One Last Day with my Ex

chapter 5

 ~5~

Brenan's POV

Dahan-dahan kong binuksan yung pinto.. Nakita kong nakahiga sya pero nakatingin sa kabilang side nya.. Nung sinara ko 

yung pinto, lumingon na sya sakin at ngumiti, Yang ngiti nyang yan ayokong ma-miss yan.. 

" S-sorry kung natakot kita.. " Mabilis akong lumapit at niyakap sya ng mahigpit.. Naramdaman kong tumulo na naman yung 

luha ko.. " S-sorry din kasi hindi ko na...."

"Ssshhh" pigil ko sa kung anumang sasabihin nya.. Natatakot ako, baka sumuko sya.. " Ako ang dapat na mag-sorry Angela, 

hindi kita pinaglaban.. Sana hanggang ngayon tayo pa.. " Naramdaman ko rin na pumatak yung luha nya.. 

" Ayos lang yun.." She said with her broken voice.. " B-Brenan?" 

" Hmm?" 

" P-pwede mo ba kong samahan sa roof top? M-may lunar eclipse daw ngayon sabi sa balita.. G-gusto ko lang makita.. " 

Mahina nyang sabi, ramdam ko yung hirap na nararamdaman nya.. Doble nung sakit na nararamdaman ko ngayon.. I can't 

believe that i let this girl go .. I've hurt her a lot.. I'm nothing but a coward.. 

Inakay ko sya hanggang sa taas.. Buti na lang at wala ng ulan.. Naupo kami sa lapag kahit na basa.. Nakahiga lang sya sa 

lap ko habang ako nakasandal sa pader.. 

Now Palying: Never Had a Dream come True

"Everybody's got something

They had to leave behind

One regret from yesterday

That just seems to grow with time"

Nagulat ako nung kumanta sya bigla.. Kahit mahina, at basag yung boses nya dahil sa pag-iyak, okay pa rin.. 

"There's no use lookin' back or wonderin'

How it could be now or might have been

All this I know but still I can't find ways

To let you go"

Nakatingin lang sya nun sa langit.. Tama nga may lunar eclipse.. Medyo reddish pa nga yung buwan at bilog talaga.. 

"I never had a dream come true

Till the day that I found you

Even though I pretend that I moved on

You'll always be my baby

I never found the words to say

You're the one I think about each day

And I know no matter where life takes me to

A part of me will always be with you"

Nag-panic ako nung humawak sya sa dibdib nya.. Nakita ko rin kasi na tumulo na naman yung luha nya.. May masakit ba 

Angela? Kung kaya ko lang angkinin lahat ng sakit na nararamdaman mo ginawa ko na.. Dobleng pasakit sakin ang makita 

kang nahihirapan.. Tumingala ako sa langit para pigilan yung luha ko.. 

" W-wag mo na pigilin luha mo, sanay na ko dyan.. " Oo iyakin talaga ako.. Ilang beses na rin nya kong nakitang umiyak 

nang dahil sa kanya, yun yung mga panahon na parang nahihirapan na kami..