Ik zal mezelf even voorstellen.
Hanae Amari, 23 jaar, werkloos, kinderloos, manloos, autoloos,...
Ik ben niet zoals de meeste wattpad hoofdrolspeelsters. Geen zandloperfiguur, geen dikke niet opgespoten lippen, geen groene ogen met lange volle wimpers en zeker niet iemand met geluk in de liefde. Ik ben gewoon heel simpel en lijk op de meeste Marokkaanse meisjes die je al eerder hebt gezien. Gewoon zwart haar, donkerbruine ogen, 1.60 en een moedervlekje net boven mijn lip. Ik ben best dun, maar net niet dun genoeg voor die gap tussen de benen, waarover meisjes de laatste tijd zo hypen. Ookal snap ik die hype eerlijk gezegd niet. Toen ik klein was dacht ik dat ieder meisje haar bovenbenen tegen elkaar plakten🤷♀️. Had het dus mis. Ik had het ook mis op vlak van de liefde. Als klein meisje volgde ik vooral Mexicaanse drama series. Die series hebben me flink in de maling genomen. Ik geloofde 23 jaar lang dat mijn liefdesleven een beetje op die van Margarita zou lijken (buiten het zwanger worden op 16 jaar gedeelte dan). Ik geloofde dat ik iemand zou ontmoeten en dat het meteen liefde op het eerste zicht zou zijn. Ik geloofde dat we van elkaar zouden houden en voor elkaar zouden vechten wat er ook gebeurt. Wat een grap! Jammer genoeg heb ik mijn lesje moeten leren op de harde manier.
JE LEEST
meant to happen, not meant to be
RandomIk moest vallen om op te staan Ik moest door het donker gaan om het licht te zien Ik moest pijn kennen om geluk te voelen Ik moest verstikken om te kunnen ademen Ik moest breken om te Helen. Soms is er eerst oorlog en Dan pas vrede.