My little Brother // Taekook

EP 2: បងនឹងបណ្ដោយឯងមួយគ្រាសិនចុះ

ក្រោយបបូរមាត់ក្រាស់គ្រប់គ្រងជិតមិនអាចបង្ហើប រាងតូចដែលប្រឹងរើបម្រាស់ខ្លួនស្ទើរតែដាច់ខ្យល់នោះក៏នៅស្ងៀមទ្រឹងលែងកម្រើក បណ្ដោយអោយប្អូនប្រុសក្បាលរឹងម្នាក់នោះថែលថើបតាមចិត្តចង់

ដៃមាំក្រាស់ក៏លូកចុះទៅក្រោមចាប់ប្រឡេះលេវខោ រូតទាញចុះមកដល់ត្រឹមជង្គង់។

"Hyung......" នាយកម្លោះជាប្អូនដកមាត់ចេញ នឹងងើបមកសម្លឹងមុខបងប្រុសខ្លួន

"បើឯងចង់ធ្វើខ្លាំងណាស់ បងនឹងបណ្ដោយឯងមួយគ្រាសិនចុះ" បញ្ចប់ប្រយោគ អ្នកខាងក្រោមទ្រូងក៏បែរមុខចេញទៅម្ខាង ទុកអោយអ្នកជាប្អូនចាត់ការដោយខ្លួនឯង។

អ្នកកម្លោះ Jungkook ដកអាវុធសម្ងាត់របស់ខ្លួនចេញពីក្នុងខោ រួចក៏សាប់មួយខ្យល់ធំទើបយកទៅត្រដុសនៅមាត់ច្រកតូចចង្អៀតនោះធ្វើអោយរាងតូចស្រេវស្រើបជាខ្លាំង

"អ្ហារ...Jung បងព្រឺណាស់" រាងតូចក្រញែងខ្លួន បិទភ្នែកទាំងមិនហ៊ានបើកមកមើលសកម្មភាពដែលកំពុងតែកើតឡើងនាពេលនេះផង។

"Hyung ខ្ញុំសូមទោស....អ្ហាស" រាងក្រាស់កាន់វាស៊កចូលមួយទំហឹងកប់គល់មិនសូម្បីថ្នមតែបន្តិច

"អ្ហារ....អាប្អូនចង្រៃ បងឈឺខ្លាំងណាស់ ហិក ហេតុអីមិនចេះថ្នមសោះអញ្ចឹង" រាងតូចស្រែកចេចចាច ខាំមាត់សម្រក់ទឹកភ្នែកពេលដែលរបស់រឹងចូលមករុករានក្នុងរាងកាយខ្លួន

"ខ្ញុំសូមទោសណា វាមិនអីទេ...សឺុត" រាងក្រាស់និយាយលួងលោមនឹងអោនមកថើបកញ្ចឹង.កគេរួចក៏ខាំក្រញិចវាខ្លាំងៗធ្វើអោយមានស្នាម

"Jung បងឈឺ" Tae នៅតែបន្លឺពាក្យ"ឈឺ"លើកដៃខ្ញាំស្មារមាំក្រាស់ឡើងរលាត់ស្បែកចេញឈាម ឯរាងក្រាស់ក៏កម្រើកចង្កេះអុកមួយៗតាមកម្លាំងបែបថ្នាក់ថ្នម រហូតសាំុនឹងវាក៏ប្រែទៅជាលឿនដូចម៉ាសុីដេរ.....។

"Tae....ខ្ញុំស្រឡាញ់បងខ្លាំងណាស់ដឹងទេ អ្ហើស កាលដែលខ្ញុំបែកពីបងរយៈពេលប្រាំឆ្នាំជាងមកនេះ ខ្ញុំនឹកបងសឹងស្លាប់ទៅហើយ" មាត់និយាយ ឯចង្កេះបាវខ្សាច់ក៏កម្រើកសម្រុកទៅមកមិនងាយឈប់

"អ្ហើសៗ...អ្ហាស ចុះក្រែងខលរកគ្នារាល់ថ្ងៃហើយតើ ប៉ុណ្ណឹងមិនអស់ចិត្តនឹកទេឬ?" ដៃតូចស្រឡូនដូចបន្លាក្រូច ក៏លើកតោង.កគេជាប់ស្អិត ឯមាត់ក៏ថ្ងូរមិនដាច់