"Başım" "Sanırsam kuscam" diğerek Lavoboya ilerledim. "Hey iyisin dimi?" "Evet yani sanırsam"
"Bu gün Korkmaz'ın ofisine gittmek için planlama yaptık." "Ha? Doğru iyi yapmışsınız. Saat kaç gibi?" "Üç dört gibi"
"Emm.. saat kaç bir bakın isterseniz?" Anlamaz gözlerle baktık Nightmare. Sonra duvarda ki saate baktım. "Sh*t- Geç kalcaz yarım saat var koşun"
-İş yerinde-
"Geldik burası!" "Ayaklarım ölüyor" "Hadi sıska daha yolun başındayız" "Ha?" Diyiverdim hemen. Kıkırdadılar. "Hadi ama. Geç kalacağız!!"
İçeriye doğru adım attık. Polisleri gördük içerde,"Biz hallederiz siz çıkın hemen" Kaffa salladık.
Koşmaya başladık. "Nerde biliyor musun?" "Eh hayır." "Aman ne güzel Night,Odalara bakmaya başla çabuk!" Bir odanın kapısını açtım. Öpüşen bir çift,beni görünce bana pis pis bakmaya başladı. "Yanlış kapı pardon" diyip kapattım kapıyı yüzlerine.
(...)
"BULDUM!!" "Geldim." İçeriye geçtim. "Hey kapı çalmak diye bir adetiniz yok mu?! Kapısız evden mi geldiniz!" "Bizim geldiğimiz yer baya karmaşık yani-" Diyen Night'ın ağzını kapatım kabaca.
"Şimdi güvenliği arıyorum" Night adamın boğazına bıçağı tuttu. "Bence bir daha düşün ha?" "Tamam birşey yapmayacağım. Bırak artık" diye hırladı. "Bırak Night bizi yanlız bırak." "Emin-" "Nightmare çık"
"Kapının önündeyim" diyerek dışarı çıktı.
"Ne istiyorsun?" "Ufak bir yardım" diyerek. "Senin kardeşin vardı dimi?"
•••
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşman Kardeşler (ABİ KARDEŞ) /Devam Etmeyecek-/
FanficAbisinin numarasını şimdi kulanacaktı. Bu zaman sonra kulanacaktı. Acaba ne tepki verecekti? Onu unutmuş muydu? Yoksa ev yandığı zaman ölmüşmüydü? Korkarak numarayı çevirdi. Telefon çaldı. Bir zaman sonra "ben posta istemiyorum" dedi. Ben Ben bir A...
