Her bölüm başında, başınızı ağrıtmak istemem elbette. Ama bilmeniz gereken bir şey var. ilk bölümdeki şiirlerin oluşumu toplam 6 yıl sürmüştür.
Bir takım sevmeler
Heves etmiş kalbim seni bir takım sevmeye.
Papatyalardan koparmaya, sıcak güneşe sermeye.
Yıldızlara bakmaya, beyazlar içinde görmeye.
Heves etmiş kalbim seni bir takım sevemeye.Beni bu bir takım hevesler bitirir.
Yüreğimi alır gürbet elde yitirir.
Sevmeyince yel alır götürür.
Anlaşılması zor bir takım sevmeler.Bakma bir takım dememe gören göz kıskanır.
Atma yaban ellere gönül görür hırslanır.
yağmur yağarsa kalbime Sevdan durmaz ıslanır.
Heves etmiş kalbim seni bir takım sevmeye.Deniz'i ört üstüme Üşümeyeyim...
Bir gülüşüne
Gecenin ışığında merdiven dayamış çocuklar gökyüzüne. Yıldızları topluyorlar. Gökyüzünden sanki tadilat var gökyüzünde. Neler oluyor diye soruyorum. Söylemiyorlar sadece gülüyorlar. Bir kız deniz mavisi gözleriyle bana bakmadan seni işaret ediyor. Gülüşünü gösteriyor bana. Meğer o kadar güzelmiş ki gülüşün. Gökyüzünü söküyorlar. Yerine gamzelerini, yıldızlar için ise gözlerin yetiyormuş. Bir ürperti geliyor içime. Üşüdüğümü hissediyorum. Sonra gökyüzüne, yani senin yüzüne bakıp ısıtıyorum içimi. Sonra gülüyorum kendi kendime. Durup düşünüyorum delirdim mi acaba diye. Düşünüyorum acaba sadece bana mı böyle gülüyor. Yoksa gülüşümü çok güzel diye. Sonra çocuklar geliyor aklıma. Gökyüzü, yıldızlar, ay. Bir korku kaplıyor içimi belki gidersin diye. Ben gitmem çünkü bir kere düştüm gülüşüne...
Tutunamıyorum
Bir ses var balkonda, arka odada duyuyorum.
Sanırım bu yalnızlık çok ağır tutunamıyorum.
Selimin sesi var odamda. İçeride ağlıyor.
İnsanların gafleti, nefreti ağır gelmiş ölüyor.Kimse duymuyor sesini, sesimi kimse duymuyor.
Bu yalnızlık içime işlemiş, kalbim huşu eğliyor.
deniz ben yalnızken gökyüzünü sevmiyor.
Denize ait yüreğim denizden bile korkuyor.Şimdi çıkıp gelsen şu ele dost dediğim..
Beni yalnızlıktan çek kurtar,dost dediğim.
Kimseler yok yanımda yamacımda neyleyim
İçimdeki bu yalnızlık çok ağır, tutunamıyorum...Af
sokakların içinde bir yavru, yanlız serçe.
Sanki kalbim kuş olup uçardı seni görünce.
Dört bir yanı yalanlarla sarılmış bu evde.
Yalnızlık türküleri çığlık çığlığa yürekte.Üşür kalbim, bu derde dayanmaz gayrı.
Ne eyler yürek yardan yaradan dan ayrı.
Söyle sadece söz yeteri mi bu derde düşene.
Yare sarılmadan, namaz kılmadan bir dene.Kan içinde kalmış serçenin kırılmış kanadı.
Yar içimde kurumaz kabuk tutmaz yara'dır.
Bu sefil gönlüm şüphesiz, haktan yanadır.
Rabi-m görür gözetir yari biz, bizi affeder.Hiç tanımadığım sen
Bu gün yine çok çok seni özledim sevgilim.
Hiç görmediğim belkide hiç göremeyeceğim seni.
Tutmadığım ellerinin, yanaklarıma değmeyişini.
Bakmadığım gözlerinde kaybolmayı özledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAS
Poesía[19/8 01:26] Siyah Öztürk: Kalbim çok kırık, Ben deli yatarım, Kırıkları batıyor...