Marrying Mr. Campus Heartthrob

Ten

" Mom, do you think i am so bad to daddy? I'm abandoning him mom. Hindi ku na pu kasi kaya, masyado ng masakit. Masakit na masakit na. "  hinaplos ku ang pangalan ng ina ku na nakasulat sa lapida. Lalong bumuhos ang luha ku, knowing that hindi ku siya nakasama simula pagkabata. Maybe tama si dad, ako ang pumatay kay mommy. Dahil sakin namatay siya. 

" Mommy sorry pu.. Sorry pu... " nahiga ako sa tabi ng lapida niya at iniisip na sana nandito na lang siya sa tabi ku. Sana....

WED POV

" Damn it! Where is my wife? "  napasabunot ito sa sarili nang hindi sumagot sa tawag si Luna. Patay ang phone niya. Kahit ako hindi ku alam kung nasan siya. Kanina niya pa ako tinatanong kung saan daw ba ito pumunta, eh wala akong alam eh. Ayaw nila maniwala huhu.

" Calm down boss. Alam kung dito siya didiretso sa bahay ni Wed. Ito lang naman mapupuntahan niya. " pagpapakalma ni Denver. Bat kaya boss?

" Damn!!! " his really worried. Mahal niya na ba ito?

Ilang oras na ang nakalipas at walang Luna ang pumapasok sa pintuan ng bahay namin. Napatayo si Alas para sana lumabas pero hindi naituloy dahil bumukas ang pinto at iniluwa nito ang babaeng madungis at namamaga ang mata.  Akmang maglalakad palapit sa kanya si Alas ng hindi niya man lang ito tinignan na lumapit sa pwesto namin ni Denver, magkatabi kami ng pinsan ku eh. Niyakap niya si Denver na palagi niya namang ginagawa once na umiiyak siya kapag sinasaktan siya ng ama niya.  Labis ang gulat ni Alas at ng dalawang kambal.

" Luna Wh--- " she cut alas was saying. Nakayap pa din ito sa pinsan ku at hindi bumibitaw. Sanay na ako sa kanila pero sina Nicholas at Nicholson tiyak na hindi lalong lalo na ang asawa nito na hanggang ngayon nakatingin sa kanila.

" Please Moo.... Pleaseeee.. " bulong nito na rinig din namin. Denver got that, gusto nitong i-alis siya dun ni Denver. Napatingin naman si Denver kay Alas na tumango na lang.  Inakay nang pinsan ku si Luna patungo sa kwarto ku.

" Ahm Alas... Pasensiya na, sana maintindihan mu. Kapag tungkol kasi sa ama nito, kay Denver ito lumalapit. Wag ka sanang magalit sa kanya. "  nakatingin lamang ito sa kawalan at pabagsak na naupo sa sofa. Wala itong pinapakitang emosyon pero alam kung nasasaktan ito.

Naglakad ako patungo sa kwarto ku. Malayo palang ay rinig ku na ang iyak nito na inaalo naman ng pinsan ku. alam kung para sa iba mababaw ang bagay natuh pero para sa kanya na hindi kailan man namulatan ang ina ay napakahirap, napakasakit tanggapin na may minamahal ng iba ang ama niya. My tears bursted when i heard her cry again. She's crying hard for pete's sake! ang sakit marinig na umiiyak ang bestfriend mu.  Ilang oras akong naghintay sa labas ng kwarto hanggang wala na akong naririnig na iyak. pipihitin ku na sana ang door knob ng magbukas ito. Halata ang lungkot sa mata ng pinsan ku.

" How is she? " i ask him.

" I think she's fine now. Nakatulog siya dahil sa sobrang pag iyak. Where's Alas? "

" I don't know maybe he went outside? "  napabuntong hininga ito at kinuha ang cellphone sa kanyang bulsa.  May idinayal siya tsaka ito naglakad pababa ng hagdan.  Tatawagan niya siguro si Alas. Hayst..

Sunghoonie💜