Pagkatapos ng graduation ng elementary, natanggap ako sa isang private school para maging isang scholar. Nagulat na lang ako ng tinawagan ako ng admissions office dahil hindi naman ako ang nag apply para sa scholarship na ito.
(Phone rings..)
Kinuha ko ang phone ko at sinagot na ito.
"Hello? sino to?"
Nagulat ako dahil english speaking ang sumagot sa akin.
"Hi, Good Morning. May I talk to Ms. Marriane Keith?
Nataranta ako kasi wala akong kaalam alam dito.
"Ako po yun, bakit po?"
Sabi nung babae sa kabilang linya, natanggap ako sa scholarship at ang start ng Klase ay sa June 15 na.
"What? June 15?, this monday na yun ahh?" bulalas ko sa pagkagulat.
"We are expecting you to be at school on monday wearing casual clothes with all the requirements you lack of. Thankyou! have a great day." binabaan na ako ng telepono.
At yun nga wala na akong nagawa. Parents ko ang nag ayos ng lahat ng ito. At hindi man lang nila ako sinabihan.
Monday na at kailangan ko na mgamadali. 1 pm daw ang assembly. I wear a simple White V neck shirt, pants and a pair of doll shoes.
Dahil malapit lang naman yung school e nagcommute na ako.
Inasikaso ako nung guard, at hinatid papunta sa Assembly area.
Madaming tao, and I find them all interesting.
"HI, anong pangalan mo?" bungad sakin ng isang babae.
Hindi sya katangkaran, she have chinky eyes, and she's so adorable.
"Marriane Keith, but you can just call me Keith." I smiled.
She smiled back to me, and offered her hands.
"Nice to meet you, I'mAudrey" and after that she asked me different questions.
I find her nice, but it seems na masyado syang madaldal. Atleast hindi ako mabobore diba.
Dumating na ang principal and he welcomed us warmly. He told us about few reminders regarding the rules and regulations inside the school premises. After that, he directed us leading to our classrooms.
Classmates kami ni Audrey. Well, I think it would be a noisy year with her.
Upon arrival sa room, it seems na ibang iba talaga kapag private school na.
Malaki yung classroom. Kulay puti yung walls at ceilings. May dalawang aircon dito. Red tiles. comfortable chairs. 28 lang kami na magkakaklase. At kahit na malaki itong classroon, hindi nagpatalo ang mga kaklase ko. maingay sila. Hindi lang maingay. Sobra sobra pa. Night high school kami kaya siguro okay lang na ganito kesa naman antukin kami dahil sa oras.
13 boys and15 girls ang bumuo sa section namin. Alphabetically arranged kaya magkalayo kami ni Audrey dahil Bagnes ang surname nya.
Natapos ang araw sa pagpapakilala sa bawat isa. HIndi ako ganun kapansinin dahil maitim ako, medyo kulot ang buhok at tahimik.
Kumpara kay audrey na angat na angat dahil bukod sa madali syang makasundo ee may itsura pa.
Lumipas ang isang taon, at natapos ang 1st year dito. Madaming requirements preo nagawa lahat sa oras. Naging buo ang samahan ng section namin dahil sa kakulitan ng bawat isa.
At the end of the year, nakuha ko ang reward ko. consistent achiever. Walang honor dahil may isang teacher ang nabwisit sa kaingayan namin at binigyan kami ng mababang marka. Nangako ako na babawi na lang ako sa ikalawang taon ko dito sa paaralang ito.
BINABASA MO ANG
Depth of Romance
RomanceThis is a story of Marianne Keith Martinez. It had always been studies first. Then everything else should and would be ignored. Awards, Medals and Certificates, that's what makes her life satisfied. But, everything changes. On her second year in hig...