(8)
ေခါင္းေတြရႈပ္လာတာေၾကာင့္ စာ႐ြတ္ထဲေလွ်ာက္ျခစ္ခ်လိဳက္သည္။ ထိုမွမက ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ေတြကိုပါ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕စုဆြဲ ဖြလိုက္သည္။
ဆံပင္ေတြ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႕စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ သူ႕ပုံစံက ဘယ္ေလာက္စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလိုက္မလဲဆိုတာ Han JiSung မွန္မၾကည့္ဘဲကိုသိသည္။ျပတင္းေပါက္ကိုဆြဲဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ ေလတစ္သုတ္က မ်က္ႏွာကိုလာခတ္သည္။ စိတ္ညစ္ေနတာေတြအကုန္ ဒီေလနဲ႕အတူလြင့္ပါးေပ်ာက္ကြယ္သြားရင္ ေကာင္းမယ္။ အေဝးက တိုက္ေတြဆီကျမင္ရတဲ့ မီးေရာင္ကိုၾကည့္ၿပီးလည္း စိတ္ေတြကေျဖသာမရပါ။
စိတ္ညစ္လိုက္တာေနာ္ စာမရေသးဘူး။
တစ္ပတ္ပဲ စာေမးပြဲေျဖဖို႔ တစ္ပတ္ပဲလိုေတာ့တယ္ ဆိုတာကိုေတြးမိရင္ သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးခ်မိလြန္းလို႔ မရွိတဲ့အသက္က တိုေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။
မေန႕ကမွ စာစလုပ္တာ။ ေျဖခါနီးတစ္ပတ္အလိုမွ စာစလုပ္တာမို႔ ေႁမြကိုက္ေနေလၿပီ။ အရင္လေတြတုန္းက ဘာလို႔အေလလိုက္မိပါလိမ့္လို႔ေတြးမိရင္ ေနာင္တေတြလည္းရပါတယ္။
တစ္ပတ္တည္းနဲ႕ ဘယ္လိုလုပ္စာေတြအကုန္မွတ္နိုင္မွာလဲဆိုတဲ့ စိတ္လည္းဝင္တယ္။ ဒီလိုဆိုၿပီးလည္း လက္ေလွ်ာ့လို႔က မရျပန္။ စာေမးပြဲသာက်ရင္ အိမ္ကအရင္ Jisungကို က်ိတ္လိမ့္မည္။
သူကိုယ္တိုင္ကလည္း စာေမးပြဲမက်ခ်င္ ေအာင္ခ်င္တာမွတစ္ပိုင္းကိုေသလို႔။ ေအာင္ခ်င္ရင္လည္း အရိုးေၾကေၾက အေရခမ္းခမ္းလုပ္ပါလားဆိုေတာ့လည္း တစ္ပတ္ပဲက်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ အိပ္လည္းမေျဖာင့္ ဖုန္းသုံးလို႔လည္းမရနဲ႕ ပင္ပန္းေသးသည္။အားးးး
စိတ္မြန္းၾကပ္လြန္းလို႔ ႐ူးေတာ့မွာပဲ။
အေမေရ ကယ္ပါဦး အေမ့သားေလးကို ကူညီပါဦး။
ဒီအခ်ိန္ႀကီး ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႕ အဲ့လိုသြားငိုရင္ အိပ္ေနတဲ့အေမက သူ႕ကိုေအာ္လႊတ္လိမ့္မည္။
သူ႕လိုပဲ စာေမးပြဲေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းေနဦးမယ့္ သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ကိုလည္း ဖုန္းဆက္မရစ္ရက္ျပန္။
YOU ARE READING
Hannie, You are My Story
Fanfictionကျွန်တော်တို့တွေက ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ ပုံဖော်ကြပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ပုံပြင်တွေနဲ့ပေါ့။ ကျွန်တော့်မှာလည်း ကိုယ်ပိုင်နာမည်နဲ့ ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ရှိတယ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႕ ပုံေဖာ္ၾကပါတယ္။ ကြ...