Unicode
နေရောင်ခြည်နွေးနွေးနဲ့ လေနုအေးတို့ တိုက်ခတ်နေတဲ့ မနတ်ခင်းတစ်ခုဟာ တစ်ချို့အတွက် ကြည်နူးစရာ ရှက်ရိပ်ဝဲတဲ့ မနတ်ခင်း…… တစ်ချို့အတွက်က ဘာမှန်းမသိဘဲ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရလိုက်တဲ့ အူကြောင်ကြောင် ကျတ်သရေမရှိတဲ့ မနတ်ခင်း…… တစ်ချို့အတွက်ကျ ပြန်တော့လည်း အနိုင်ရှုံးအဖြေတစ်ခုကို စောင့်စားရင်း ပဟေဋိဆန်တဲ့ မနတ်ခင်း……တစ်ချို့တစ်ချို့တွေ အတွက်က ပိုင်ဆိုင်မှု တစ်စုံတစ်ရာအတွက် ဘဝရဲ့ အသာယာဆုံးသော မနတ်ခင်း…...ဆိုပြီး အဓိပ္ပါယ်တွေအမျိုးမျိုးနဲ့ နေ့သစ်တစ်ခုကိုစတင်လာပါတယ်။
“ဒီး!!!!ဒီး!!!”
အဆက်မပျက် မြည်နေတဲ့ဖုန်းကြောင့် မင်္ဂလာဉီးမနတ်ခင်းမှာ ချစ်မ၀နိုင်တဲ့ Hyungရဲ့ မျက်နှာထက်ကို အနမ်းမိုးတွေရွာချနေတဲ့ Taehyung မှာ Feel နည်းနည်းအောက်သွားသည်။
မြည်နေတာက Hyung ရဲ့ ဖုန်းဖြစ်ပြီး ခေါ်နေတာက အမြဲတမ်းအဖျတ်ဝင်တဲ့ အဖျတ်သခင်ကြီး Jung Hoseok ပါတည့်။ လုပ်ပြန်ပြီ ဒီလူကွာ…..
Taehyung ကသာ စိတ်ထဲမှာကျိန်ဆဲနေပေမဲ့ Hyung ကတော့ ခဏလေး လွတ်လိုက်တာနဲ့ ဖုန်းကို ကမန်းကတမ်း ကောက်ကိုင်ပြီး သူ့ကိုတောင်ရေသွားချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းကို မေးငေါ့ပြနေ သေးသည်။ အစကတောမသွားဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာပေနေပေမဲ့ နှုတ်ခမ်းမဲ့ရင်းမျက်လုံးတို့ ထောင့်ကပ်ကာ ကြည့်သော hyung ရဲ့အကြည့်ကြောင့် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ပုံစံနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲသာ ဝင်ခဲ့လိုက်ရသည်။
Yoongi တစ်ယောက်ကတော့ ရေချိုးခန်းထဲက ရေကျသံကြားမှ ဖုန်းကို Accept လိုက်ပြီး လေသံတိုးတိုးဖြင့်….
“အေး Hoseok ပြော”
“အခုမှကိုင်ရလား!!!”
“Fuck!”
တစ်ဖက်ကအော်လိုက်တဲ့ Hoseok ရဲ့အသံကြောင့် Yoongi ဖုန်းကို နားမှခွာပြီး မကြည်ကြည့်ကာ ဆဲလိုက်သည်။ ပြဲလိုက်တဲ့အသံ..
“အဲ့တော့ ဘောဖြစ်လား”
ကိုယ်ဘာသာတောင် Volume ကိုချိန်ပြောနေရတာကို ဒင်းက အသေလာအော်တော့ Yoongi ဆိုတဲ့ကျွန်တော်လည်း ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးလေးပဲ ဆဲပေးလိုက်သည်။ အဲ့တော့မှ ဟိုဘက်မှ သွားလေဖြတ်တော့မဲ့အသံနဲ့…
