Etrafı bulanık görüyordum,galiba bayılmıştım.Hiç bilmediğim bir yerdeydim.Yıkık,dökük bir yerdi bulunduğum yer.Iyi ama kim beni buraya getirdi,evde kim vardı? Annem nerede? Bir sürü soru var aklımda ama hiçbirinin cevabı yok.
--Demek uyandın,Günaydın! dedi bir erkek sesi.Hala bulanık gördüğüm için adamın yüzünü tam göremedim ama yine de ;
--Sen..sen de kimsin? dedim. Cevap gelmedi.Gözlerim açılmaya başladı,yeni yeni tekrardan net görmeye başlamıştım.Ayağa kalktım,ilk nerede olduğumu anlamaya çalıştım.
--Gel,otur.Sana kahvaltı hazırladım.Yersin dimi ? dedi tanımadığım adam.
--E..evet ...y..yerim gereksiz kekelemeye başlamıştım.
--Korktun biliyorum ama merak etme benim yanımda güvendesin.Annenle babam senin ait olman gereken yer değil.dedi bana.
--Ne,ne alakası var???!Hem..hem sen nereden biliyorsun??!Ben daha seni tanımıyorum nasıl güvende olabilirim?!!
--Ilk önce kahvaltını yap,herşeyi anlatıcam,söz dedi. Aslında aşırı acıkmıştım,kahvaltı da enfes görünüyordu ama alttan aldım,ne de olsa tanımıyorum adamı. Kahvaltımı bitirmiştim,adını bilmediğim adam yanıma oturup;
--Eveett..nereden başlayalım?
--N..nereden başlayalım.derken??
--Anlatılacak çok şey var çünkü dedi. Aşırı meraklanmıştım,yoksa annemle babam benden birşey mi saklıyorlardı?
--Ne gibi?
--Sen ne kadar soru soran biriymişsin ya ?! Neyse,ben en baştan başlıyorum.dedi. Meraklı bir şekilde dinlemeye başladım.
--Sen doğmadan önce,ben babanın iş arkadaşıydım.Baban bana o zamanlar hem sevdiğimi (anneni) , hem işimi,hem de hayatımı çalmıştı.Babana o zaman kin tutmuştum ve bende "bir gün bana çektirdikleri acıların hepsini teker teker çektiricem" diye kendime söz vermiştim,ve seninle bu intikamıma başlamak istedim dedi. Benimle mi??! Bu adama çok sinir olmuştum.Beni öldürecek miydi yani?
--benım bu olayla hiç bir ilgim yok ama!!?? beni almanız saçmalık!! annemi ya da babamı alsaydın ya?!!
Adam bu söz karşısında çok şaşırmıştı..
--Anneni veya babanımı?? Eger onları alsaydım,üzülmeyecek miydin ki?
--Onlar da şuan üzülüyor ama ne değişti ? neyse sorunu cevaplayım,evet üzülmezdim.Onlardan nefret ediyorum. dedim.
--Peki ama neden? dedi. İçimden "SANANE!!" diyesim geldi ama diyemedim onun yerine:
--Bunun seni ilgilendireceğini sanmıyorum.Sadece çok kavga ediyorlar,ve ben o evde yaşamıyorum teyzemin yanına yerleştim dedim.
--hmm. yani kavga.. Pekı annenle baban boşandı mı ? dedi sinsi bir şekilde. Aklından kötü bir plan geçtiğini anlayabiliyordum. Kesin annemle... neyse gerisini getirmesem daha iyi.
--Ya bundan sanane!! dedim.
--Tamam ya! kızma hemen,sadece sorduk.
--Sorma! Sana düşmez bunlar! dedim ve ayağa kalktım.
--Tamam o zaman gel seninle anlaşma yapalım,ne dersin? dedi. Anlaşma mı? Ne anlaşması bu ya?!
--Nasıl bir anlaşma bu?
--Bak şimdi,dedi ve söze başladı. (galiba çok konuşacaktı,,) ben seni serbest bırakıcam,ama anneni alıcam.Sonra annenle evlenip buradan kaçıcaz dedi, Ben ne diyeceğimi bilemedim.En azından annemi seviyorum diyebilirdim.Annem yerine ben nasıl karar verebilirdim ki ! Çok zor olacaktı..
--Bilemiyorum dedim. Sonra odada biraz sessizlik oldu.Adamla birkaç dakika boyunca göz göze bakıştık. Sonra adam atladı,
--Bir karar ver istersen,ya sen ya da annen dedi.Ben mi? ya ben ya da annem mi? Eğer annemi seçmezsem beni mi alacaktı yanına? iyice korkmuştum.
--Tamam karar verdim,,annemi al!.
ARKADAŞLAR YORUM VE VOTELERİNİZİ EKSIK ETMEYIN LÜTFEN!Daha yeniyim😊
