After that inaya na nya ako umuwi, pumayag na ako kasi walang kasama si Julian sa bahay si manang lang.. ayoko naman din na mag stay sa bahay nila.
Tahimik lang kame habang nag dadrive sya pero Hindi awkward ang moment.. parang nap aka tagal na naming magkakilala.
"Di-dito na long ako. Ayan na yung bahay namin."
Pag kapark nya tumingin ako sakanya.
"Salamat. Kahit papano gumaan yung pakiramdam Ko.. hmm. P-pero Sana lahat ng sinabe KO at nalaman mo sana..." tumingin ako sa Mata nya.
"Sana sating dalawa na lang to. Wag na sa ang lumabas. Thank you."
I smile at him.. and he smile back. Napaka ganda ng ngiti nya..
After that lumabas na ko sa kotse nya..
Inintay ko lang na makaalis yung kotse nya at pumasok na din ako sa loob.
Pag lingon KO...
"Na-nanay?!! O_______O"
Ganyan talaga ang itsura ko dahil ang ngiti nya ay abot hangang langit >.<
"Andyan na ba si Iane?" Narinig kong sabe ni tatay mula sa loob.
At bumungad na din sakin ang mukha nya..
"Oh? Did I miss something?" Sabe ni tatay. Tsk. Ano na naman ang ginawa ko-.-
"I think iane will explain something to us. ^______^" at umakbay na sya sakin at hinila papasok ng bahay.
Trouble. Again.
------
"Nay! How many times should I explain to you na classmate ko lang sya! Kanina nga long kami nag usap ee!"
At ito na nga ba sinasabe ko ee, napakalaking issue sakanila pag may kasama akong lalake. Akala kasi nila nakalimutan ko na si Nathan aya masaya masyado -______-
"Ok lang naman samin anak kung tinatago nyo muna, naiintindihan naming yun ng nanay mo.. masaya long kami para sayo.."
What the. Bakit ba sila ang magulang ko? -____-
"Drop that issue! Anyways, bakit kayo nandito ngayon? Kakaalis nyo long last week tas nandito na kayo?"
"Why honey? Ayaw mo ba kaming nandito?" Ganyan si nanay.. honey itatawag sakin pay nag lalambing sya..
Haaaay nanay ko talaga -_____-
"Nay, wala po Kong sinabe.. kaso lang ginagawa nyong kabilang kanto lang ang Cebu ee.. hindi po jeep ang eroplano. -_____-"
"Wahahahahahahaha"
Aba tinawanan lang nila ako..
"Anak ganyan namin kayo kamahal ni nanay nyo, maliit na bagay lang ang pera kung para sa panahon na makakasama namin kayo." I smile sa sinabe ni tatay.. at ganun talaga sila, lagi kaming sinu surprise ni Julian.. that's way we love them talaga..
"Sooooo, what's the name of the guy with dimples?" Pang aasar sakin ni nanay..
"Naaaaaaaaay!" Irita kong sabe.
"I'm just joking" at nag tawanan na silang lahat. -.-
I miss this. Yung masayang kwentuhan, kasama ang pamilya ko.
-------------
"Haaaaaaaay what a daaaaaay!"
I drop my body on my bed. This is life!
As I look sa kisame, naalala ko ang mga nangyare ngayong araw..
Masyadong marame ang nangyare, but I smile. This is the start of my Sweet revenge.
