အတိတ္ဘ၀ရဲ႕..ရႈိက္သံ

2

.
ထင္မွတ္မထားဘဲ...သူ႔ရဲ႕ အျပဳအမူ..သူ႔စကားလံုးေတြေၾကာင့္...
ဘုရင္သမီးေတာ္ေလး...
Kim jennie တစ္ေယာက္...
သူမရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္..
ျဖစ္တဲ့ အသက္သခင္ ေက်းဇူးရွင္ကို..ျပန္ၿပီး..အက်ိဳးျပဳမိတာ.. မွားၿပီလို႔ေတာင္ ထင္မိသြားခဲ့သည္။...
.
သို႔ေပမယ့္...
.
Li က jen ထင္သလို လူဆိုးမဟုတ္ခဲ့...။
.
ခ်စ္ေရးဆိုသည္။
ပါးျပင္ေပ္ၚကို အနမ္းေႁခြသည္။
ႏွင္းဆီေရာင္ေျပး...ႏႈတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးဆီက...
First kiss ကိုေတာ့ သူယူခ်င္ရင္ ရႏိူင္ေပမယ့္... အခြင့္ေရးယူသလို..သူမျပဳမူခဲ့...။
.
အၾကင္နာရိပ္ေတြနဲ႔...
သူ႔မ်က္၀န္းေလးက ဘယ္ေလာက္ထိ ေတာက္ပၿပီး...ညိႇဳ႕ယူ ဆြဲငင္ဓာတ္ျပင္းႏိူင္လဲဆိုတာ..
မွိန္ပ်ပ်...
လေရာင္ေအာက္မွာေတာင္..
ထင္ရွားစြာ..ေပၚလြင္ေနသည္။.
.
သူ႔ရဲ႕..ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ မ်က္ႏွာအသြင္အျပင္နဲ႔ ဥပဓိရုပ္..
.
သန္မာလွတဲ့..ကိုယ္ခနၶာ အခ်ိဳးအစားနဲ႔...ျမင့္မားသည့္ အရပ္....
.
ျဖဴစြတ္စြတ္ အသားအေရးေတြေၾကာင့္..
သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး ခန္႔မွန္းရရင္..
မင္းေဆြ မင္းမ်ိဳး တစ္ဦးတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ႏိူင္သည္ဟု...jen ေကာက္ခ်က္ခ်မိခဲ့သည္။...
.
ေထာနဲ႔ေထာနဲ႔..ျဖစ္ေနတဲ့..
Jen ရဲ႕ စီးေတာ္ျမင္းႀကီးရဲ႕ ေျခေထာက္ကို...
Li ၾကည့္ေပးလိုက္သည္။

"ဒီနားေလးမွာ ခနေလး ေစာင့္ ေပးေနာ္..."

"ရွင္က ဘယ္သြားမွာလဲ.."

"ေဆးရြက္ေလး ရွာၿပီး...မိန္းကေလးရဲ႕ ျမင္းေျခေထာက္ကို ကုသေပးဖို႔ေလ..."

"Jen လိုကမသြားလို႔ မရဘူးလား..."

"ခနေလးပါ...မၾကာေစရဘူး...ဒီလို အလွပေဂးေလးကိုလည္း...ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးက စိတ္မခ်ပါဘူး...ခင္ဗ်☺..."

ေတာက္ပလြန္းတဲ့...သူ႔ရဲ႕အၾကင္နာ မ်က္၀န္းနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ၿပီး..ေျပာေနတဲ့...သူ႔ကိုjen ပါးမို႔မို႔ေလး. .ပန္းေရာင္သမ္းေနေပမယ့္ ေခါင္းကို မသိမသာေလး ညိတ္ျပလိုက္သည္။..

Jen ရဲ႕ ခြင္ျပဳခ်က္ရသည္ႏွင့္...
သူ ခ်က္ခ်င္း လ်င္ျမန္စြာ ထြက္ခြာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။...
Jen ကေတာ့...စီးေတာ္ျမင္းႀကီဴနဲ႔ ထိုေနရာမွ မေရြ႕ ...ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
.
"အာ....ဝူး......