Maingat akong bumaba mula sa Library. May sarili akong Library na katabi lamang ng aking kwarto. Bumaba ako dahil ipinatawag ako ni Daddy. My mom died after she gave birth to me. Dahil dun labis ang galit sakin ni Daddy, kailan man hindi ku pa nararanasang marinig na mahal niya ako at tanggap niya ako bilang anak. Nag iisang anak lang ako at hindi niya matanggap yun. Ang sabi niya kasi mahina ako para maghandle ng Company. Sa totoo lang ayokong humawak ng Kompanya, mabuti pang ibigay niya na lang ito sa pinsan ku o kahit kanino. Gusto kung maging Doctor at yun ang tutuparin ku." Sit here, we have a visitor and please respect them Luna. " Luna? Kailan niya nga ba ako tinawag na anak? Dapat masanay na ako.
Maingat naman akong umupo sa may tabi niya pero may konting distansiya, ayaw na ayaw niya kasing tumabi ako sa kanya. Kahit wala akong virus ganun siya. Yumuko lang ako dahil ayokong harapin ang tatlong taong nasa harap ku." Luna, face them. Don't be shy, hindi sila matatakot sa mukha mu. " nasaktan ako sa sinabi niya. Ang sakit. Sinunod ku na lang ang gusto niya. Pagka-angat ku ng tingin ku saka ku lang nakita ang tatlong tao na nasa harap ku, pero yung isa nagpaalam na magbabanyo kaya hindi ku nakita ang mukha niya. Inilipat ku ang tingin sa babaeng may edad na. Seryoso ang mukha ni katulad ng kasama nito na sa tingin ku ay asawa niya.
" Tatang--" the beautiful woman cut my father's word. Nakita ku ang pagdaloy ng pagtataka sa mata nito.
" I like her. The wedding is still on. She's marrying my son and that is final. " ngumiti ito ng malapad na nakapagpagaan sakin. Sa mukha palang ay napakabait niya na pero totoo ba yun? Ipapakasal ako? Bakit wala saking nasabi si Dad? Well, hindi naman siya tumatanggap ng pagtutol sa plano niya eh. Siya nga ata ang may ari ng buhay kung tuh.
" You're Luna Chantria right? " tanong ng babaeng maganda na nasa harap ku na. Nakangiti ito sakin." O-opo ma'am. " napahalakhak ito. Weird.
" Don't call me Ma'am, from now on call me Mommy. Napakaganda at napakabait mung bata. Gusto kita sa anak ku, itutuloy ang kasal niyo ni Alas. " ngiting ngiti ito.
Alas? Sounds familiar to me. Saan ku nga ba narinig yun?
" Mom can i go home? I'm really tired. " anang ng isang baritonong boses. Napalipat ang tingin ku dito at ganun na lang ang bigla ku sa nakita. Kaya siguro familiar ang pangalan niya. Siya ba ang mapapangasawa ku?
" Later son. Don't you see? I'm talking to your fiance. " Napa tss naman ito sa tinuran ng ina at naupo sa tabi nito na kaharap niya lang pero ang ina nito ay nakahawak padin sa kamay ku. Ni hindi man lang siya tumingin sakin. Siguro nandidiri na yan sakin.
" Luna anak. " nagulat ako sa pagtawag niya saking anak. Siya ang pinakaunang tumawag sakin niyan at napakagaan nun sa loob ku. Tumingala ako para pigilan ang pag iyak ku Tsaka nginitian ku siya. Ang saya ku.
" Napakaganda mu. After your wedding, bisitahin mu ako sa bahay ah. " tipid siyang ngumiti dito.
" So? It's settled then. The wedding is on at ngayong darating na sabado na yun. " basag sa katahimikan nang ama ni Alas. Wala siyang ipinapakitang expression kaya natatakot ako na baka katulad din siya ni Dad. Ayoko. Diko kakayanin yun.
••••
" You are now husband and wife "
Yan ang mga salitang nagpakaba sakin. Nang araw na yan, masasabi kung hindi na kailan man normal ang buhay ku kahit pa sabihing wala kaming nararamdaman sa isa't isa.
@Sunghoonieeeee💜💜💜💜
BINABASA MO ANG
Marrying Mr. Campus Heartthrob
General FictionHindi naman ako kamahal mahal para mahalin niya. Isang simple at tangang nerd lang naman ako na sa paningin niya ay isang basura. - Luna Chantrea Creighton I don't know How or when it start, but i'm fvcking madly in love with this...