“BRO di ka na ba talaga sasama sakin pabalik ng manila.”
Pangungulit ni Ezra habang sinisipat ang gulong ng sasakyan nito.
“Di na bro nag bago nang isip ko.”
Nakangiting tugon ko na may kasama pang pag tapik sa balikat nito.
“Okay!mag ingat ka dito at ayusin mo yang buhay mo.”
Bilin pa nito bago pumasok sa kotse.
“Pakisabi kay Rancid umalis na ako.”
“Makakarating and take care drive safely bro.”
“Sige wag mong kalimutan ang sinabi ko sayo.”
Wika nito bago pinaharurot ang sasakyan.Nang masiguradong nakaalis na ito ay saka lamang ako bumalik sa loob ng bahay,naabutan ko si Rancid na binubuhat ang mga bag namin pababa ng hagdan.
“Umalis na si Ezra.”
Wika ko saka ito tinulungan sa pagbubuhat ng mga dadalhin namin.
“Aha!buti at di ka sumama.”
“Bakit naman ako sasama,diba nga di kita iiwan.”
Paglalambing ko dito bago inilapag ang mga bag.
“Just kidding and btw sweetheart pakikuha ng cartoon na nasa kusina pati na rin ang ice box may nakalimutan kasi ako sa taas.”
Tinanguan ko nalang ito bago tumuloy sa kusina...inuna kong buhatin ang ice box saka ipinatong dito ang medyo may kalakihang cartoon para isang bitbitan nalang,idineretso ko na ito sa labas para ipapasok nalang sa sasakyan kapag aalis na kami,nang mailapag ang mga dala’y umupo ako sa isang upuan na gawa sa kahoy.
Mag aalas diyes na kaya't medyo mainit na ang sikat ng araw,papalabas na nang bahay si Rancid habang bitbit ang dalawang bag na nag lalaman ng mga gamit namin kaya agad ko itong nilapitan para tulungan.
“Sweetheart where are we going.”
Tanong ko habang inilalagay sa trunk ng sasakyan ang mga bag.
“Nah!it is going to be a surprise sweetheart.”
Nakangiting sagot nito bago binuksan ang passenger door ng kotse.
“Tsk!I hate surprise's though I love you.”
Wala sa sariling usal ko bago ikinabit ang seatbelt.
“Hahaha!I love you more.”
Natatawang sambit nito bago inistart ang engine ng sasakyan.
“Bakit parang tayong dalawa lang ang nandito sa lugar nato.”
Tanong ko saka isinara ang bintana dahil pumapasok sa loob ang dahon ng mga damong nag tataasan sa gilid ng daan.
“I don't know,maybe they move out through the city.”
Tumango tango ako sa sinabi nito bago inilabas ang cellphone para kunan ng litrato ang mga tanawing nadadaanan namin.
“You love nature aren't you.”
Panghuhula ko saka ito sinulyapan.
“Exactly sweetheart,I can feel at peace while seeing lots of trees.”
“We have a lot of things in common.”
I murmured before putting back my phone inside my pocket.
“That’s why we're destined for each other.”
“Ilang ulit mo na nga yang sinabi sa araw na to.”
Natatawang sambit ko bago hinawi ang buhok na tumatakip sa mata nito.
“At uulit ulitin ko yan para di mo makalimutan.”
Nakangiting tugon nito saka hinawakan ang kamay ko at ipinatong sa hita niya.
“Hindi ako makakalimutin Mr.Coste lalo na sa mga bagay na nangagaling sa mga taong mahalaga sakin.”
“Wow so good to hear that Mr.Castriel,at pwede ba umusog ka naman dito bago ka pa dumikit dyan sa pinto.”
Kumibit balikat muna ako bago umusog palapit dito,I wrapped my wrist in his waist before leaning in his shoulder.
“Kapag naaksidente at namatay tayong dalawa okay lang sakin dahil nakayakap naman ako sayo.”
Seryosong bulong ko dahil siguradong hirap na hirap na itong mag drive dahil sa pagkakayapos ko sa kanya.
“I am a drag racer sweetheart so don't yah worry I won't let you die.”
Sumilay ang isang matamis na ngiti sa labi ko ng maramdan ang malambot na labi nito sa dumampi sa noo ko.
“Nah!I've better die if your not around, I better die if I can't ever felt your warm embrace,I better die if I can't hear your voice anymore,I better die than to leave in a world without you.”
Seryosong anas ko saka bumuntong hininga para pigilan ang luhang nag babadya na namang pumatak.
Di ko alam kung bakit nagiging emotional ako sa tuwing naiisip kong mawawala siya sakin.
“Don’t say that sweetheart... don't consider me as your world,love your self more than you love me.”
Inismiran ko ito dahil sa sinabi niya.
“Sige na nga wag na nating pag usapan yan.”
Kapag kuway bulyaw ko saka ibinaling ang tingin sa labas ng bintana.
“By the way how's your sleep.”
Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi nito.
“I don't want to woke up each day without you laying by my side.”
Seryosong anas ko bago umayos ng upo para kumuha ng chichirya sa plastic na nasa backseat.
“I see you really love me as f*ck.”
I shrugged when I hear him chuckled.
“But you don't love me as f*ck.”
Anas ko bago isinubo ang junk food.
“No words can describe how much I love you.”
Isinubo ko dito ang hawak na chichirya bago sumagot.
“Aishhhh...that's the most sweetest word I ever heard sweetheart.”
I'm not lying siya na siguro ang pinaka unat’t huling tao na gigising sa lahat ng senses sa katawan ko but still I'm scared,still scared at the fact that I am just hallucinating what if everything wasn't true surely I'll be gone insane.
“I'm so glad na sakin mo narinig ang nga salitang yon.”
Muli ko itong sinubuan ng chichirya ng mag salita na naman ito ulit.Damn no one knows how much I want to be with this man for the rest of my life at ayaw kong marinig ang mga matatamis na salitang binibitawan nito dahil baka di ako makapag pigil at mahahalay ko siya dito mismo sa loob ng sasakyan,just by hearing his baritone,sexy and manly voice it's given me a hard cock like hell.
“Why are you blushing.”
Wala sa sariling sinapo ko ang sariling pisngi dahil sa sinabi nito.
“I just have a pinkish cheeks that's why it looks like I'm blushing.”
Pagkakaila ko bago muling dumukot ng chichirya para isubo dito ngunit na stock ang daliri ko sa loob ng bibig niya dahil bigla niya itong kinagat.
“Open your mouth sweetheart.”
Bulong ko saka pilit na ipinapabuka ang bibig niya pero nanatili itong nakatikom.
“I want to eat you.”
Anas nito saka itinigil ang kotse sa tabi ng mapunong daan.
“I want to eat you too pero di pa tayo nakakarating sa pupunta-----...”
Di ko na natapos ang sana ay sasabihin nang lumapat ang labi nito sa labi ko.
I can feel the hardness between my legs as he enter his tongue inside my mouth.
