Wanhopig in love

Groep 8 Kamp!

Het is eindelijk zo ver. Kamp van groep 8. We gaan naar Schiermonnikoog. We gaan op de boot ik zit naast Sam op het hoogste dek. Ik kijk naar hem en hij is zo schattig. Opeens staat hij op en loopt naar de reeling. Ik zie dat hij iets uit zijn tas pakt en dat hij het in het water gooit. Ik loop naar hem toe als ik naast hem sta zie ik dat er allemaal vogels beneden op de boot zitten. Ik help hem met voeren. We gaan weer naar beneden. Op de plek waar de rest zit is een raam je kan de helft onder water en de helft boven water zien. Een half uur later komen we aan. Buiten de boot wachten we op onze meester. Ik zie dat Sam een beetje aan het kloten is. Ik grinnik. Opeens staat Bas naast me en vraagt mij of ik hem leuk vind. Ik antwoord ja. Hij begint te lachen. Ik vraag wat er is. Nee niks binnenpretje antwoord hij. We moeten lopend naar de kampeerboederij. Onze meester maakt de grap dat we helemaal naar de andere kant van het eiland moeten lopen. Het karretje met onze spullen rijdt langs. Alle jongens gaan rennen. Er is er maar één die voorop rent en dat is Sam. Als we vlakbij de kampeer boerderij zijn slaat de voorste groep links af onze meester verteld ons dat wij naar rechts moeten en dat zij verkeerd lopen. Ik grinnik ik zie vanuit mijn ooghoeken dat Sam alweer voorop rent. Als wij halverwege het pad zijn roept onze meester door zijn microfoon "hee komen jullie nog of niet?". We hoefen nog maar een klein stukje en dan zijn we er. Als we aankomen zien we een supermooi gebouw. Dit is onze kampeerboerderij aan de andere kant staat een kleiner ouder huisje. Dat is voor een groep jongens of meiden. We mogen kamers kiezen. Helemaal achteraan in een kamer liggen de begleiders. Wij nemen de 2e kamer maar. Er staan 3 stapelbedden in en een tafel en een stoel. Ook is er een halletje met kapstok. Gelukkig hebben we onze eigen wc en douche. Ik zit op een kamer met Sari, Fleur, Keri, Romy en Lisanne. Er zit 1 kamer tussen die van Sam en mij. Naast ons in kamer 1 horen we gebonk we besluiten te gaan kijken. Daar zien me dat Fabio, Bryan, Chris, Julian, Rick en Robin boksen instaleren. We gaan gauw naar de 3e kamer. Daar zitten de slimste van groep 8.
Ik begin opeens keihard te lachen als ik binnen kom. Waarom?! vraag ik in mijn lach bui. Maurits antwoord op een stom toontje. Wij hadden zin hierin. De reden waarom ik lach is omdat Friso op de kop aan het bed hangt.

We lopen naar de 4e kamer, de kamer van Sam. Als ik daar binnen kom wordt ik meteen naar Sam geduwd. Hij en ik worden knalrood!
Ik kan er niks aan doen hij is ook zo leuk. Ik ga op zijn bed zitten. We gaan echt dik klooien. We gooien dekens heen en weer. Overal liggen spekjes en M&M's. We gaan helemaal stuk!

Totdat meester Richard binnen komt. Iedereen is stil. Hij schiet in de lach. Dan wordt hij weer serieus. 'Wordt dit voor vanavond opgeruimd?' Sam en ik zeggen op hetzelfde zeurende toontje. 'Ja meester'. We gaan het gelijk opruimen.

Het is etenstijd maar er zijn een aantal mensen die vanwege hun allergiën appart zitten. Waaronder Sam. Als ik hem na het eten vraag waarom hij appart zit zegt hij niks en loopt weg.
Later die avond vraag ik het nog een keer als we buiten zijn. Dit keer antwoord hij wel. 'Ik mag geen suiker, ik ben er niet allergies voor maar ik mag het niet. Anders wordt ik heel druk en vervelend en als je me dan boos maakt kan ik aggeresief worden.' Ik schrik. 'Aggeresief?' vraag ik. 'Ja, hij kijkt naar de grond' ik heb een gedragsprobleem'
We worden naar binnen geroepen. Meester verteld dat we een dropping gaan doen. Er worden groepjes gemaakt 1 groepje is het bange kipjes groepje. Daarin zit ik ook. Met Sam . Als we de bus uitstappen gaat Wibaut ook mee maar hij hoort niet bij ons groepje. We beginnen te lopen na 1 half uur komen we bij de Berkenplas aan. We lopen tussen hoge duinen. Opeens begint Wibaut keihard te huilen. Dus we gaan terug. Ik zie bijna niks in het donker. (Ik ben nachtblind, dit betekent dat als het donker is je niks of bijna niks ziet). Bij toeval pak ik Sam zijn hand. Ik hoor Sam in mijn oor fluisteren, 'ben je bang Maartje?'. Ik schrik ik kijk hem aan maar blijf zijn hand vast houden. 'Ja' antwoord ik. Hij slaat zijn arm om mij heen en zegt. Nu nog bang? 'Al minder' antwoord ik.

Wij komen als eerste aan bij de kampeerboerderij.
Als we binnen zijn trekken we onze pyama aan en gaan we op de banken zitten. Sam zit in de hoek met zijn voeten op de bank. Ik ga tegen zijn benen aan zitten. Opeens voel ik twee handen op mijn schouders. Hij zegt niks maar de blik in zijn ogen is genoeg.
De 2e groep komt aan. 1 uur later komt de laatste groep aan. 1 jongen is doorweekt. Hij zegt 'niks zeggen er was een meertje iets en ik had die niet gezien. Toen struikelde ik en lag ik op mijn bek in het water.'
Iedereen lacht. Vlak daarna moeten we naar onze kamers en moeten we gaan slapen. Ik en de rest op mijn kamer hebben een dikke vreetbui.