Life After You

Chapter 2

--

"Bro, your girlfriend was crying."

Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi ni Gabriel. Nicole? Crying? Why?

Teka pano niya naman nasabing umiyak si Nicole?

"Saan mo naman nakita?" I sounded uninterested to hide my curiosity and continued tuning my guitar.

Ni isang beses hindi umiyak sa harap ko si Nicole. She's always... noisy? Basta madaldal siya. Kaya nakakapagtaka na nakita niyang umiiyak si Nicole eh sa boyfriend niya nga di niya magawa.

"I bumped into her the other day." I literally paused for a moment.

So siya yun?

"Anong ginagawa mo dun sa school nila?" Wala akong paki, tinatanong ko lang for the sake na may mapag-usapan habang inaantay sila James.

"Sinundo ko kapatid ko. Ka-block pala niya si Nicole?" As if I care, moron. Well news flash! I don't.

Di ko na siya sinagot at baka masapak ko to, ngayon lang ako nabadtrip sakaniya ng ganito.

"Pre, if you don't have plans on taking her seriously, cut it now. She's so fragile, I can see it."

I tuned him down and focus on tuning my guitar kahit okay naman na yung tunog.

Is she really my girlfriend? Then why isn't she showing me her real emotions? I thought she likes me? Is she faking it? She let other men see her tears when I haven't seen it even once?

I stopped overthinking when something hits my finger, shit I think I broke the string.

"Ay tanga, di marunong mag-tono." Sabi ni Kenneth na di ko alam na nandito na pala.

"Lalim ng iniisip pre, nung isang gabi pa yang kupal na yan." sabat nung madaldal na si James.

Nawalan na ako ng gana mag-practice, daming chismoso mga walang lovelife. Wala rin naman ako pero, basta.

I left the studio with my bleeding thumb and drove back to my condo, mag-aaral na lang ako kahit hindi na kailangan wala rin naman akong gagawin ngayon.

Papasok na sana ako sa building kaso nakita ko si Nicole na parang may hinahanap. Naligaw na naman ba to?

"Hey." I called her out, she looked lost.

"Uy hello!" She ran the distance between us with her bright smile.

Ayan na naman, ngingiti-ngiti. Totoo ba yan?

"What are you doing here, I thought you have exams tomorrow?" It's sunday today and tomorrow is her exam she said so why the hell is she roaming around here?

"Hihiramin ko yung notes ng classmate ko, di ko kasi nahanap yung akin." Napakamot siya sa batok niya na parang nahihiya.

Nahihiya ka sakin tapos kay Gabriel hindi? Ayos.

"Why here?"

"Malapit lang daw siya dito eh—"

"Nicole-babes!"

Napalingon kaming dalawa sa tumawag sa kaniya non. Siraulo yon ah. Nabibwiset pa ako kay Gabriel may dadagdag na naman.

"Pakshet ka Mark. Amin na bilis! Sasabak na naman akong walang alam bukas." She's pouting? Nagpapa-cute ba to? Di siya cute mukha siyang timang.

"Kala ko ba hinanap mo yung notes mo nung friday?"

"Ih di ko nahanap eh,"

Napa-iling yung Mark bago siya napatingin sakin sabay ngiti nung siraulo. Pustahan bading to.

"Boyfriend mo babes?" Oo kaya tigil-tigilan mo kaka-babes mo diyan.

Nahihiyang tumango si Nicole na parang ayaw niyang malaman na boyfriend niya ako. Pero di nahiyang umiyak sa harap ni Gab.

"Tara na, tuturuan kita niyan." Sabi ko para umalis na yung kaklase niya. Kaya ko siyang turuan niyan, calculus lang eh.

"T-tuturuan mo ako?" Oh bakit di ka makapaniwala diyan? Gago lang ako pero matalino ako.

Inakbayan ko siya pagkatapos pumasok sa building ng condo at iniwan namin yung kaklase niya sa labas. Mukha niya, halatang may gusto sa girlfriend ko eh.

"Bakit mo pala ako tuturuan?"

"Para sumabak kang may alam."

Sinamaan niya ako ng tingin bago napatingin sa kamay ko, sa dugo sa may daliri ko.

"Anong nangyari diyan? May nakaaway ka ba?" Pfft, away amputa. "Oh bakit ka natawa eh nadugo na yang daliri mo?"

"Mukha bang makukuha ko yan sa away? Ang liit lang niyan eh. Pfft.".

"Eh san galing yan?"

Sasagutin ko ba? Di niya naman kailangan malaman eh.

"Napigtas yung string ng gitara kanina." Eh di sinabi ko, wala namang mawawala. Wala parin naman akong paki.

Nagulat ako nung bigla siyang tumawa. Isa din to nasiraan na ng ulo.

"Sa string lang pala. Hahahahaha!"

"Why are you laughing?"

"Bakit mo naman kasi pinigtas, hahahahaha!" Ang babaw naman ng kaligayahan neto.

Di ko siya sinagot pero habang nasa elevator kami kumuha siya ng bandaid bago kinuha yung kamay ko. Tinignan ko lang siya habang naglalagay ng bandaid sa daliri ko.

"Di ka pa ba tapos tumawa?"

"Hindi pa wait lang hahahahaha!" ang babaw naman neto.

Kinuha niya yung gitara ko na naka-display sa tabi at parang may tutorial kung pano magtono ng gitara. Baliw talaga tong babaeng to.

"Alam ko di ako tanga." Umalis ako para uminom ng tubig but I can hear her strumming the guitar from here. I didn't know she could play.

I stayed at the doorway of my kitchen while watching her singing at the living room. She has a good voice. Nice.

Medyo nawili ako sa pagkanta niya na muntik ko na malimutan kung bakit siya nandito. Tsk. Sinasabi ko sainyo, mangkukulam to.

"Oy, calculus."

She pouted and brought back the guitar from where she got it.

"Let's start."

***

"WOOH SHET GETS KO NAA!!"

"Ingay mo bata."

After 3 hours, myghaaaad! I hate numbers.

"Uy thank you! Tyaka anong oras na pala, sorry sa istorbo. Uuwi na ako haha!" nagmadali ako magligpit ng gamit kasi feeling ko sumakit ulo neto sakin. Sorry na mahina talaga ako sa math, di ko nga alam bakit may ganyang subject kami amp!

"Ah oo nga pala, gusto ko lang i-share. Baka after 3 months umalis kami, matagal pa naman at alam ko namang wala kang paki pero gusto lang kita iinform haha!" Inunahan ko na siya kasi alam kong wala talaga siyang paki, baka lang magtaka siya pag nawala ako bigla.

Magtataka nga ba? Baka nga sumaya pa siya haha.

"Huh? San kayo pupunta? Sinong kasama mo?" I actually expected an 'okay' or something short reply, not this.

And I don't know how to answer his question so I just smiled at him.

"Ingat ka, babye~"

"Tss tanga, ikaw yung aalis, ikaw yung mag-ingat."

"Aba malay mo looban ka dito tapos ako ligtas na nakauwi, you'll never what will happen next."

I waved for the last time and went home. 3 months to go, Nicole, and you'll say goodbye to him.

I chuckled bitterly..

He wouldn't even care if I leave. I'll be the only one hurting, I guess.

--