Ben Sinem o zamanlar 15 yasinda ergendim. Açik kumral saçlı, yeşil gozlu orta boylu guzel bir kizdim.
Temmuz ayıydı. Yazlığımız olan kumburgaza gitmiştik. Bir cenazeden dolayi istanbul'a gitmek zorunda kalmıştık. Iki gun sonra kumburgaza döndüğümüzde babam beni arabadan iner inmez bakkala ekmek almaya gönderdi. Gittiğim sirada topuzum bozuldu topuzumu yaparken yerde iki tane ayak gordum bana dogru dönük, kafami yerden yukari dogru yavas yavas kaldirmaya basladim. Karsimda gülüşüyle beni benden alan biri...
Kalbim pır pır etti , mide-kelebek ikilemesi oldu, içim icime sığmadi, ilerledim ve bakkala girdim. Ekmek aldım çıktım ayni yerden geçmek uzereydim başımı yerden kaldirdiğimda tekrar goz goze geldik ve yine bana bakarak gülümsüyordu. Kalbim çikicak sandım çok yakışıklıydı. :)))
Eve gitmiştim, yemek yiyorduk, aklimdan çıkmıyordu bi türlü. Sonunda akşam olmuştu giyindim süslendim makyajlar takilar şeyler, ilk halimden eser yok. Duygu diye kiz arkadaşimizi alip disari ciktik. Duygu'ya o çocuğu anlatiyodum. O sira arkadamdan biri iyi akşamlar dedi dondum arkama işte o arkamdaydi. Acaba beni duydu mu derken ben cevap veremeden heyecandan döndüm önüme.
--Meğer nerden bilebilirdim ki gelecekte hayatımı sikecek insan bir zamanlar boyle masum gozukecek gözüme...
