Arranged Marriage To My Childhood Friend (REVISION)

CHAPTER VI

One week had passed and it's been a week simula ng maging student ako here sa Rodriguez Academy. I'm happy because they are not before noong unang tungtong ko sa paaralang ito. Yung naglalakad ka sa pathway ng walang tumitingin sayo, ang saya lang sa feeling na hindi ka nabubully or what. Sana ganito na lang palagi kasi masaya siya.

"Good Morning!" That is our adviser and it was Ma'am Via Ashley Gonzales.

"Good Morning Ma'am Via!" We greeted her back in unison.

"Thank you, you may now take your seats." Sabi niya kaya nasipag-upuan na kami.

Discussed

Discussed

Discussed

Busy ako sa pakikinig sa discussion nang biglang tumunog ang cellphone ko. Shocks! Buti na lang hindi ganun kalakas yung volume.

Chineck ko kung sino yung tumatawag and it was Ate Sunshine. Bakit kaya?

"Ahmm.. Ma'am Via, may I go out?" I asked for the permission and show to her my phone. Tumango naman ito kaya pagkalabas ko ng room ay agad kong sinagot ang tawag ni Ate.

"Hello?"

"Princess." Ate Sunshine

"Are you okay?" Nag-aalala kong tanong, napabuntong hininga kasi si Ate at rinig ko iyon.

"Y--yeah." She said while stuttering.

"Is there's anything wrong?" Agarang tanong ko. I know Ate, malalaman mo na hindi siya nagsasabi ng totoo kapag nauutal siya.

"Its.....Nothing. Don't mind it." I'm not convincing on her. But I trusted her and baka hindi niya agad masabi.

"Okay, if you say so. So, I need to go? I have a class now." I asked, kasi may klase naman talaga ako, nag excuse lang ako kasi tumawag nga siya.

"Okay. Bye Princess. I love you." I smiled even she can't see it.

"I love you too Ate Sunshine." Pagkasabi ko noon ay agad ko ng ini-end ang call.

Bago ako pumasok sa room ay I let a heavy sigh. Pagpasok ko sa loob may napansin akong isang student na nasa last row na kung saan doon rin ako nakaupong row.

"Villarreal, you may take your seat." Sabi ni Ma'am Via na agad ko namang sinunod. She's continuing her discussion at kami naman ay nakikinig lang din sa kanya.

Napatingin ako sa dulong upuan kung saan nakaupo yung babae. She's listening carefully to Ma'am Via pero mahahalata mo na ang tahimik niya kasi parang hindi niya ka-close yung katabi niyang babae.

KRINGGGGGGG!
*insert bells rang*

"Class dismissed" Ma'am Via

Pagkalabas ni Ma'am Via ay siya namang pag-ayos ko ng mga gamit ko. I saw Kuya Ythan and Kuya Yjhay na naghihintay sa labas ng room ko.

"Hurry up, Princess" Kuya Ythan mouthed at me, I glared at him kasi alala mo naman may lakad kung makapagpamadali.

Kuya Yjhay punch Kuya Ythan's shoulder kasi nakita niya yung pagtingin ko ng masama kay Kuya Ythan. Mukhang mag-aaway pa nga sila e buti na lang at mabilis kong natapos yung pag-aayos ko ng gamit.

"Stop!" I shouted

Luckily wala ng estudyante sa room namin kung hind, lagot ang anteh niyo.

Tumigil naman sila kaya napangiti ako. Nauna akong maglakad kanila Kuya at kita ko sa peripheral vision ko na nakasunod naman sila sa akin. Nang makarating kami sa canteen ay ang lahat ng mga estudyante ay sa amin na nakatingin. We ignored them at nagtuloy-tuloy lang sa paglalakad hanggang sa makahanap kami ng vacant na table.

Si Kuya Yjhay ang may treat ngayon kaya no need ng maglabas ng money. He insisted at kapag ganun ay wala na kaming magagawa kasi ayaw niya ng tinatanggihan siya. He ordered a 3 pieces of fried chicken; 3 pieces of rice 1 piece of spaghetti; 2 pieces of carbonara; 3 pieces of burger and 3 pieces of coke.

Ang dami niyang in-order but syempre, we help him...hindi pala ako, sila lang palang dalawa ni Kuya Ythan. And after 3 minutes of waiting ay makakakain na rin ako/kami. Yung table namin nina Kuya ay punong puno ng pagkain, pero meron pa namang space, konti na nga lang.

*****************************

It's been 9 months since I'm studying here at Rodriguez Academy. Yung Rodriguez Academy ay R-Academy pala talaga siya at ngayon ko lang nabatid iyon.

Anyways! I'm here lang sa room and it's lunch break. Hindi ako nagpunta sa canteen kasi hindi ko trip today. Natapos na ang lunch break at ang lahat ng students ay balik na ulit sa kanya kanya nilang mga rooms.

Tumingin ako sa bintana at nakita ko sina Kuya Ythan (the twin) na nagjjogging. Hindi niyo kasi naitatanong, yung Kuya kong kambal ay varsity ng basketball sa school na pinapasukan namin. Sila yung magrrepresent ng school sa darating na sport feast.

"Good Afternoon!" Our professor greeted us. We stand up and greet him back.

After the greetings ay nag-discuss na siya agad ng new lesson namin. Kaso ang lola niyo ay hindi makasabay kasi hindi occupied ang utak, in short lumilipad ito.

"Are you okay?" Tanong sa akin ng katabi ko.

"Yeah" Sagot ko sabay baling ng tingin sa professor namin na nagsusulat ngayon sa whiteboard.

He nodded at nakinig na lang rin, but me? I tried my best na makinig pero ayaw talaga e. Hindi ako makapag-focus.

"Are you sure, you okay?" He asked me again. For the second time, nginitian ko lang siya sabay tango.

Itinuon ko yung sobrang atensiyon ko sa professor namin, pero yung mga sinasabi ni prof ay pasok sa right ear ko then lalabas na sa left. What's happening ba?😭 Ayoko na, suko na ako, hindi ko talaga maintindihan yung discussion. Maybe I'm not in the mood kaya hindi ko naiintindihan si prof.

KRINGGGGGGGGGG!
*insert bells rang*

Nabuhay yung diwa ko ng marinig ko yung bell hudyat na tapos na yung subject. Woahh! Sana next meeting ay maintindihan ko na si prof.

"Hey, I'm Brent" He introduced himself. Siya yung kaninang katabi ko na panay ang tanong kung okay lang ba ako.

"Scarlet"

"Brent!" Tawag ng kung sinuman sa kanya.

"Why, Arabbella?" Tanong nito sa babae na kadarating lang.

"Nothing" Sabi nito sabay tingin sa akin ng masama.

"Don't mind her" Aning Brent sabay tapik sa balikat ko.

"I have to go, bye." Paalam niya at tapos yung Arabella ay kasunod niya palabas ng room.

Bakit ganun na lang yung tingin sa akin ni Arabella? Did I do something on her? Ni hindi ko nga siya kilala at ngayon ko lang siya napansin na magkaklase pala kami. Ayst! Iba yung kutob ko sa babaeng iyon, parang gumagawa ng bad. Hayst! Nevermind na nga lang, baka naman ganun lang siya.