Campus Crush Meet Nerdy Girl

Chapter 34

Charly POV

ang sarap sa pakiramdam na nanjan yung taong mahal mo para sayo, yung kahit na sobrang lungkot mo nanjan sya para pagaanin yung loob mo..

ngayon ko na lang ulit toh naramdaman , yung makuntento sa kung anong meron ako.. yung makuntento na si Loraine lang yung nasa tabi ko , dahil mahal na mahal ko sya..

**

~Park~

pag tapos naming pumunta sa sementeryo para dalawin si mommy , nandito kami ngayon sa park.. ayoko pa umuwi dahil ayaw din naman ni dad na nandun ako, ihahatid ko na sana si Loraine sa kanila pero ayaw nya .. gusto nya kasi na marinig yung dahilan kung bakit naging kasalanan ko yung pag kawala ni mommy ,

nag lalakad kami ngayon .. nauuna akong mag lakad sa kanya , sya nasa likod ko lang ,

"kupal?"-sabi nya kaya naman napahinto ako sa pag lalakad at tumingin sa kanya

dati naiinis ako tuwing tatawagin nya akong ganun , pero ngayon mejo ok na sakin kasi totoo naman eh kupal ako

"bakit?"-tanung ko sa kanya.. lumapit sya sakin tapos hinawakan nya yung braso ko

"wala lang *smile* tara"-sabi nya tapos hinigit na nya ako

kaya naman nag lakad na kami ulit.. nakahawak padin sya sa braso ko , habang nag lalakad kami , tinitingnan ko sya minsan , sumusilyap lang di padin kasi ako makapaniwala na yung dating hate ko , na dating lagi kong inaasar , eh sya na yung mahal ko .. pero di padin ako sanay na maganda na sya ngayon , mas gusto ko padin yung nerd sya.. kasi kahit ganun sya , mahal ko sya

"tara upo muna tayo"-sabi nya tapos hinila nya ako sa isang bench kaya naman umupo muna kami dun

inalis nadin nya yung pag kakahawak nya sa braso ko.. nakaupo lng kami tapos nakatingin lang kami sa mga batang nag lalaro ,

"ang saya nila"-bigla kong nasabi , ewan pero parang nainggit ako sa mga batang yun , kasi simula nung nawala si mommy .. hindi ko na naranasan maging masaya .. puro kalokohan na lang alam ko , nag mukmok ako ng sobra dahil akala ko ako talaga may kasalanan kung bakit sya nawala dahil yun yung pinamuka sakin ni dad , pero saka ko lang na reliaze na wala pala akong kasalanan nung lumaki na lang ako,

naramdaman kong lumingon sakin si Loraine

"bakit gusto mo makisali sa kanila?"-tanung nya sakin , umiling na lang ako

"naiingit lang ako , kasi di ko naranasan maging ganyan kasaya nung bata pa ako , yung parang di ko na naranasan maging bata simula nung mawala si mom"-malungkot kong sabi..

"bakit ba kasi nawala mommy mo?"-tanung nya .. lumingon ako sa kanya

"hi-hindi ko kaya ikwento eh"-sabi ko , pero hinawakan nya yung kamay ko

"wag kang mag alala ..nandito lang ako , handa akon makinig .. alam kong gusto mo lang ilabas yang sakit na nararamdaman mo, pero nahihiya ka lang o natatakot na baka pag nalaman ng iba , sisihin kadin nila"-sabi nya , napayuko naman ako dun ..

siguro nga ganun yung nararamdaman ko , tapos nag simula na lang mag kwento

"kasi ganto yun...."-

[ FlashBack ]

13years ago..

"mommy ! sige na please labas na tayo"-pangungulit ko kay mommy nung nakarating na sya sa bahay , galing sya sa work .. hmm ewan ko kung bakit nag tatrabaho pa sya eh ang yaman na namin , minsan naiinis na ako kasi wala na nga si dad tapos wala pa sya , feeling ko tuloy wala akong pamilya ,