Promise me one thing

Simula

"Quiera your turn" Mon said. Naglalaro kasi kami ng snake and ladder. Rinoll ko yung dice at 5 ang lumabas. Ginalaw ko ang tower ko pataas at tumapat ito sa pinaka malaking ladder.

"YEY!... Hah you see, I'm the queen of this game Mon" pagmamayabang ko

"yeah yeah.... Happy now?" Sabi niyang pabiro."but it's not yet done hindi mo pa ako natatalo."

" but I won 5 times.. Hindi ka pa ba napapagod? "

Sabay kaming lumingon ni Mon sa gate dahil sa busina.

" I think it's your mom"

"yeah... Should I say goodbye now?" nakangiti niyang sabi.

"you don't have to... I know you'll come back anyway" sabay halakhak ko.

"Montler didn't I tell you, Don't stay in this house!" Ani mommy ni montler

"why mom? Tita Aqui is kind and their house is bigger than our and Queira is a good friend mom."

"you know nothing... Let's go. Don't you ever come back here or I'll punish you!"

Sumakay na si Mon sa sasakyan nila at agad namang pina-andar ni tita Jesse.

"bakit mo pa kasi inaya si Mon dito sa bahay, baby. Ayan tuloy napagalitan siya" mama

"wala kasi yung mommy niya kanina mama"

"dapat naghintay siya."

"may mga bully kasi sa school mama. Ang payatot kaya  niya, muntikan na siyang bugbugin kanina dahil ayaw niyang ibigay yung pera niya. Tapos alam mo mama nilapitan ko lang sila tapos sinabi ko, bakit niyo inaaway yung kaibigan ko, sabi ko po tapos bigla nalang silang umalis mama, takot po pala sila saakin. " nakangising kwento ko kay mama

" you're just grade six but strong huh. "

"mana po kay daddy mama"

Pumasok kami ni mama sa loob at kumain na. As usual wala si daddy. He's busy with his work. Pagkatapos kong kumain, nag shower na ako at nahiga na. Hanggang sa nakatulog na ako.

"Quiera!" tawag saakin. Kaya lumingon ako. It's Montler

Umupo siya sa tabi ko. Dahil wala yung katabi ko, lumabas. it's breaktime anyway.

"mag aaral na ako sa U.S" excited niyang sabi

"why? Wala na akong kaibigan pag ganon" malungkot kong sabi.

Kasi siya lang kaibigan ko dito sa school,iniiwasan kasi nila ako dito. And I don't know why hindi naman ako mabaho hindi rin ako panget, maganda kaya ako.

"Sabi kasi ni mommy delikado daw dito  kasi malapit ako sayo kaya kami aalis." tumawa siya.

" ang o.a. nila no? Pero maganda sa U.S Queira makakasama ko na sila granny, I missed them. "

Dahil sa sinabi niya malungkot ako hanggang sa pag uwi.

" mama aalis na si Mon papuntang U.S"

"I know, inaasahan ko na talagang mangyayari yun baby" gulat akong lumingon kay mama

"why mom?"

"nothing. Drink your milk now and sleep"

Ininom ko yung gatas na tinimpla ni nanny Dessel at natulog na.

After one week my one and only friend leaved for U.S. From that day wala na akong kaibigan.

Nang nagring na ang bell ay tumayo na kaming lahat para sa breaktime.

Naglalakad ako daladala ang merianda ko nang biglang may nabangga ako.

"oh my God. I'm sorry Quiera. Hindi ko sinasadya. Sorry talaga." Ani ng babaeng nabangga ko

"it's ok, kasalanan ko" nakangiting sabi ko

"sorry talaga, ahm yung uniform mo namanstyahan, ahm may extra akong t-shirt doon kung gusto mo, ahm punasan nalang kita" na iiyak na siya habang pinupunasan ang blouse ko

"it's OK, ayos lang ako. Tama na" nakangiti paring pakiusap ko sakanya

Dahil sa nangyari kanina may naririnig akong bulungan.

"kawawa naman yung babae, Kung ako sakaniya magtatago na ako"

"oo nga baka magsumbong si Queira, lagot na"

"Tumigil nga kayo baka kayo pa isumbong niyan dahil pinag tsi-tsismisan niyo siya"

"ayaw ko pang mamatay, Lord tulungan mo ako" bulong nung babaeng nabangga ko

"samahan mo ako sa cr." Aya ko sa babae

"o sige. Sige, gagawin ko ang lahat ng gusto mo promise" Sabi niyang may bahid na takot

Dinaanan muna namin ang locker room para makuha ang damit ko bago kami pumunta sa cr.

"Akin na yung blouse mo ako na maglalaba" offer nung babae

"naku huwag na, lalabhan nalang ni nanny Dessel to. Ano palang pangalan mo?. At bakit mo nasabing ayaw mo pang mamatay?" medyo natatawang tanong ko dahil ang weird niya

"ako si Ghaile Lim" inilahad niya ang kamay saakin

"kapatid mo ba si Ghian?"

"yupp"

"Yung basketball player?"

"oo"

"Yung grade 10?"

"oo si Ghian Lim, kapatid ko siya"

"oh.... So bakit mo nga sinabi na ayoko pang mamatay?" Inexplain niya lahat saakin

Dahil sa sinabi niya nasagot lahat ng tanong kung bakit ako iniiwasan nang mga kaklase ko. Nung una hindi ako naniniwala pero habang tumatagal mas lalo akong nanghihinala hanggang sa napatunyan ng sarili kong mata na totoo nga ang sinabi ni Ghaile.

"saan mo gustong pumunta ngayong bakasyon baby?" tanong ni Mama

"dito nalang po ako sa bahay,magswi-swimming kami ni nanny. Di ba nanny?"

Liningon ako ni nanny habang nag aayos ng mga pinggan sa hapag. Mas matanda lang ng ilang taon si nanny kay mama pero pareho silang maganda.

"kahit anong gusto mong gawin natin ngayong bakasyon sasamahan kita Quiera para hindi ka ma bagot dito." nakangiting sabi sakin ni nanny

Umalis si mama at wala si daddy once a week lang siyang umuuwi or twice a month. Si nanny naman, Naghugas muna ng pinagkainan namin kanina at magswi-swimming na kami mamaya sa pool.

Naglalakad ako sa hallway, pupunta sana ako kwarto ko para magbihis ng swimsuit pero nakita ko yung pinto ng kwarto nina mama at daddy na nakaawang. Curiosity covered my system. Simula kasi nung nag five ako hindi na ako nakakaputa sa kwarto nila kasi ayaw ni daddy.

Pumasok ako sa kwarto nila, walang nag bago ganun parin ang ayos. Nahagip ng aking mata ang isang picture sa table.

It's the picture of their wedding. Mama is in her beautiful wedding dress and daddy is in his formal suit too. Tipid ang ngiti ni Mama at si daddy naman ay seryoso lang.

May nakita akong envelope sa ilalim ng frame kinuha ko yon at binuksan. May nakasukat doong "final decree of divorce"

"anong ginagawa mo dito" nagulat ako sa biglang nag salita sa likod ko

"ahm wala po nakita ko kasing nakabukas yung pinto. Isasara ko sana pero nakita ko kasi yung picture, tinignan kolang po. Aalis na ako at magbibihis na"

Tumango lang si nanny at sinara na ang pinto.