Malfoy'un kıvırcık prensesi.(bitti)

-2-

Birine bu kadar bağlanıcağım aklımın ucundan bile geçmezdi.
Ben sana aşık değil seni bir parçam olarak görüyordum.

Yemekten sonra ortak dersimiz vardı.
Lockhart ve anlattığı bok gibi ders.
Derste çok sıkılmıştım kafamı sıraya koydum ve gözlerimi kapadım.
Yan tarafimdaki sırada  oturduğunu fark etmemiştim bile.
Bana seslendin.

"Malfoy!"

Kafamı yavaşça kaldırıp yüzümü ekşittim.
"Ne var?"

"Derste uyuyamazsın..."

"Bal gibi de uyurum."

Kafamı  tekrar kollarıma gömdüm.

"Bay malfoy ,bayan Granger. Dersten sonra cezasısınız."

"Hermione! O neden senin umrunda ki?"

"Doğru birşey yapmıyordu Ronald. O kadar.. "

"Şu rafta gördüğünüz kutuların hepsini karşı rafa yerleştirmeniz gerekiyor"

Hermione'e baktı.

"Büyü kullanmadan."

Içimden söverken sana ters ters baktım.
Gözlerini kaçırdın ve önüne baktın.
Dersten sonra sınıfta sadece ikimiz kalana kadar yerimden kalkmadım.

Ayağa kalktım ve birşey demeden kutuların yanına gittin.
Boyun yetişmediği için zıpladın ce bri kutu aldın.
Fakat kutular sallandı ve düşmeye başladı..
Hemen koştum ve üzerine kapandım.
Tüm kutular üzerime düştü.
Kafanı kaldırdın ve bana baktın.

"Git."

"Ne?"

"Ben hallederim, git."

Şaşırmış gibi bana bakarken yavaşça sınıftan çıktın.

Evet mükemmel safkan yakışıklı malfoy.
Bir kız için bu hallere düştü.
Bütün kutuları tek tek yerleştirdim ve çıktım...

Bilmiyorum belki de çok aptalca davranıyordum.
Sonuçta ben bir ölüm yiyendim.
Aramızda birşey olması imkansızdı monie ama zaten imkansızlıkların arasında yaşıyorduk.
Elini bir kez olsun tutamadım belki ama yum kalbimle sana bağlıydım ben..
Potter ve weasley'den nefret etmemin sebebi sendin Hermonie.
Seni benden daha çok görüyorlardı,daha çok yakınlardı. Ama ikisi de seni benim seni sevdiğimden çok sevemedi.

Üzülme monie'm içimde senin sevginle gittim.