Voordat ik begin: Hii Ik ben Yip Mila en ik ben niet op Wattpad ik ben sinds kort weer begonnen met schrijven en ben benieuwd naar wat anderen van mijn verhalen vinden. Dus dacht ik, hej laat ik het eens op internet zetten en kijken wat ervan komt. I hope you guys like it. Don't forget to post a comment ;).
Oke, hier begint mijn verhaal, ik ben Melody, net 18, single, en ik woon bij de beste vriendin van mijn moeder in Colombia. Mijn ouders en ik hebben hier gewoond sinds mijn geboorte, wij woonde hier in een klein boerderijtje. Tot mijn 9e woonde we hier met z'n 3'tjes tussen de wilde paarden en koeien.
Beelden schieten voorbij als ik mijn ogen sluit. Slapeloze nachten als ik eraan denk, 9 jaar geleden, om precies te zijn op 2 februari 2003. Na onze gezellige dag samen, we waren voor het eerst weer wat leuks gaan doen samen na het ongeluk. Dagen, weken, maanden lang hing er een donkere sfeer rondom het huis, hij was er gewoon niet meer... Terug kijkend op onze dag, we waren gezellig met z'n 2'en gaan schoppen, daarna uit eten en een film kijken, dit maakte mijn hele dag weer goed. Eenmaal thuis aangekomen was ik gesloopt. Ik liep gelijk door naar mijn kamer en liet mezelf neerploffen op mijn bed.
Dit was jammergenoeg niet voor lange duur. Voor ik het wist, scrok ik wakker, er klonken stemmen beneden, langzaam sloop ik zo stil mogelijk mijn kamer uit en keek door de spijlen van de trap naar beneden. Ik zag mama beneden staan, er stond een man tegenover haar, doordat het donker was kon ik niet zien wie het was. De man duwde mama naar achter, ze gilde, ze viel met een doffe klap op de gond. Snel trok de man een mes uit een van zijn binnen zakken. Daar lag ze dan, op de grond, het bloed vulde haar kleding. Zonder na te denken rende ik zo snel mogelijk naar mama haar kamer, ik wist precies waar haar mobiel lag, mijn handen trilde toen ik het alarmnummer intoetsde, langzaam hoorde ik de sirenes door de straat galmen, toen werd alles zwart...
