DRAMONİE ||hayran kurgusu

ağaç ev

ellerimi sertçe avuç içime bastırmış hermonienin ağzından çıkacak her bir sözcüüğü dikkatle dinliyordum .

"geçen gece eve hiç gelmemişsin ve ailen meraktan ölmüş. söylesene neredeydin"

farketmeden tuttuğum nefesi büyük bir rahatlıkla verdim. eğer öğrendiği şey sadece buysa hiçbir sorun yoktu.

" üzgünüm sadece kafam biraz karışıktı ve pansynin yanına gitmiştim."

"oh anladım" ondan birşey sakladığımı düşünüyordu . haklıydı .

"seni de endişelendirdiğim için üzgünüm . hadi gel seni bir yere götüreceğim."

ellerimizi birleştirip ormanlık alana doğru gitmeye başladım uzun bir yürüyüşün ardından ağaçlık alan hafif hafif açılmaya başlamıştı . karşımızdaki manzara kendini gösterirken hermonie büyülenmişcesine etrafına bakıyordu .

ilerde ince ama yüzebiliceğimiz kadar da geniş bir dere vardı . çimenler ve ağaçlar öylesine yeşildiki gerçekliğine inanamak güçtü.

dahası asıl geliş sebebimiz ağaç evdi . benim ağa evim ç çocukluğıum burada geçmişti bu ev pansy ve benim hep saklanma sığınma yerimiz olmuştu . 

ellerini çırparak neşeyle bana döndü . "draco burası muhteşem neden daha önce gelmedik."

"bazı şeylerden emin olmam gerekiyordu."

"ne gibi şeylerden "

göz kırparak ağaç eve doğru ilerlemeye başladım.. "orası da bana kalsın." 

eskimiş merdiveni ağaca yasladım basamakların sağlmalığını kontrol ettikten sonra önden herm arkadan da ben ağaç eve çıktık . içerisi birkaç yıl önce bıraktığımızdaki gibiydi. zaman birtek burayı ele geçirememişti.

"bayıldım buraya ."

minderlerin üzerine oturduk . herm gözünü kapatıp sesleri dinlerken bende onu izliyordum . bir anda gözlerini açıp gülerek sordu . "ne"

bende gülümsemiştim . "hiç "gözlerime o kadar uzun baktı ki eğer şimdi birşeyler söylemezsem onu öpebilirdim.

"birşeyler getirmiştim yiyecek ister misin ." 

onaylarcasına başımı salladım karnıma sancılar giriyordu açlıktan bir deri bir kemik gibi gözükmem çoğu kişiyi yanıltıyordu . benim aç kaldığımı düşünürlerdi hep. oysaki bir oturuşta iki bal kabağı kekini yiyebilirdim .

herm çantasından çıkardığı çörekleri bana uzatırken birini kapıp hızlıca miğdeye indirdim .

....

yaklaşık üç saat ağaç evde kalmıştık . hava kararmadan ayrılıp eve gelmiştik . herm ile ayrıldım ve odama çıktım . tüm günü en ince ayrıntısına kadar zihnimde canlandırdım . aklıma gelen fikirle yatağımdan kalkıp çalışma masamın yanında duran parşomenlerden birini aldım ve hermonienin resmini çizmeye başladım . gözleri kapalıyken onu yeteri kadar inceleme fırsatı bulmuştum .

resimi bitirdiğimde yorgunlukla yatağa uzanıp kendimi uykuya bıraktım .