My Super Boyfriend

12.2. **If We Ever Meet Again**

My Super Boyfriend 

storyline by Toneewritestragedies

Inspired by Zettai Kareshi (Absolute Boyfriend)

12.2 :**If We Ever Meet Again**  

Reikko Shadows' POV

Sobrang naguilty ako sa sinabi ko kay Sami kanina sa coffee shop. Ngayon na nga lang ulit kami nagkita tapos nakapagbitaw pa ako ng masasakit na salita sa kanya. Nadala lang ako sa sakit na ginawa nya sa akin 5 years ago kaya ganun na lang yung reaction ko nang magkita kaming dalawa.

Pinilit kong magsumikap sa buhay para magsucceed ako sa mga ambisyon ko. Nang dalhin ako sa Switzerland ni Daddy, doon ako nagkaroon ng lakas ng loob para lumaban at patibayin ang loob ko. Hanggang sa mangyari ang mga bagay na di ko malubos maisip na pwede pa pala. Tinanggap ako ni Daddy na anak nya ako pero kinuha rin sya ng Diyos sa akin. Pero kahit ganun, masaya pa rin ako dahil kahit paano, naging maayos na kami ni Daddy bago sya mamatay.

Kaso may isa pa akong problema. Si Sami.. Hanggang ngayon kasi, di ko pa rin sya nalilimutan at mahal na mahal ko pa rin sya. When we talked awhile ago, I wanted to rush into her, hug her tightly and kissed her hard. Pero tinalo pa ang longingness ko ng pride. I?m sorry that I did lie to her that I had another girlfriends after her. Sinabi ko lang yun para takpan yung pagkalalake ko. gusto ko kasing pasakitan sya pero pakiramdam ko, parang ako pa yung nasaktan.

Kaya nga pagkatapos ng trabaho nya sa opisina, sinundan ko sya para makapagexplain at bawiin ang mga sinabi ko. Di ko kasi matiis si Sami e. Kahit paano, takot pa rin ako sa kanya =_=

Sinundan ko yung minaneho nyang kotse hanggang sa makarating sya sa isang Prep School. Bigla akong kinutuban ng hindi maganda. Ano naman ang gagawin ni Sami sa place na ganito?

Habang naghihintay sya sa waiting shed, gusto ko sanang lumabas para lapitan sya kaso pinipigilan ko lang ang sarili ko. Hindi kasi maganda ang setting kung susugod ako agad.

O..O

>,<

Teka. Bakit may mga batang lumapit kay Sami tas niyakap sya? Ang lakas ng tibok ng puso ko. Taena. Hindi kaya?...

Tiningnan ko yung mukha ko sa rear view mirror ng kotse ko pagkatapos, tinignan ko yung dalawang bata—na kambal ata. Parang kamukha ko sila nung naliit pa ako >///<

Lumabas ako ng kotse at lumapit sa kanila. Kailangang magkaalaman na.

"Sushi.." gulat na gulat si Sami nang makita ako na nasa harap nila.

"Who are these kids?" halos mabulol ako sa kaba. F*ck.

"Ahm, uhmm. Ano kasi.."

"She?s our Mom. I'm Mikko Reimi Shadows and this is my twin sister, Reimi Suri. May we know who you are sir?" tanong nung little boy saken.

If these kids are mine, that means I have twins already?

Pero bago pa ako matameme, lumuhod ako sa harap ni Mikko at t-in-ap yung ulo nya. "I?m Reikko Avery Shadows, at your service."

Lumapit naman si Suri sa akin. God, she looks like Sami. "Reikko? Your name sounds familiar po Sir. I think I heard it from Mamami—" di na natuloy ni Suri yung sinasabi nya dahil tinakpan ni Sami yung bibig nya.

"Hahaha. Wala yun Reiko. Joker lang yang si Sami. Don?t believe her." Tumigil sya sa pagsasalita tas narealize nya sigurong kelangan nya magmataray kaya tumayo sya ng direcho at inirap irapan ako. "At bakit ka nga pala nandito? Sinusundan mo ba ako ha? Ayaw na kitang makita."