Flashfictions

The Colloquial Filipino

Biologist Arthur Santos' PoV

It's been five days and we knew that iba ang takbo ng oras. It will be days here but a decade on Earth.

It is indeed a cluster of galaxy. Para akong bata na nagliligalig. We, humans are not one of 'em. Malayong-malayo kung ihahambing. But hays!

This scene is just very estatic! I mean look at those flying cars, I've never seen one of 'em until now. The sun! Look at that, parang Aurora Borealis na nasa loob ng bola. I've never seen such a majestic view.

"Hey Arthur! H'wag kang tumunganga lang."

Inis na ibinaba ni head ang baril niya habang sinasaway niya ako.

Well, as for me I can't help but to get fascinated by their sky, parang permanent sunset na hindi mo malaman. This is indeed a scenery for a scientist like me to tell. Kung ihahambing ko naman ang height ng isang tao'y napakaliit natin kumpara sa isang malahiganteng figure na nandito.

"Santos, Arthur GET. IN. NOW!"

Mukhang takure na talaga siya na may ruffled hair.

Tsk napakamainitin talaga ng ulo nito haha. Nilakad ko ang daan papuntang base namin pero bago 'yon, I should take a picture.

"We should get going from here to there. Walang maiiwan, we don't know how this place works inside the Earth's realm. Kakaiba ang lahat and I want you to stick together, this expedition might be dangerous." Our leader intently explained everything habang tinuturo pa ang lugar.

Hindi ko na narinig ang iba pang sinabi dahil naunahan na naman ang utak ko ng isang mapanlasong puso. He's Reese, hanga ako dahil hindi hamak na mas malakas siya kumpara sa'kin. He served the military for God knows kung gaano katagal.

"Santos."

Ano ba 'yun? Parang baka kung tumawag.

Then our eyes met. Epekto ba 'to ng kung nasaan kami ngayon?

"Santos."

Masyadong halata ang pagiging mapagbanta sa boses ng taong tumatawag sa surname ko. I don't care anyways, si Reese lang talaga malakas.

Look at those eyes.

"I said Santos!"

Isang matinding tunog ang umalingawngaw sa table at kasabay nito ang paglapit ng isang mukha sa'kin.

Napatigil na lang ako ng nakita ko ang nanggagalaiti't mala-dragon na titig sa akin ng head. Nakita ko ang lahat ay nakatingin sa'kin. Does my handsome face troubles them too much?

"You're still with us, right? Mamaya mo na gapangin 'yan si Sergeant Reese."

Hanla! Naka-smirk pa, napaka-bully talaga ni head.

Lahat ay nagtawanan. Parang gusto ko na lang lumubog sa kinauupuan ko kaysa magpakita pa grrrrr!

*boogggsshh!*

Silence took over at bigla na lamang kumalabog ang taas ng tent namin. Base sa kalabog ay masyado itong malaki. Lumulubog ang kaniyang tinatapakan. Sinusundan namin ang bawat galaw nito, mahirap na at baka mapahamak pa si crush. Hays Santos, tahimik nga arrrghhhhhh!

Muling tumunog ang kinalalagyan namin at bigla na lamang yumanig ang lupa. Umalis na ito, sigurado ako. Nakahinga naman kami ng malalim.

"Hey, I should check it out right? It might be concrete evidence."

Itinaas niya ang isang zip lock plastic bag. Hays, perks of a scientist nga naman. Ilang hakbang na lang at makakalabas na siya ngunit may nauna na.

"Danger alert! Get yourselves sheltered, now!"