my baby | Minsung

yirmi

jisung aynada son kez kendine baktı.

haftalardır düzgünce yemek yemiyordu, sürekli boş boş etrafa bakıyordu ve ağlıyordu.

yorgunluktan zayıf düşmüş bedenini süzdükten sonra aynadan çekilip evden ayrıldı

minhonun verdiği konuma doğru ilerlemeye başladı.

——

-jisung, hoşgeldin

jisunga burukça gülümsedi minho.

-ne söyleyeceksen söyle eve gideceğim

jisungun soguk çıkan sesine kırılsa da belli etmedi

-zayıflamışsın, gözlerin de şiş....

-söyleyeceğin şey bu muydu?

minho kafasını yere eğerek bir kaç nefes aldı

-babam... babam öğrenmişti ya hatta bu yüzden evden kovulmuştum. annemin konuşması sonucu beni eve geri çağırdılar. gittiğimde sana haber verecektim ama o sıralar derslerinle ilgileniyordun ve ben de seni meşgul etmek istemedim. daha sonra eve gittiğimde babam ben mutfakta anneme yardım ederken telefonumu almış. senle olan mesajları fotoğrafları görmüş.

jisung şok olmuş bir biçimde minhoyu dinliyordu

- bana o evde kalmak istiyorsam senden ayrılmamı söyledi. kabul etmedim. evden çıkacakken annem beni tuttu gitmemem için. babam buna sinirlenip annemi kolundan tuttu ve yere fırlattı. şiddet uygulayacağı sırada ben girdim araya. anneme zarar vereceğini falan söylüyordu sürekli. bu yüzen kalmak zorunda kaldım.

-m..minho

-sonra bana kıxın birini bulmuş babam dediki bununla sevgili olacaksın. olmak zorunda kaldım. yemin ederim ben seni bırakmak istemedim.

jisung hızlıca minhoya sarıldı

daha fazla dayanamayan minho ağlamaya başladı

-ağla sevgilim, dök içini. ben burdayım.

o sırada aklına gelen şeyle jisung minhoya döndü

-annen? o şu an iyi mi

burnunu çekerek kafa salladı,

-japonya'ya teyzemin yanına gitti. sana da çok selam söykedi. babamı da şikayet ettik bu yüzden sana anlatabildim

jisung tekrar sarıldı minhoya

-seni seviyorum min

-bende seni seviyorum sung

veee bitti