Ellerimi göğe açıp gülümsedim.
Yağmur damlalarına selam verdim,güneş ışınlarına ve seyrek gökküşağına.
Kıymetini bilemediğimiz her parçadan tek tek özür diledim.
"Affedin yaşayamadım sizi doya doya." Ve bir anda kapkara oldu gökyüzü bir ses duydum uzaklardan.
"Sakın kapatma gözlerini!" Bedenim yavaşca yerle bir olduğunda kesildi sesler.
"Hocam hastayı kaybediyoruz!" Ve bir fırtına koptu dışarda,saçları dökülen minik kızın göz yaşları hatrına..
