Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Min_Yoongi_suga_1993İsteğin canım unutmadım ama kaybettim🙇♀️😖😣🥺özür dilerim... umarım beğenirsin
Uyarı rahatsız oluyorsanız okumayabilirsiniz
Chan
¤ Eve nadir erken gelirdi ve bu gün o nadir günlerden biriydi. Eve geldiğinde yanağına bir öpücük kondurdun ve yemek yemeğe geçtiniz yemeğinizi bitirip bulaşıkları yıkadıktan sonra içeriye doğru hareket ettin Chan da seninle birlikte mutfaktan çıktı. Birlikte salona geçip oturdunuz. Chan seni kucağına çekti ve tatlı tatlı konuşmalarınız arasında tatlı ve minik öpücüklerle başlayan öpüşmeniz gittikçe derinleşmişti. Chan'ı yavaşça göğsünden iterek uzaklaştırdın. Sana sorgulayan bakışlarla bakmaya başlamıştı.
"Chan bu gün yapmayalım."
"Bebeğim ama ben seni özledim. "
"Biliyorum Chan bende seni özledim. Başka bir şeyler yapsak?"
Dudağını büzerek sordun. Kafasını salladı ve bir süre televizyon açtınız ancak izeleyebildiğinizi söyleyemeyeceğim çünkü Chan rahat durmadı.
"Chan lütfen."
"Bebeğim sana lütfen gerçekten seni özledim. "
Mırıldandı. Sende onu özlemiştin ancak bu gün çokta yorulmuştun. Yine de en sonunda onu kırmamaya karar verdin.
"Peki Chan kabul."
dedin. Hemen gülümsedi ve elini tutarak odanıza yöneldi. Bunu ilk defa yapmıyordunuz. İşler ilerlemeye başladığında Chan çok hızlı bir şekilde içine girdi.
"Chan-ah yavaşşşş!"
Ufak bir çığlık attın.
"Özür dilerim bebeğim. "
Utangaçça gülümsediğinde terle ne kadar çekici olduğunu fark ettin.
"Bir dahakine hatırlat da kabul etmeden önce şartlarımı söyleyeyim."
Dedin. Yine Özür diledikten sonra işinize devam edersiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
