako sa kwarto ko at nag-ayos muna ng mga bagay sa kwarto, bihira lang ako mag-linis. Mostly kapag naiinis ako sa grabeng kalat.
Ilang minutes after nung call habang naglilinis ako, may narinig akong text sa phone ko. Probably si mama kasi sabi niya i-tetext niya daw ako pag nakausap niya na daw si papa.
From Mama:
Anak, sige daw sabi ng papa nyo. Mag pahatid nalang daw kayo sa driver, i-tetext ko nalang din si ate Judy para masabihan siya. Stay kayo dun hanggang saturday to sunday ha, ingat I love you.
To Mama:
Sige po mommy, thank you po. I love you too.
Tumayo ako sa higaan tsaka pumunta sa kwarto ni Blake, kumatok ako sa kwarto niya. "Blake? Confirmed na, bibisita tayo kay Lola sa saturday hanggang sunday." Binuksan na nya yung pinto sa wakas! Ang tagal kong nag explain ngayon niya lang binuksan, "Ano yon ate? Narinig kita nag sasalita sa labas kaya binuksan ko, naka earphones ako eh". Aba ang galeng pucha, papaulet niya saken lahat yoooon, inulit ko sakanya ng mas malakas para maintindihan nya na ako ngayon.
"Ah sige ate, goodnightie. I labyu" sabi niya, may pa-flying kiss pa, Yak! Kinuha ko yung flyig heart niya atsaka tinapon, rejected amp. Hinawakan niya yung dibdib niya na kunware ay nasasaktan, aish naol nasasaktan charr. "Sige na nga, goodnight" I said to him before close the door and smiling genuinely
Goodnightieeee :))
Ok, sooo sorreh for late ud. As in literal na tinamad ako buong araw eheee. Para sa inyo lang to!! Ailabyuuuu mwah, soreh sa typo ngayon lang ako di nag-scan kasi tinamad talaga ako pramiseeee
-Author :'((
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: :'((
(づ ̄ ³ ̄)づ
YOU ARE READING
Happiness
Non-FictionWhat does happiness does to you? What is happiness for you? We all have questions in are head that is unanswerable by ourselves bit through the days who will realize what REAL happiness is. Ang kasiyahan ay nandyan lang, may bagay lang talaga na kai...