SOMEDAY

Prologue:

Isang umagang kay ganda, kay tagal na pala simula ng iwan ko ang lahat, lahat ng sakit na nararamdaman ko, hindi ko inaakala na dadating ako sa punto na makakaya ko ding bumangon sa araw-araw na walang iniisip na problema. Nakakatuwa lang talaga. Bago ko simulan ang araw na ito dumalangin muna ako sa Poong Maykapal salamat sakaniya. Nagulat nalamang ako ng sumigaw ang baklang si Owy  tinatawag na pala ako.

''ay ano ateng? Wala kang planong bumangon diyan sa mahiwagang kama mo? Ui ateng anong oras na oh, bumangon kana diyan at may pasok ka pa, first day na first day sa trabaho late ka agad? Bumaba kana diyan.''

Hahaha natawa nalang ako sa kaibigan ko ay oo nga pala first day ko, first day for being a teacher this is my life to teach students, it is my priority for now on. Akala ko diko na matutuloy ito pero look at now I'am going to be a teacher and it is something na di nila inaasahan. Hahaha bumaba na ako at pumunta sa hapagkainan baka masabunutan na naman ako ng baklang si Owy.

''ano almusal natin?'' Tanong ko sakaniya na nakapangalumbaba at tinitingnan ako na akala mo ang laki-laki ng kasalan ko sakaniya.

''sigurado ka ba talaga sa plinaplano mong trabaho? Teacher? WTH diko talaga inaasahan ateng ipagpapatuloy mo pa ito, at hindi lang iyan sa paaralan pa talaga ng fiance mo? Ui ateng baka akala mo madali lang ito.''

Kaaga-aga nanenermon itong baklang ito diko nalang siya pinansin, pero napatanung din ako sa sarili ko, kaya ko na bang makita siyang muli kaya ko na bang harapin ang taong tinakasan ko ng 5 taon.  Kaya ko ba? sinimulan ko ng kumain ng almusal na niluto ni sisteret ang dakilang alalay ko. Pagkatapos kong mag-almusal dumeretso na ako sa paaralang tatrabahuan ko heto nanaman ang kabog sa dibdib na akala mo may sandamakmak na kabayo sa loob nito na nagtatakbuhan. Nakita kuna nakita ko na ang malaking gate ng paaralan niya, na paaralan ko, na paaralan naming magkakaibigan. LEE INTERNATIONAL HIGH SCHOOL, the prestigous school of Bicol isa sa pinakamalaki at mayamang paaralan sa Bicol, how could be happened if I meet him, what should I do? It is just the only question in my mind. Pumasok na ako sa loob nito marami na palang pinagbago mas lalo itong gumanda, pati pananamit ng mga mag-aaral binago na. Dumeretso ako sa upisina ni Mr. President to inform that I'am the new teacher here and I think it is not good at all. How can it be. Bago ako pumasok huminga muna ako ng malalim to ease what I'am felt right now is a mix emotion that I cannot explain. Kumatok muna ako bago pumasok a sign of respect.
Nakita ko ang name niya sa desk niya ''Mr. President Jhon Zedrick Lee.'' What a nice name uhuh.

''Good morning Mr' President.'' Unang bati ko sakaniya nakatalikod siya kaya diko makita ang mukha niya, I think he is taller than Zius right now, I study hes figure he is sexy before when we we're young but it is most sexy now a manly boy, not a young man boy. Humarap siya sakin and my eyes get bigger his so handsome, those pinkish lips, his eye like a korean, his long and black eyebrow, and his nose a taller one it is imposible that it almost change a lot  and one last time his glasses  that suits to him like a serious president, you cannot see the way he smile before, the way he said hello and the way he kiss me. What the hell I'am thingking wierd right this moment it is not a right time to attract with him because all things have change. Nagulat nalang ako dahil napasigaw siya at diko inaasahan.

''Mr. Montero are you with me? I call your name many times and I said set down but you ignore my words, if you are not interested with this work just leave my fuckin office, because your disturbing me.'' Napanganga ko sa sinabi niya, diko inaakala na sasabihan niya ko ng ganun pero wala naman akong karapatan magalit kaya mag-aapologize nalang ako.

''I'am sorry Mr. President, but I'am interested to be one of the teacher in your school. ''

''kung ganun start your work and never do such a bad things in this school, i dont want to ruin my names because of you just leave and start the class. btw this is your  schedule, I hate lates be on time everyday.''

''okay Mr' President goodbye and thank you.'' grabi simula pa lang ng trabaho ang init na ng ulo niya, huhuhu papanu pa kaya next time. Bahala na nga.