Alive in Summer

2

Kabanata 2

Panay ang lingon ko sa dagat ng tao, nagbabaka-sakaling makikita ko ulit ang lalaking kausap ko kanina. Sigurado akong dito siya kanina pumunta. Halos nalibot ko na ang buong garden hanggang sa gate ay wala akong nakitang kahit anino niya.

I took a deep breath, and suddenly I felt weak when I realized I lost him that instance without having his name.

"Shoot! I need to call Scarlett."

Mabilis kong tinahak papasok ang mansiyon at dumiretso sa kwarto. I picked up my phone and called Scarlett. 

"Oh, I'm sorry. Matutulog ka na ba?" 

I asked when I saw her already wearing a pair of pajamas. I was now hesitant to tell her what happened earlier.

 I don't like it when I'm disturbing someone.

"Nah, I just want to take a nap." she said, yawning a bit. 

"Alright, I'll call nalang ulit tomorrow." 

I was about to press the end button but she stopped me. I swear, kita ko pa ang kaunting luha sa gilid ng kaniyang mata, patunay na inaantok na talaga siya. Pwede namang bukas ko nalang sasabihin. 

"Hindi, A. Okay lang. You  know I can always make time for you." she sounded persistent. "What is it ba?" 

I bit my lower lip and took a deep breath before telling him what happened earlier.  I told her everything. From how I bumped on the guys' hard chest.  To how I held his hand tightly just to stopped him from leaving. To how handsome he is when he's serious. To how I felt embarrassed when I called him 'my baby'. Lahat yun detalyado kong kinuwento.

Pagkatapos kong mag-kwento ay nakatingin lamang siya ng deretso sa screen. She was still in awe, pilit nirerehestro sa utak niya ang mga sinabi ko.

"What the  hellish heck, Arielle! Legit ka?" Sabi niyang pilit pinipigilan ang tili.

"Oo, mas legit pa sa label niyo ni kuya." 

I grinned at her but she just gave me her deadly look.

"Awts, gege." She jokingly clenched her chest to show how hurt she was by my words. 

"Kung tumawag ka  para saktan lang ako. Pwes! Hindi naman masyadong masakit, sobra lang." 

Umirap siya sa akin. Tinawanan ko lamang siya at napagtantong nawala na ang antok niya dahil sa inis. 

"I'm just kidding, Let." Sambit ko. "Nagbaka-sakali lang ako baka kilala mo?"

"Baka hindi, A." Sunod-sunod siyang umiling. "May picture ka ba? Patingin!" 

Bigo akong umiling sa kaniya. Doon lamang ako nanghinayang. Bakit ba kasi iniwan ko 'tong cp sa kwarto? 

Pero sa bagay, kung may hawak man akong cp nung kaharap ko siya sigurado naman akong walang mangyayari. 

We both sighed and became silent for a moment. Trying to think kung paano ko muling makikita ang baby ko o kung makikita ko ba ulit siya? 

I don't like what I am thinking right now. I knew all the men in town, handsome men to be exact. Maraming close friends si kuya na madalas ay tumatambay sa bahay. Scarlett's always bring her flings para ipakilala sa amin ni Sophie. Lahat sila'y kung hindi ko man kilala sa pangalan ay kilala ko naman sa mukha at wala kahit isa sa kanila ay kamukha ng baby ko. 

My baby's way more handsome than them.

"Ang problema ay baka hindi ko na siya makita ulit, Let? Paano kung hindi talaga yun taga-rito?" Fustrated kong tanong sa kaniya.