CONNECTED [ON-GOING]

Tears

"noo! Mommy please dont leave me! Don't leave us mommy please wake up please i will be goodgirl please mom! Please! Wake up! Mom" sigaw ko habang yakap yakap ang duguang katawan ni mommy

" please mom, don't leave us pleasee mom!" dinial ko agad ang number ni kuya pero hindi ko siya makontak.

"mom! Pleaseeee help"
Pagsusumamo ko sa labas ng makakita ako ng tao, tinulungan nila ako, at dahil nga sobrang nataranta na ako ni hindi kona agad natawagan ang emergency hotline mabuti na lang at malapit lang mula dito ang hospital kaya nadala agad sila sa hospital.

" kuya please, answer your phone damn it! Please kuya" nanlalabo na ang paningin ko dahil sa mga luhang kanina pa walang tigil na nagmumula mula sa mata ko. "please mom, lumaban ka para samin ni kuya please"

Mayamaya pa lumabas na ang doctor mula sa emergency room
"doc kamusta po si mom, please doc gawin niyo po ang lahat please doc." nagmamakaawa na sambit ko.

" sorry ms, ginawa napo namin ang lahat pero pagdating niyo po dito wala na po siyang pulse hindi po nakayanan ng mommy niyo sa dami ng saksak na natamo niya masyadong maraming dugo ang nawala sa kaniya kaya hindi na niya nakayanan pa, sorry ms nakikiramay kami."

Bigla na lang akong nanlambot ni hindi ko magawang makinig sa sinasabi ng doctor" no! Hindi buhay pa ang mommy ko! Hindi, no! Sabihin niyo doctor buhay pa siya please
doc!  "

Dali dali kong pinuntahan ang mommy ko nakatakip na sa kaniyang katawan ang puting  kumot." mommy! Wake up please, please mom! Diba aakyat kapa sa stage kasama ako? Please mom please!"

Isa isa ng inaalis ang aparato na ginamit sa kaniya kaya naman hindi kona nakayanan bago pa magdilim ang paligid ko nakita kona agad si kuya na dumating kuya-h at nawalan na ako ng malay

***

Kakauwi ko lang galing trabaho ng madatnan ang mga pulis sa bahay namin, ng malaman ko ang nangyari dali dali akong nagpunta sa hospital ngunit pagdating ko dun malamig na bangkay ng aking ina ang nadatnan ko, sobrang sakit na makita yung kapatid mo na nagmamakaawa na maibalik ang buhay ni mommy
Kaya bago pa man siya bumagsak sinalo kona agad siya.

Dinala ko siya sa isa pang room para makapagpahinga dahil hindi niya nakayanan ang sakit ng katotohanang wala na si mom wala na.

"fvck! Tangina bakit? Anong ginawa ng mommy ko para kuhanin niyo siya ng ganun ganun na lang!" isa isang tumulo ang luha ko ng diko namamalayan,isa isang nagsilabasan ang mga ugat mula sa kamay ko at ang pighati ko ay napalitan ng labis na galit mula sa mga gumawa nito sa mommy ko!

Bakit kailangan makita pa ng kapatid ko yon! Bakit kailangan niya pang magdusa! Fvck wala man lang ako sa tabi niya damt it! Shit!

Magmula ng gumising si sabrina tulala lang siya hindi ko siya makausap ng maayos, ni hindi niya magawang kumain, hindi niya magawang ngumiti, ni ang pagluha ay wala ng mailabas.

"sabrina, magpakatatag ka andito pa ang kuya sabrina ayaw ko ng ganyan ka please sabrina kumain kana kahit onti please?" nagsusumamong sabi ko.

Ngunit ni isang sagot ay wala akong nakuha sa kaniya.
Dumaan ang dalawang araw mula ng iburol namin si mom, maraming nakiramay maraming nagpunta dahil marami din kaming natulungan mabuti naman at hindi nila nakalimutan ang mom

***

Dalawang araw na simula ng mawala si mom, hindi padin ako naniniwala na wala na siya kasi naririnig ko padin siya dito mula sa puso ko.
Ni isang luha wala ng pumapatak sa mata ko, pilitin ko mang ilabas ngunit wala padin talaga.

Maya-maya pa may tumawag sa cellphone ko pero ni isa sa mga tumawag o nagtext sakin ay wala akong sinagot kanina nagpunta dito si sam pero wala akong nagawa dahil kahit anong pilit kong magsalita walang lumalabas sa bibig ko.
Diko matanggap na ganun ganun na lang yon. Niyakap niya lang ako hanggang sa makatulog na ako sa sobrang hinanakit at pagod.

Pagmulat ko ng mata ko isang lalaki ang nakita ko.
"baby,im here" pagkakita ko pa lang sa kaniya ay isa isa ng nagsilabasan ang luhang nagkukulong sa mata ko.

"hush, hindi kita iiwan dito lang ako baby, im sorry ngayon ko lang nalaman"

Tanging iyak lang ang nagawa ko, habang mahigpit na nakayakap sa taong mahal ko.
Hinayaan kong maglabasan lahat ng luhang gustong lumubas dahil sa sakit na nararamdaman ko.

"tahan na, please sabrina kumain ka ang payat payat muna naga-alala na ako sayo baby."