Fifteen Years [COMPLETED]

Chapter Four

Maxine (pov)

"Hija.. Hija..."kinukusot ko ang mata ko ng bumangon dahil ginising ako ni manang

"Bakit manang may nangyari ba?"tanong ko

"Wala hija pero kasi nandyan po si Warren sa labas"napabalikwas ako sa gulat, Kilala ni manang si warren dahil naging saksi ito sa lahat ng nangyari saking buhay

"Ano?! kanina pa ba po?"tanong ko

"Oo hija.. kalaro nya ang anak nyo... alam na ba nya?"tanong nito, napayuko ako at umiling

"Mukhang madami kang dapat ipaliwanag sa tao.. ang dilim ng mukha nya ng papasukin sya ng guard sa bahay, akala mo may giyera na paparating... kanina pa sya dito pero di ka nya pinapagising hayaan daw kitang magising kaso ay nakakahiya namang pag hintayin sya"kwento nito.. agad kong naramdaman ang pangangatal ng kalamnan ko ng tumayo ako at nag ayos ng sarili. May duty ako ngayon pero mukhang kailangan ko munang haraping ang nakaharap na problema sakin.. at dahil tinatamad akong magbihis at feel ko ang pagod sa katawan ko ay naghilamos lang ako at ipinusod ang buhok ko

"Ang daya mo dad!!!"at doon nanghina ang tuhod ko at napaupo, mabuti na lang at malayo pa ako.. bakit kailangan ko itong harapin?!

"Kailangan mo siyang harapin hija"sabi ni manang at tinulungan akong tumayo, agad akong huminga ng malalim

"Magdala ka manang ng meryenda sa sala"kahit nangangatal ang boses ko ay pinilit kong maging matatag.. you need to face and be strong maxine!

"Kiddo you're good at all hahahaha.. magaling lang talaga si daddy"gusto ko ng mag back out ng makita ko ang hindi maipintang saya sa mukha ng anak ko at ang kakaibang ngiti ni warren habang nakatingin ito sa anak ko

"Mommmyyyy!!"hindi ko namalayan na nasa akin na ang atensyon ng dalawa, lumundag ang puso ko ng alalayan pa ni warren patayo ang anak na para bang matutumba ito

"Mommy! Mommy"pilit kong binuhat ito kahit ramdam kong nanghihina ako

"W-why?"nauutal kong tanong habang nakatitig sa kanya

"Sya ba talaga ang daddy ko? we're the same face mommy! and he's very intelligent!"parang tuwang tuwa pa ito,anak nanghihina na ako!

"Ah eh.... kasi ano anak ahhmmmm y-"

"Mhyst baby dito ka muna, kakausapin lang ni mommy mo yung visitor"nakahinga ako ng maluwang ng biglang sumingit si joan at pinilit na kinuha si mhyst

"I want dad!"giit ng anak ko

"kiddo go to your yaya, we will just talk okay?"malambing na tugon nito kay mhyst at ayun na naman ang puso kong nakikipag karera!

"okay.. but don't leave me again dad"sabi nito, nahugot ko ang hininga ko ng lumapit ito sa anak ko at hinalikan ito sa noo

"I won't leave you kiddo, hindi na ako makakapayag na iwan nyo ako"sabi nito at mabilis naman na lumabas si joan at mhyst... sa ngayon kami na lang dalawa... sa ngayon ako na lang ang haharap mag isa!

"It would be rude kung mag uusap tayo ng nakatayo"nanindig ang balahibo ko sa lamig ng boses ni warren, sumunod naman ako at naupo sya sa mahabang sofa samantalang ako ay sa single sofa.. panay lang ang pagbuntong hininga ko dahil kinakabahan ako

"Alam ko at nararamdaman ko na anak ko yun, but i want you to clear all question in my mind by answering yes or no, so is that kid is MY SON?"diniinan pa nya ang salitang yun na lalong nagpa kaba sakin, chin up maxine!

"Y-yes?"nauutal kong sagot, wala na akong lakas, mapait syang tumawa

"So that's my really son! DAMN IT MAXINE! ILANG TAON AKONG NAGHINTAY SAYO NA BAKA BABALIKAN MO AKO NA BAKA KAKAUSAPIN MO AKO PERO HINDI! HINDI NAMAN AKO MAHIRAP HANAPIN KASI KALAT ANG PANGALAN KO! THAT'S MY SON AT DI MO MAN LANG NAISIPAN NA PA-"