Efsane'nin Doğuşu

Allen

   Oğlan uyandığında bir çift yeşil göz ile karşılaşmayı beklemiyordu.
   Allen hayatında birçok tuhaf şey görmüştü,ama hiçbiri 1.80 boyunda konuşan bir kanguru kadar tuhaf değildi. Daha doğrusu bir tavşan kadar.
   "Kız kardeşinden daha fazla uyuyorsun!" demişti gri tavşan,Allen ise yatağının üzerinde oturan gri yaratığı çok olgun bir biçimde karşılamış ve fazlasıyla mantıklı bir cevap vermişti.
Aslında...olaylar tam olarak öyle gelişmemişti.
   Tavşan bunları söyledikten sonra oğlan çığlık atıp gerilemiş,sonra da yastığını ona fırlatmıştı(ne kadar da utanç verici) ve bu sırada onu inceleyecek kadar zamanı olmuştu.
"S-sen...Bir kanguru musun?!?"
   Tamam da kanguruya bu kadar benzemesi onun suçu değildi!
"Hayır ben bir tavşanım," içini çekti  "Baban kadar ukalâsın. Hadi üstünü değiştir,kardeşin yarım saat önce uyandı. Şu an yemek odasında" Babası mı?!? Bu tavşan babasını mı tanıyordu,o zaman babası da bu tavşanı tanıyordu. İyi de babası neden bir tavşan tanıyordu? Umarım babam da bir tavşan değildir diye düşünürken karnı guruldadı.
"Sanırım biz de oraya gitsek iyi olacak"

   Luna'nın saraydaki devasa tavşanı erkek kardeşinden daha normal bir biçimde karşıladığı belliydi.
   Ikisinin yemek odasına girdiğini görünce elini heyecanla sallamış ve
"Selam Bay Paskalya Tavşanı,selam Al" diye seslenip elindeki çikolatalı milkshake'i içmeye devam etmişti.
Allen onun yanına gidip fısıldadı
"Cidden mi,burada-yemek odamızda kocaman bir yaratık var ve sen milkshake mı içiyorsun?!? Hiç mi tuhafına gitmedi?"
"Şey öncelikle Anna Teyzem yemeğimi bitirdikten sonra bunu içmeme izin verdi ve hayır, tuhafıma gitmedi çünkü onu ara sıra rüyalarımda görüyorum ayrıca onun adı 'Paskalya Tavşanı', yaratık değil." Kız, erkek kardeşine bilmiş bir bakış attı ve tam o sırada açık pencereden siyah kumlar içeriye akın etti.