UYANANA KADAR

Bölüm-1 Ağabey'den Jaden'a

O zamanlar ilkokul dördüncü sınıftaydım. Ağabeyimle aynı okuldaydık. Benden bir yaş büyük olduğu için koridorun sonundaki beşinci sınıfların olduğu yerdeydi sınıfı. Ne zaman zil çalsa koşa koşa bizim sınıfa gelirdi. Neden geldiğini sorduğum zaman da sınıfımdaki Emly'den hoşlandığını , onu görmek için geldiğini söylüyordu. O gün yine gelmişti ve ben hala ondan hoşlanıp hoşlanmadığını sormuştum. Gözlerinin içine bakıyordum çünkü daha fazla bu isimden hoşlandığını duymak istemiyordum. Gözlerine bakınca sadece bana gülümsemesini istiyordum. Ağabey'ime aşıktım. Cevap olarak hayır demişti. Sevinçten vücudumdaki bütün kan yanaklarıma hücum etti ve kızarık yanaklarımla ona gülümsedim. Bana bundan sonra ağabey deme demişti. Şaşırmıştım , nedenini sorduğumda aslında benden hoşlandığını ama benim  ağabeyim olduğu için tepkimden emin olamamıştı. Her tenefüs görmek istediği kişinin aslında ben olduğumu ve yalan söylediğini söylemişti. Mutluluktan ağlamak üzereydim fakat  kafam karışıktı. Yaptığımız hiç doğru değildi hemde hiç. O günden sonra ona bir daha ağabey dememiştim. Her şey o günden sonra başladı 15 Mart 2009'dan sonra...

18 Şubat 2015

Usulca odasına doğru ilerledim. Ev halkından önce uyanmıştım. Kapısı aralıktı. Güneş ışığı pürüzsüz yüzüne vuruyordu.İçeriye süzüldüm ve yatağının azıcık olan boş kısmına yavaşça uzandım. Uyanmamasına dikkat ediyordum. Sol kolu aşağıya doğru sarkıyordu. Kolunu omzuma yerleştirip, başımı göğsünün üstüne yerleştirdim. Kalp atışlarını dinliyordum. Onun benim oluşu hoşuma gidiyordu. Bu pozisyonda sadece iki dakika kalabilmiştim çünkü Jaden huzursuzlanıp gözlerini aralamıştı. Dudaklarını aralayıp " Günaydın bebeğim"  dedi. " Günaydın Bay uykucu" Jaden uyandığına göre ona biraz daha sokulabileceğimi düşünüp ona daha da yaklaştım. " Anlaşılan Alicia beni bayağı özlemiş... Hım şaşırtıcı!" diyip gülümsemiş ve havalara doğru bakmıştı. Tıpkı şımarık çocuklar gibiydi. " Ben seni zaten her saniye özlüyorum , her an elimden kayıp  gidecekmişsin gibi geliyor. Birileri bize engel olup.." sözümü bitiremeden Jaden dudaklarımın üstüne işaret parmağını koydu. "Alicia yok öyle birşey ve asla olmayacak her seferinde bu konuyu açmandan sıkıldım. Tamam bende biliyorum alışıldık bir durum olmadığını ama altı yıldır beraberiz ve bir saniye bile olsa birbirimizden vazgeçmedik. Seni seviyorum. Sen benim karanlık yerimi aydınlatan tek ışığımsın sensiz anlamsızım ve karanlık..." bu duygusal sözleri karşısında boğazım düğümlenip çenem titremeye başlamıştı. Ne diyebilirdim ki? Baştan sona kadar haklıydı. Ona aşıktım ve vazgeçmeyecektim. Onu ömrümün ışığı bitene kadar aydınlatmaya devam edecektim. Seni çok seviyorum diyip sarıldım. Hafif bir tebessüm ettikten sonra alnıma bir öpücük kondurdu. " Alicia bitanem neredesin ? Kahvaltıyı hazırlamama yardım et bugün erken çıkmam lazım!" annem beni arıyordu. Hemen Jaden'ın odasından çıkmalıydım kendimi odanın karşısındaki banyoya attım. Annem bizim kata geldiği zaman banyodan çıktım. " Demek buradaymışsın!  Ben giyiniyorum sende o esnada masayı hazırlamaya başla" of anne diyip peki dedikten sonra James ile karşılaştım. Tanrım sabah sabah tüm ev halkıyla karşılaşmıştım. " Günaydın bayan ışık" bir anda yüzüm sapsarı olmuştu. Ne demeye çalışıyordu? " Işık ? Benim adım Alicia hala öğrenemediysen o senin sorunun ağabeycim" dedikten sonra göz devirdim. " Adının ne olduğunu biliyorum ve iğrenç biri olduğunuda ha unuttum Jaden'ın karanlık şeyini aydınlattığını da. Biraz kulak misafiri oldum da. Kusura bakmassın artık. Sizden tiksiniyorum şüphelerim doğruymuş. Pislik ergenler. Hiç utanmanız yok değil mi?.." beni kendi odasına sürüklemişti bir yandan bağırmayla karışık fısıltılarla kulağıma hakaretler yağdırıyordu. Lanet olsun James nasıl öğrenmişti?  Hemen durumdan kurtulmam lazımdı ama ne diyecektim? Düşün Alicia beynini kullan! Düşün düşün düşün... " James neyden bahsediyorsun saçmalama lütfen o benim ağabeyim! Bana ve bize o kadar hakaret etneden bir düşün! Tabi sen bilmiyorsun doğru... " , " Ne diyorsun sen Tanrı aşkına?!" , " Jaden okulun tiyatrosuna girdi. Ben de ordayım prova yapıyorduk. Bugün başroller için seçmeler var. Bizim okulda olmadığın için bilmiyorsun sen! Ayrıca nasıl şüphelenirsin? O benim ağabeyim! Kendine gel!" diyip kapıyı çarptıktan sonra durumdan kurtulduğum için derin bir nefes aldım. Eğer kurataramasydım biterdik. Tanrıya şükür... Hemen aşağıya inip kahvaltıyı hazırlamaya başladım. Annem mutfağa inince hazırlanmak için tekrar yukarı çıktım. Dolabı açıp elbisemi aldıktan sonra hemen giydim saçlarımı oldukça boktan bir şekilde topladıktan sonra mutfağa indim. 

MERHABA!!!!!!!!!!!! YEPYENİ BİR HİKAYE İLE KARŞINIZDAYIM. BU SEFER CİDDİ BİR EMEK HARCAYIP YAZACAĞIM. İLK BÖLÜM KISA OLDU VERİLEN TEPKİ BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ YORUM VE VOTELARINIZI BEKLİYORUM :)