Wanhopig in love

Groep 8 de eerste dagen

Daar staat hij dan Sam. De nieuwe jongen in groep 8. Hij is zo knap. En zo schattig. Ik had binnen 10 minuten besloten dat hij bij mij paste. In de pauze liep ik naar hem toe. Het eerste wat ik vroeg was: Zullen we samen naar huis fietsen? Hij twijfelde even, keek naar zijn vrienden, en antwoorde: Ja graag. Toen ik hem recht in zijn diep bruine ogen keek wist ik het zeker. Ik was smoor en smoor verliefd op hem. Ik ging meteen naar Sandra (mijn beste vriendin. Die toen in groep 7 zat en nu in groep 8). Ik vertelde haar over Sam. Zij had hem ook al gezien. Ze zei het meteen: jullie zijn een perfect stelletje. Je moet zorgen dat je hem krijgt voordat hij weg is.

Na schooltijd stond ik op Sam te wachten. Maar hij kwam niet. Ik kijk of ik hem zie op het plein maar daar is het uitgestorven.

De volgende dag probeerde ik het gewoon weer. Hij zei dat het hij spijt had dat hij er niet was maar hij moest snel naar huis. In de klas zat ik de hele tijd naar hem te staren. Totdat ik opeens mijn naam hoorde. Ik schrok me dood.

Ik moest voor de klas komen en vertellen wat ik ging ondrzoeken. Mijn antwoord was kort maar krachtig: HELEMAAL NIKS! Maar bij de leraar schoot dat in het verkeerde keelgat (gelukkig stikte hij niet). Sam kon er wel om lachen. Totdat hem gevraagd werd wat hij ging onderzoeken. Zijn antwoord was daarop: Het meisje wat van me houd. De leraar begon te lachen en zei tegen Sam ik weet wel wat jij kan onderzoeken. DE GANG!

Daar zaten we dan met ons twee op de gang. Ik keek naar hem en hij naar mij. Ik verdwaalde in zijn ogen. Opeens vroeg hij mij vind jij mij leuk?

Heel zacht antwoorde ik met ja. Hij zei dat hij mij als een beste vriendin zag maar niet verliefd was.