İnsanlar bu kadar güzel bir dünyayı bırakıp gidiyor. Tam anlamıyla keşfetmeden. Kendilerine düşman edinip gidiyorlar. Kurabilecekleri onca dostluklar varken. Savaşarak, kin, nefret besleyerek tamamlıyoruz ömrümüzü. Kötü duygularla besleyip ruhumuzu, bilmeden yaşamak istiyoruz bunun bir sonu olduğunu. Oysa ne güzel olurdu kinden nefretten arındırsak fikirlerimizi. Dostluklar kursak hiç unutamayacağımız. Ömrümüzden geriye az vakit kaldığında pişman olmasak yaşadıklarımıza, iyi ki desek iyi ki yaşamışım bu anıları. Dünyanın güzelliğini savaşla bozmasak. yaşasak bu bütün güzelliklerini bu kadar güzelken. Dünya bizimle güzel aslında. Tarlada boy veren başaklar... Sokak sokak dolaşan rüzgar... Biz olmasak anlamsız hayvanlar... Savaşa gerek yok, kine, öfkeye, barışla dönse dünya, çok güzel bir aslında bura.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİM DÜNYAM
RandomBENİM DÜNYAMA HOŞ GELDİNİZ. BU YAZMIŞ OLDUĞUM MİNNOŞLARI OKURKEN BAZEN KENDİNİZİ BULACAKSINIZ BAZEN KİŞİSEL GELİŞİM OKUYOR GİBİ HİSSEDECEKSİNİZ. FARKLI BAKIŞ AÇILARINI DENEME VE SÖYLEŞİLERİMDE BULUN. ÜLKEMİZDE KADIN VE ERKEĞİN YERİNDEN BAHSEDEN AŞIR...
