1.Bölüm

138 8 29
                                    

Layla çok neşeli bir kızdı her zaman mutluydu. Üzgün insanları mutlu ederdi, insanlar mutlu olunca kendisi de mutlu olurdu. Ama yakında mutluluğunun söneceğinden habersizdi. Ailesinden memnundu. Annesi çok tatlı bir insandı Layla gibi etrafa neşe saçardı, babası biraz ilgisizdi hafta içleri, ama hafta sonu tüm günlerini onlarla geçirirdi. Babası bir silah üstünde çalışıyordu sadece onu kaldırabilen ve kontrol edebilen kişi ona sahip olacaktı ve kötülere karşı koyacaktı... Tabii onu kullanacak kişi hazır mıydı?

Layla sabah heyacanla ve mutlulukla uyanmıştı, gerçek bir okula gidecekti. Hazırlandı tam kapıdan çıkarken babası bitirdiği silahı Layla'ya uzattı.

"Bunu sadece sen kullanabilirsin Layla. Al bunu" dedi babası ve ona verdi Layla bir şey diyemedi ama çok güzel olduğunu biliyordu çok sevmişti babasına sarıldı ve okuluna doğru yola çıktı...

"Hey Lolita! Gel beraber gidelim" dedi Layla mutlulukla Lolita ona baktı ve koşa koşa ona sarıldı başıyla onayladı ve beraber gittiler kimseyle konuşmadılar ilk 2 saat cesaretleri yoktu ya kötü biri çıkarsa?

Ailesi evde çok üzülüyordu her an bir baskın olabilirdi ve kızları tek başına yaşicaktı onlar olmadan... Babası sürekli 'Çok iyi bir nişancı olacaksın güzel kızım...' diye düşünürdü. Eğer ailesi ölürse Layla onlardan çok acı bir intikam alırdı. Onu yapan kişiyi yaşatmazdı yada affetmezdi eğer ailesi ölürse şehri kendisi koruyacaktı ve bir kaç arkadaşı ile beraber....

Layla eve geldi 'Anne babaa ben geldiim!' diye bağırmıştı kimseden ses çıkmadı korkmaya başladı ya bir şey olursa? 

Layla korkmamaya çalıştı eğer onlar ölmüşse onun korkmasını istemezdi mutluluğu tamamen sönmüştü Layla hem bunu yapan acımasızları ve okuluna devam ediyordu. Ailesinin kanını yerde bırakamazdı...

Sabah okula moreli bozuk sahta gülümsemeler ile okula girdi kapıda duran iki yabancı hemen onun yanına koştu..

"Hey iyimisin üzgün gibisin" dedi kızıl saçlı olan sanki uzun zamandır konuşuyornuş gibi samimiyet kurmuştu

"Yanii biraz üzgün olabiliri-" Beyaz saçlı kız Layla'nın sözünü kesti.

İkisi kolundan tuttu ve onu sınıfa kadar götürmüşlerdi Layla kaçamıyordu sırasına geçirdiler

"Bize her şeyi anlat kimseye demiyeceğiz" dediler Layla pek güvenmemişti ama çok samimilerdi onlara güvenmeye karar verdi.

"Dün okuldan eve geldiğimde ailem ölmüştü babamdan son kalan bu silah o bana bunu sadece sen kullanabilirsin demişti ama daha dün verdi ve nasıl kullanacağımın hakkında hiç bir şey bilmiyorum tek bildiğim çok güçlü ve kontrol edilmesi zor bir silah olduğu ailemi bunları yapan kişileri bulmak istiyorum ama şu ana kadar hiç bir şey bulamadım tüm gece uyuyamadım evde yanlız başıma yaşıyamam onlar olmadan yaşayamam" dedi Layla kızlar üzülmüştü.

"Ben Lesley buda ev arkadaşım Miya sende bizle kal olur mu" dedi Lesley. Layla bunu duyunca şok geçirmişti düşünmesi lazımda ya kötü niyetli insanlarsa?

"Sana yardım ederiz arkadaşım Lesley'de aynı durumda birbirimize yardım ederiz" dedi Miya Layla bunu duyduğu an gözleri parladı...

"Size ne kadar teşekkür etsem az kalır çok çok teşekkür ederim kızlar! ve bende Layla" dedi belki mutluluğu yerine gelmiş olabilir ama ailesini katleden kişiyi bulmadan mutlu olamazdı.

Her teneffüs beraber takıldılar arada Lolita'da gelirdi ama çoğunlukla Eudora ile takılırdı Miya ve Lesley beraber otururdu hemen arkalarında ise Lolita ve Layla vardı Lesley, Miya ve Layla arada aşağı kata iniip çalışma yaparlardı Layla cidden çok iyiydi Lesley hedefi tutturamazdı ama 5 mermiyle kesiyordu Miya oklarını hedeflemesi zordu hızlı olması lazımdı. Layla çok hızlıydı ve görüş menzilini artırabiliyordu kimse Layla kadar iyi değildi.. Fakat Layla takip ediliyordu.

Okul çıkışı Layla'nın eşyalarını almaya gittiler. 3 saat kadar eşyaları alıp kendi evlerine gitmişlerdi. Artık Layla tek başına bir şeyler araştırmicaktı.. 'Kızlar ben evde bir şey görmüştüm 1 saate kadar geliceğim' dedi Layla kızlar başlarını salladı Layla evden çıktı karanlıktı ve hafif yağmur yağıyordu. 

'şuralarda bir not vardıı nerde buu' diye söyleniyordu 'Heh sonunda buldum artık eve dö-' Layla'nın sözü yarıda kesildi

"Artık sadece sen ve ben varız..."

Devam Edecek!

Tatlı Nişancı ve KovboyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin