Bir pazar sabahı pencereden gelen güneş ışığının gözümü mayuştumasıyla uyandım-her pazar sabahı erkenden uyanır kitap yazardım-
ee haliyle bu günde erkenden uyanıp kitap yazacaktım,usulca ayaklarımı örtünün artından çıkarıp yatağımın yanında duran tekerlekli sandalyemi düzelttim, ilk vücudumu koydum sonrasında ayaklarımı kendime çekip düzeltim evet çocukluğumda geçirdiğim bi kaza yüzünden tekerlekli sandalyeye mahküm kalmıştım ve çoğu şeyimi tek başıma yapamıyordum ,annem ve babam çalıştığı için bana güliz abla yardımcı oluyordu,zaten 16 yaşındaki bi kızın bu halde olması çok zordu çünkü bazı özel şeylerimi bile tek başıma halledemiyordum biraz utanç vericiydi tabiki ama güliz ablaya gerçekten çok alışmıştım,bana kazayı geçirdiğim zamandan beri yani 10 yaşımdan beri yardım ediyordu annem gibiydi bazen hatta annemden bile çok sevdiğimi düşünüyordum çünkü annem çalıştığı için benimle ilgilenemiyordu güliz ablayla 7/24 beraberdik, yatılı çalışıyordu,ona gerçekten çok almıştım o yüzden zaman geçtikçe utanma oranım azaldı anne kız gibiydik düşünebiliyor musunuz veli toplantıma bile güliz abla geliyordu tabiki onu çok seviyordum ama herkes anne babasıyla geliyordu içime bi ukte düşüyordu kimin düşmezdi ki.Önceden bazı arkadaşlarım tekerlekli sandalyeye mahküm olduğum için dalga geçiyordu ben birşey diyemiyordum çünkü onlardan eksikmişim gibi hissediyordum ama şu an öyle değil ben cesur bi kızım ve bu kötü durumum dolayısıyla benle dalga geçmelerine izin vermiyorum asıl utanması gereken kişinin ben değilde onlar olduğunu anladım ,insanların kötü durumlarıyla alay etmeleri hiç doğru değildi.
kitabımı yazmak için masama doğru hareket ettim zaten herşeyim yerli yerindeydi yazmak beni rahatlatıyordu profosnel bi yazıcı değildim sadece yazmak istediğim için yazıyordum ,adedata kendimle konuşuyormuşum gibi hissediyordum herkesten uzak kötülerin giremeyeceği yerdi yazmak benim için. hemen defteri elime alıp yazmaya başladım.
Merhaba ben arya bu gün size gıcık abimden bahsedeceğim evet evet kayra'dan bahsediyorum kendisi çok gıcık birisidir adınıda gıcık bey koymuştum ahahah,dün beni yine sinir etti hava almaya die çıkmıştık yine sevgilisiyle cafeye gittik zaten hava almaya die çıkar sodayla buluşurdu evet ismi soda yani ben öyle diyorum sude abla ,nedensen ona karşı sıcak olamıyordum ona neden soda dediğimi bilmiyorum sadece hoş geldi sude demek yerine soda demek herneyse abimler derin bi konuşmayı araladığı için bende etrafı incelemeye başladım yan masamızdaki 4 kişiden oluşan grubun konuşmalarına kulak misafiri oldum hepsi erkekti ve fena sayılmazlardı yakışıklı erkek kesmeye bayılırdım ahahaha ,konuştukları konu çok saçmaydı bi insan neden oynadığı oyunu en ufak detaylarıyla anlatır ki ? kendi kendime söyleniyordum ki birisiyle gözgöze geldim,vücudum karıncalanıyor gibi hissediyordum hemen başka bir tarafa döndüm çok utanmıştım ve garip hissediyordum etkilenmiş miydim acaba herneyse zaten etkilensemde o çocuğun bana bakma ihtimali sıfırdı abimin adımı seslenişiyle irkildim
''efendim''
''iyi misin''
''iyiyim neden sordun ki''
''bilmem daldın gittin konuşsana biraz''
''ne konuşcam ya''
''tamam sakin ol tatlı cadı''
(abim bana tatlı cadı derdi nefret ederdim öyle demesinden)
''sakinim zaten ,ne zaman kalkıcaz benim kontrol saatim yaklaştı''
soda;
''kalkalım ozmn canım benim bi kaç işim var zaten''
gıcık bey
''tamam hayatım kalkalım''
masadan kalkarden o çocuğa son bir kez baktım bakmaz olaydım çünkü yie göz göze gelmiştik hemen gözümü kaçırdım ve çıkışa doğru hareket ettim..
kontrolden çıktıktan sonra evin yolunu aldık doktorum Esma hanım banaçok yardımcı oluyordu ve eğer herşeyi hatasız yaparsak 1 yıla kalmaz yürüyebilecektim bu benim için gerçekten çok sevindirici bir durumdu çünkü tam 6 yıldır koşamıyordum yürüyemiyordum ve şimdi 1 yıl sonra yürüme ihtimalimin olduğunu öğrenmiştim bu demek oluyor ki hayalimin gerçek olma durumu bi nebze arttı.
-güliz ablanın kapımı çalıp bana seslenmesiyle yazmayı bıraktım-
''Arya müsait misin tatlım''
''müsaitim güliz abla ''
-kapı açılır-
''yazıyor muydun özür dilerim sen yazmay devam et ben kahvaltını yanına getiririm''
''yo hayır ben seninle kahvaltı yapmak istiyorum yazmaya sonra devam ederim ve ayrıca unuttun mu ya benden özür dilenmesinden nefret ederim''
''sen benim bebeğimsin ya oy kıyamam sen güliz ablanlamı kahvaltı yapmak istiyosun,unutmadım tatlım''
''seni seviyorum güliz abla, evet seninle kahvaltı yapmak istiyorum ''
''tamam tamam berbaer yapalım''
-gülüştük-
kahvaltı yapmak için masadaki yerimi aldım güliz ablanın bardağıma portakal suyu koymasıyla gülmeye başladım
''noldu tatlım''
''aklıma şey geldi ya hani geçen abimle sana sürpriz kahvaltı hazırlayacaktık ya abimin blendırda portakal suyu çıkarmaya çalıştığı aklıma geldi ne eylenmiştik ama tabi etrafı dağıtmıştık onuda bıraktım hazırladığımız kahvaltının yeneceği yoktu yine sen hazırlamıştın kahvaltıyı''
-güliz abla kahkaha atar-
''aa evet aklıma geldi abine öyle diyorsun ama sende fırında sosis kızartıyordun ''
''ya ama napayım tencereyi bulamadım''
''tamam tamam tatlım sizin düşünmeniz yeterli ama bidaha böyle bişi yapmayın olur mu ben hazırlarım size''
''tamam''
-kahvaltıyı bitirdik-
yatağıma uzandım ve telefonu elime alıp wattpad'a girdim bu uygulamayı kitap okumak için kullanıyordum tabi arkadaşlarımla sohbet etmek içinde
4 mesajımın olduğunu gördüm ve hemen mesajlar bölümünü açtım..
.....
vote atmayı unutmayın aşkolar mucuklandınız ;) ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Yarısı[TEXTİNG]
ChickLitGECE YARISI HİÇ BU KADAR GÜZEL OLMAMIŞTI.. Arya kendisine verilen bu şansı nasıl kullanacaktı,bay gizemli hakkında hiç birşey bilmemesine rağmen duygularını ondan gizliyecek miydi?