"Zuschrift"|rosekook

selbstmord 2

2 hafta sonra

O günden sonra hiçbiri Roseanne'nin evine gitmemişti,gidememişti.
Gittiklerinde onu güzel gülümsemesiyle karşılayan Chaeyoung olmayacağı için hiçbiri oraya gitmek istemiyordu.
O eve,o odaya her girdiklerinde Roseanne'nin son gördükleri hali gözlerinin önüne gelecekti.
Lalisa ise hazırlandı.
Cesaretini topladı ve Roseanne'nin evine gitmek için yola çıktı.
Oğlanlar Roseanne'nin evinin anahtarını değiştirdiler ve 9 kişide de yeni anahtar vardı.
Lalisa evin önünde durdu.
5 dakika boyunca boş boş baktı önündeki eve.
Yavaşça kapıya doğru adımladı.
Kapıyı açtı ve içeri girdi.
Girer girmez gözleri doldu.
Salona girdi,fotoğraflara göz gezdirdi ve burukça gülümsedi.
Çok özlemişti Roseanne'yi.
Sonra yavaşça merdivenlerden yukarı çıktı.
Roseanne'nin odasının kapısı kapalıydı.
Yavaşça açtı kapıyı.
Kızın odasının her yerinde göz gezdirdi.
Dolabın kapaklarını açtı ve Roseanne'nin kokusunun olduğu kıyafetlerine dokundu,kokladı.
Sonra çekmeceleri açtı.
Anı kutusu kilitliydi ve kilidin nerede olduğunu biliyordu.
Kilidi aldı ve kutuyu açtı.
Yakılmış bir kağıtta not buldu.
Eli ayağı birbirine dolaştı,
Burnunun direği sızladı ve notu okumaya başladı.

"Merhaba,
Bu notu kimin bulacağını bilmiyorum ama umarım benim için değerli olan 9 kişiden birisi bulur.
Evet,
Baştan başlıyorum.
Merhabalar,
Bu notu okuduğunuzda ben aranızda olmamış olacağım fakat lütfen üzülmeyin.
Ben gideceğim yerde çok mutlu olacağım biliyorsunuz.
Biriciğimin yanına gidiyorum.
Evet bi yandan çok seviniyorum ama bi yandan da sizin beni çok özleyeceğinizi düşününce üzülüyorum.
Lütfen üzülmeyin.
Biliyorsunuz çok acı çektim ben.
Söylemek istediğim çokça şey var ama ben sadece bir köşeye çekilip ağlamak istiyorum.Ben artık güçlü gibi davranmak veya güçlüymüş gibi gözükmekte istemiyorum.
Ben artık dayanamıyorum.
Hem kırgın olup hem de bir şeyler yapmaya çalışmaktan yoruldum.
Düzeltmesi gereken ben değilim fakat böyle olmasına da dayanamıyorum.
Ya ben en sevdiğim insanın bile değiştiğini gördüm,artık kimseye ne güvenim,ne de inancım kaldı.
İlgi manyağı değilim,ama biliyorsunuz ilk defa birisinin beni çok sevmesini istedim.
Saatlerce ağladıktan sonra geçeceğini sandığın acının,ağladıktan sonra daha fazla acıtması olayı var bir de.
Bu notumu benim çektiğim acının aynısını siz çekmeyin diye yazıyorum.
Lütfen beni dinleyin acıma daha fazla üzülüp kendinizi yıpratmayın.
Canın acıyacak,acıyacak ki büyüyebilesin.Bazı şeylerin değerini anlayabilesin.Tecrübe edinebilesin.Sen acına yenik düşmek yerine,o acıdan tecrübe almayı başarırsan kazanırsın.Çünkü sağlam tecrübeler,acıdan kazanılır.
Bunu sakın unutmayın.
Şu aralar üstümde çok değişik bir sakinlik var kafamın içi deliriyor ama sakin sakin duruyorum.Hiçbir şeyin yolunda gitmeyişini mi kabullendim yoksa kusursuz bi kriz öncesi sessizliği mi bu ayırt edemiyorum.
Kısacası,
Kendinizi affedin,kendinizi kabullenin,kendinizi sevin.
Sizlerin hayatına küçük bir dokunuş yapan,her koşulda size uzanan bir el olmak isterken kendimi bitirdim,hem de son kan damlama kadar.
Hepinizi çok seviyorum.
Sakın birbirinizi bırakmayın.
Ve olur da bir gün Jeon Jungkook geri dönerse,
Ona onu çok sevdiğimi ve onu çok özlediğimi söyleyin.

Roseanne Park Chaeyoung'tan."

lalisa bu notu okuduktan hemen sonra hıçkırarak ağlamaya başladı.
Roseanne'nin jungkook'u çok özlediğini biliyordu fakat biriciğinin acısının bu kadar büyük olduğunu bilmiyordu.
Salaktı Lalisa,kız kardeşinin acısını hiçbir zaman anlayamamıştı.
Keşke gelmeseydim,keşke bu notu ben bulmasaydım diye sayıklayıp durdu.
Ardından hemen Min Yoongi'yi aradı ve herkesin Roseanne'nin evine gelmesini söylemesini istedi.

yarım saat sonra.

Hepsi Roseanne'nin salonunda toplandılar.
Lalisa notu açtı ve okumaya başladı.
O okurken Jennie ve Jisoo çoktan ağlamaya başlamışlardı zaten.
Oğlanların ise gözleri doluydu.
Lalisa soğukkanlı olmaya çalışarak okumaya devam ediyordu fakat ses telleri titriyordu,dayanamıyordu.
Notun son cümlelerini okudu ve hepsi ağlamaya başladı.
2 haftadır sık sık görüşmeyen,görüşemeyen 9 kişi ölen arkadaşları Roseanne'nin evinde onun yazdığı notu okuyup sabaha kadar ağladılar.
Ağlamaları hiçbir şeyi değiştirmedi.
Hepsi uyuya kalmışlardı.

Ve tam o sırada her ayın 16.günlerinde Roseanne'yi gece o uykudayken ziyarate gelen Jeon Jungkook içeri girdi.
Arkadaşlarını uzun zamandır görmüyordu.
Ve hepsini çok özlemişti.
Ama en çok Roseanne'yi.
Gözleri koca salonda Roseanne'yi aradı.
Büyük ihtimalle odasına çıkmıştır diye düşündü ve Roseanne'nin odasına çıktı.
Kapıyı açtı ve odanın bomboş,tertemiz olduğunu gördü.
İçine giren korku hissiyatı gitgide büyürken aşağı tekrar indi,iyice bakındı.
Lalisa'nın elinde ki kağıdı gördü ve yavaşça aldı.
Evden çıktı ve Roseanne'nin evinin yakınlarındaki parka gitti.
Bir banka oturdu ve notu açıp okumaya başladı.
Bunun intihar mektubu olduğunu anlaması zor olmadı,gözlerinin doluluğu yüzünden zar zor okumaya çalışıyordu.
Son cümlelere geldi ve yutkundu.
Burnunun direği sızladı.
Nefes alamadığını hissetti.
Kıyamadığı Roseanne'si onun için kendi canına kıymıştı.
Kağıdı fırlattı,ağlamaya başladı.
Hıçkırarak ağlıyordu fakat yanına gelip birisi oturana kadar.

Kafasını kaldırdı,gözlerini sildi.
Yanına oturan kişiye döndü ve şoka girdi.
Yanında oturan kişi Kim Taehyung'tan başkası değildi.
Taehyung sımsıkı sarıldı Jeon'a.
Çok özlemişti küçüğü.
Jeon'da ondan farksız değildi.
İkiside gün doğana kadar ağladılar.
Biricikleri Roseanne için.

3 gün sonra.

O geceden sonra Taehyung ve Jungkook her gece buluşup dertleştiler.
Bu gecede Taehyung yine Jungkook'un yanına gidiyordu.
Tabi arkasında onu takip eden Park Jimin olduğunu bilmeden.
Taehyung parka girdi,bir banka oturdu.
Park Jimin ise bir ağacın arkasından onu izliyordu.
Jungkook parka girdi,Taehyung ile sarıldılar.
İkisinde de maske vardı.
Jimin diğer kişinin Jungkook olduğunu anlamıştı ama inanmak istemiyordu.
Ta ki maskelerini çıkartana kadar.
Saklandığı ağacın arkasından çıktı koşa koşa onların yanına gitti ve Jeon Jungkook'a sarıldı.
Kardeşini çok özlemişti.
Ne olursa olsun kardeşiydi o onun.
Taehyung,Jimin ve Jungkook maknae line olarak tekrar bir aradalardı.

tabiki hiçbiri parkın karşısındaki binadan Roseanne Park Chaeyoung'un onları izlediğini bilmiyordu.