Colombia

1

Ai thithi cigaren dhe leshoi tymin ne ajer.Perkuli koken pas dhe mori fryme thelle.E adhuronte ate helm qe i digjej mes gishtave.Pa nga djali perballe qe dridhej si nje gjethe.Nenqeshi.E adhuronte friken qe mbillte.E adhuronte friken qe shihte ne syte e tij.

-Pra,me thuaj dhe nje here se c'ndodhi?

-Sa...sapo jua tregova zo...zoteri.-belbezoi djali i shkrete.

-Interesante!Do parapelqeja versionin e vertete.Ate c'ka vertete ndodhi.-lidhi duart me njera-tjetren dhe ia nguli syte djalit.-Jo keto trillime te pavlera.

-Na zune prite teksa po transportonim mallin per ne Venezuele .Vrane Marianon dhe mua me lane te gjalle per t'ju sjelle lajmin.-tregoi dhe njehere.

-Pse ty?-vazhdoi me pyetjet me tej Ignacio.Djaloshi u hutua per nje cast.

-Nuk...nuk e di!

-Fat apo rastesi?Apo e planifikuar?-ngriti njeren vetull dhe djaloshi nisi te pertypej me veshtiresi.

-Pablo Pablo Pablo!Mendoje vertet se do ma punonit poshte hundes?-leshoi nje neqeshje.Fiku cigaren dhe iu afrua.-Me vjen keq qe mu desh te sakrifikoja Marianon.Ishte njeri i mire.-beri nje fytyre sikur i vinte keq.-Iu prehte shpirti ne paqe.-dhe beri kryqin.-Askush nuk mund te me mashtroje Pablo.Aq me pak ti.

Pablo qe mezi merrte fryme,u plandos ne toke duke kapur kemben e tij ne forme lutjeje.

-Mos me vrisni ju lutem!Une jam thjesht nje loder.Bej cfare me thone.Nese me lejoni te jetoj,do ju them cdo gje.Cdo gje qe di!-iu lut ai duke i shtrenguar kemben.

-Kur erdhe per here te pare ne kete shtepi,tu tha vec nje rregul:Denimi per nje tradhetar eshte vdekja.Dhe une nuk kerkoj ndihme nga tradhetaret.Nese dua nje informacion,e gjej vete.

-Ju lutem mos me vrisni!-vazhdonte te lutej per jeten e tij.

-E di Pablo?Kur i hyn kesaj jete ke vec nje gje te sigurt:qe je i vdekur.Nese nuk vritesh nga eprori yt do vristesh nga armiku ose anasjelltas.Me pas varet nga aftesia jote sa gjate do mbijetosh.Ti mesa duket, ishe teper i paafte per te mbrojtur jeten tende.Me vjen keq Pablo qe kur te provojne mallin do zbulojne se kane vjedhur 5 tone miell te bardhe.Si dhe nje bombe qe do u shpertheje sapo te hapin qesen e pare.Pra,jeta jote mbaroi per hic gje.-e me te thene kete i hodhi trute ne ere.

E pa me neveri trupin qe dergjej ne toke.Mori pallton dhe doli jashte,aty ku e priste Alejandro.

-Sanchez na kane hapur lufte.-i tha Alejandros.

-E di.Gjithsesi s'munden te kalojne fortesen tone.-tha tere krenari.

-Jo,por do na prishin pune.Nuk duhen neglizhuar.

-Atehere duhet t'i mbajme ne kontroll.

-Po por si?-me shume pyeti veten sesa Alejandron.

-E di se cfare e mban ne kontroll nje burre si Sanchez?E bija.Amaneti i fundit i gruas se tij.Pika e tij e dobet.Nese kemi ate,kemi Sanchez ne dore.

-Po me thua t'i rrembejme te bijen?-e pa me habi.-Nuk kemi rrembyer kurre njerez me pare.

-Jo,ajo do vije me deshiren e saj.-zbardhi dhembet Alejandro.

Hyne ne zyren e Ignacios dhe ndezen nje tjeter cigare.

-Me trego me shume.-kerkoi Ignacio dhe Alejandro u rehatua ne karrige.

-E pra,kam bere disa kerkime rreth vajzes.Eshte e vogel,19 vjec.Pavaresisht se Sanchez kujdeset qe mos t'i mungoje as gjeja me e vogel,i ka mohuar gjene qe nje e re ka me shume nevoje:lirine.E mban te mbyllur pjesen me te madhe te kohes.Kete te hene,i eshte dhene leja per te shkuar ne qendren tregtare.Del vetem njehere ne jave,2 ore,e shoqeruar.Nuk shijon asgje.Dhe me beso,nuk kemi per ta detyruar te vije me ne.Do vije me deshiren me te madhe.Eshte shume naive dhe e papjekur dhe krejtesisht e pademshme.Na duhet per karrem.Kemi ate,kemi Sanchez.Nese kemi Sanchez,kemi tere Kolumbine ne dore.Mendoje vella.Na mjafton qe neser te 'rrembejme vajzen'.Dhe me pas zbatojme planin.

Ignacio thithi fort cigaren dhe leshoi tymin.Po mendohej.Kishte kohe qe nje femer nuk kishte shkelur ne ate shtepi.

-Do merresh ti me ate.Nuk kam ndermend te merrem me vajza te vogla.

Alejandro buzeqeshi.

-Ma ler mua ne dore.Meqe ra fjala,sonte kam nje takim.Me ate kamarieren qe njoha para nje jave.-tha dhe Ignecio desh u mbyt me pijen.

-Ti...ne takim?!Me ate kamarieren seksi?!Mos me bej te qesh!-u tall ai dhe Alejandro po e shihte me turinjte e varur.

-Pse habitesh kaq shume?Vajza eshte e mrekullueshme!Une jam i mrekullueshem.Jemi nje cift perfekt!-ngriti supet ai.

-Me ler te te kujtoj qe heren e fundit qe dole me nje vajze ne takim desh i rrezikove jeten.Te mos permendim rastin kur volle mbi fustanin firmato te asaj modeles argjentinase apo kur re dhe i grise dekoltene duke ia nxjerre te gjitha jashte asaj vajzes tjeter.Takimet e tua jane katastrofale shoku.-nisi te qeshte dhe Alejandro po e shihte sikur do e vriste.

-Do sillem si nje zoteri i vertete me te.

-Po po,sa here e thua ketee...

-Te pakten une kam dale me dike.

-Nuk kam nevoje te shoqeroj b*****a neper darka.

-Ky eshte justifikimi me patetik qe kam degjuar.Thuaje qe gay.-ia plasi Alejandro dhe Ignecios shtangu.Nuk i besohej qe e tha dhe kete.Kerciti qafen dy here dhe me ze te ulet,por kercenues tha:

-Do te numeroj deri ne tre.Nese nuk ke dale nga ketu do te ta bej shoshe prapanicen.

-Kjo shpjegon arsyen e vetme qe ke 3 vjet pa te dashur.

-Nje...

-Tre vjet?Dmth qe kur erdha une ne vile.Aaaa...pas ardhjes sime ti ndryshove preferencat.Ti me do muaa.-dhe beri dy sy si te mrekulluar.

-Dy...-shtrengoi dhembet Ignecio.

-Me vjen keq mik qe po te thyej zemren porr...me pelqejne femrat.-e me te thene kete vrapoi jashte kur pa armen ne doren e Ignecios.

Ignecio shftyu i acaruar.

-Kamarierja ka nje moter.A e provon njehere me te se mos te kthehet deshira per femrat?-futi koken tek dera dhe e mbylli ne kohe para se gota t'i perplasej ne fytyre.

-Trap!-bertiti Ignecio.

Kishte goxha nerva qe merrej me budallalleqet qe nxirrte nga goja Alejandro.Nga ana tjeter ishte i vetmi i besuar qe kishte.

Pa harten qe mbante ne tavolinen e punes.Nese merrte Kolumbine,e gjithe America Jugore ishte e tija.Dhe ajo vajze ishte celesi i vetem per atje.

Pershendetje :)

Duke qene se i adhuroj librat me mafia mendova:Pse mos e shkruaj dhe une nje te tille?

Shpresoj t'ju pelqeje💜