YouTube One-shots❤ (Finished)

Joli - We made mistakes...

Succes met t lezen van deze :)
Er zullen n aantal frustratiemomentjes zijn
Dan denk je echt
WAAROM NOU
So better prepare

Pov Joost
"Hey videomensen." begin ik mijn video. "Ik heb vandaag een iets andere video voor jullie. Ik heb nooit gehoopt dat ik deze video ooit zou moeten opnemen. Het punt is dus…" Ik moet grinniken, maar ik voel een traan over mijn wang glijden. "Link en ik zijn uit elkaar. We zijn uit elkaar gegroeid." Ik probeer mijn tranen uit alle macht in te houden. Die zinnen uitspreken alleen al doet ontzettend veel pijn. "Zoals ik dus zei, Link en ik zijn uit elkaar gegroeid, dus geen van ons is vreemdgegaan, of heeft de ander mentaal of fysiek pijn gedaan." Verwoed wrijf ik mijn ogen droog. "Ik probeer te blijven uploaden, maar als ik tijdelijk helemaal stop met video's uploaden, dan weten jullie waarom dat is. Geef Link hier alsjeblieft niet de schuld van. Het is een keuze van ons allebei geweest. Ik wil jullie vragen om mij of Link alsjeblieft niet te taggen in een Joli tekening of edit. We waarderen dat je het maakt, maar op dit moment doet het pijn." Je mag zo huilen Joost, hou je sterk, nog heel even. "Bedankt voor het luisteren, tot snel, videomensen." Ik steek mijn hand uit om de camera uit te drukken. Zuchtend laat ik de tranen over mijn wangen lopen. Ik heb zo'n belachelijke rothekel aan liegen, zeker tegen mijn kijkers. In mijn hoofd speelt het hele scenario zich opnieuw af.

"Joost?" hoor ik Link roepen. "Waar zit je?" Ik zet mijn koptelefoon af. "In de studio, Link!" Hij komt al snel de studio ingewandeld. Zijn gezicht staat serieus, met een koele blik in zijn ogen. "Is er iets?" vraag ik bezorgd. Ik sta op uit mijn stoel en ga tegenover hem staan. Link zet een stapje naar achteren. Link, wat doe je? "Joost. Ik wil verder. Alleen." Hij zegt het zo duidelijk dat ik het idee heb dat ik het niet goed verstond. "Sorry, wat?" vraag ik verbaasd. "Je verstond me best, Joost. Ik meen het, ik maak geen grapje. Ik wil zonder jou verder." Link… nee! "Waar komt dit vandaan, Link?" vraag ik, compleet in de war. Link negeert me, zo duidelijk dat het pijn doet. "Ik ga mijn spullen bij elkaar pakken." zegt hij vastbesloten. "Link, wacht!" Ik grijp zijn pols vast en kijk hem recht aan. Emotieloos, bijna. "Link…" stamel ik. "Laat me los." zegt hij, duidelijk articulerend. Als ik zijn pols vast blijf houden, trekt Link hem zelf los. Ik blijf achter hem aanlopen, terwijl hij zijn spullen in tassen en koffers stopt. Link loopt richting de voordeur. "Link wacht!" Link staat stil. Een sprankje hoop gaat door mijn lichaam. "Als je gaat, wil ik op z'n minst weten waarom!" Link kijkt over zijn schouder. Opnieuw die emotieloze blik. "Geef antwoord. Alsjeblieft Link…" smeek ik. Link zucht en doet de voordeur open. Zodra ik de deur dicht hoor gaan, dringt het besef tot me door. Ik val op mijn knieën, en sla mijn handen voor mijn gezicht. Tranen stromen als watervallen over mijn wangen. Hoe kan dit gebeuren? Link… wat heb ik verkeerd gedaan?

Ik heb bijna drie dagen non-stop gehuild. Vandaag was de eerste keer dat ik überhaupt het idee kreeg om een break up video op te maken. Rudi was de enige aan wie ik het verteld had. Hij kon het ook niet geloven. "Onmogelijk! Hoe kan dat?" Ik heb het volledige verhaal aan hem verteld, alles. Het leuke was, hij dacht eerst dat het een grapje was. Hoewel ik vocht tegen mijn tranen, ontsnapte er eentje. Toen wist Rudi dat het menens was. Hij snapt helemaal niks van Link. Hij had Link zelfs geappt met de vraag waarom we uit elkaar waren. Link heeft de vraag gelezen, maar niet geantwoord. Precies zoals hij bij mij deed. Waarom, Link..?

Ik sta op uit mijn stoel en stuur Rudi een appje.

Rudi

Ik: Hey Rudi, ik heb "de video" opgenomen

Rudi: En?

Ik: Ik voel me vreselijk
Ik: Hoe moet ik dat gaan doen bij de LOG opnames?!

Rudi: Hoezo?

Ik: Omdat ik zelfs alleen zijn stem niet eens kan horen zonder te janken