Chapter 9

0 0 0
                                    

"Ang charap charap talaga ng pishaa.." sabe KO sabay inom sa carbonated drinks ko.

"Don't talk when your mouth is full." Tsss.

"Don't talk when chuchcuchu.." pag gagaya KO sa sinabe nya Pero syempre pabulong para di nya marinig. Hahaha

"Anong sabe mo?" Tinaasan pa ko ng kilay.

Nandito kami sa malapalasyo nyang bahay. Joke. It's not that big. Yung laki ng bahay ay sakto lang para sa pamilya nya. I ask him why since mukhang mayaman naman sya. Ang sabe nya kasi 'my mom wants us to live as simple as this Hindi nya gusto young masyadong magarbong bahay baka daw kasi pag malaki Hindi na kami magkita kita at Hindi maging close sa isa't isa.. she's so simple. That's why we love her. She's the best mom ever'

So nandito kami kasi gusto nya, and para safe nadin mahirap na baka may makaalam ng lihim ko. KAya nag take out kami ng 2 box of pizza na paubos na ngayon at soft drinks saka kami dumiretcho ditto.

"Wala Kong sinabe!"

Tumahimik na sya, walang nag sasalita samin for 5 minutes I think this is the right time. I need to explain unto him what had happen.

Huminga ako ng malalim at tumingin sa mga Mata nya.

"My boy friend and I broke up last February. The day before my birthday.. oh wait. We didn't end this relationship pala.. we just realize na we are not in a relationship anymore. No explanation. He just live me there.hanging.

I saw him with a girl.."

Ba-bakit ganun? Kada kinukwento ko to sa ibang tao masakit pa din? Lalo lang dumodoble ee. Bakit ang unfair? Sila masaya ako nag durusa..

He still look in my eyes na parang sinasabe na 'go ahead tell me everything,I'm willing to listen'

"And that girl is my b-best friend.. we use to be best friend. Pero niloko nila ako. When I saw both of them happy and contended I just realize then na break na kami. No need to say a word. The way he look to me is different .. yung mga Mata nya parang sinasabe na we're done. Napaka sakit ng naramdaman KO nun.. Hindi KO matangap na we will end up like this."

Bigla nyang pinunasan yung pisngi ko. I didn't notice na umiiyak na ako. Nadala nanaman ako ng emotions ko.

"Sorry." Naramdaman Ko yung senseridad nya.

I just smile. A weak smile.

"Everyday of my life iniisip ko na kami na, na someday ikakasal kami at magkakaroon ng masayang pamilya.. kaso nag kamali ako *sob*"

Traydor talaga ang luha.

"Ang sakit sakit onti onti nilang dinurog ang puso ko. *sob* iniisip ko kung nag sisisi sya sa ginawa nya s-sakin, pero kapag naiisip ko yung realidad.*sob* Imposibleng mangyare yun. I wish I can forget all this pain that I've experience. S-Sana magka amnesia ako para lang makalimutan sya.. naiinis ako sa sarile ko kasi imposibleng mangyare yun..parang napaka imposible na makalimutan KO sya." Another weak smile.

Bakit pag dating sakanya napaka hina ko.

Hinawakan nya yung balikat KO for comfort. At natigil na din yung pag Iyak ko.

"Kahit papano my magandang nangyare sa paghihiwalay namin. I meet Carmela.. she's the best. She thought me to fight. To become strong. Sa harap nya at ng mga kaibigan namin matatag ako. Pero sa harap mismo ni nathan at ng mga taong nanakit sakin naaalala ko na I'm not that strong enough dahil minsan sa buhay KO, nasaktan na nila ako."

Wala syang sinasabe.. hinahayaan nya lang akong mag salita. This is what I need some one who will listen to me.. not someone who will say all my flaws.

"Napaka hirap maging masaya para sa mga taong nanakit sayo. Its so unfair. I don't want to see both of them happy. I want some Sweet Revenge. Haha"

Natawa na lang ako sa sinasabe ko. We're not close but why I feel so comfortable towards him?

"Yung sweet revenge na yun ay yung nakita mo kaninang umaga. Since BS chem ako, I love chemistry at alam ko Hindi lang hangang dito ang chem, Hindi lang yun natatapos sa mga tinuturo satin sa school.."

I look at him again.

"I-I discover black chemistry.. this can change the world. Kaya Hindi itinuturo sa school. Baka gamitin nila ito sa masama Like.." napayuko ako.

"Like you?" Pagdugtong nya. "No iane, you're different. I understand why you do that."

I smile at him.

"Thank you.sa ginawa ko Pwede akong mapahamak, pwede akong mamatay dahil iba ang black chemistry.. pero dahil sa kagustuhan kong makagante I take the risk. At ito na, nagawa ko na ang No forever Potion. Ito na ang aking sweet revenge. Hindi sila pwedeng maging masaya. Dapat maranasan din nila ang sakit ng masaktan at maloko."

No Forever PotionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon