"က်န႔္ေကာ!"
"က်န႔္ေကာ!"
"က်န႔္ေကာ!"
"က်န႔္ေကာ!"
"မင္းဘယ္အခ်ိန္အထိ ငါ့ေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနမွာလဲ"
"အြန္းးးးးးးးးးး ကြၽန္ေတာ္စိတ္ပါတဲ့အထိ"
"ေနာက္ၿပီး ငါ့ကိုက်န႔္ေကာကို အက်ယ္ႀကီးေအာ္မေခၚလို႔မရဘူးလား ဝမ္သခင္ေလး"
"ဘာလို႔လဲ.................................………................."
ေတာ္ေသးတယ္ ။ ဆံုးသြားလို႔ ။ ညေရာက္မွ'လဲ'ကဆံုးမယ္မွတ္တာ ။
"မင္းဘာျဖစ္ေနတာတုန္း?"
"က်န႔္ေကာကလဲ"
ငါကမလဲေသးဘူး မတ္တပ္ႀကီး မေကာင္းႀကီးေဟ့။ အေရခြံႏႊာၿပီး စြပ္ျပဳတ္လုပ္ေသာက္လိုက္ရ။
စိတ္ကရွည္တယ္ေနာ္.....ဟင္း.......ငါေလးစိတ္ကရွည္တယ္
"နန္းေတာ္က မင္းအေမလင္ေဆာက္ထားတာမွတ္ေနလား ခိုးဝင္ရတာေပ်ာ္ေနလား"
"ရားးးးးး က်န႔္ေကာကလဲ အေမလင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး အမလင္ဆိုပိုမွန္မယ္ထင္တယ္ေနာ္"
"ဘာ....!.!.အ.မ.အမလင္"
"ရူး..မ သိ ဘူး လား
ေရွာင္းရန္က ကြၽန္ေတာ့အမကို ႀကိဳက္ေနတာေလ"
"တိုင္းျပည္ရဲ့ မင္းႀကီးကို နံမယ္ေခၚစရာလား
မင္းရူးေနလား ဝမ္ရိေပၚ
မဟုတ္ကဟုတ္က ေကာလဟာလကလဲေျပာေသးတယ္ မင္းေသခ်င္ေနတာလား!!"
"က်န႔္ေကာကလဲ ေရွာင္း..အရွင္မင္းႀကီးကေတာင္ၾကည္ၾကည္ ျဖဴ ျဖဴေခၚခြင့္ျပဳေသးတာကို
က်န႔္ေကာက ဘာလို႔ေငါက္ေနတာတုန္း
ကြၽန္ေတာ္ရေတာ့ က်န္ေကာကို ခ်စ္ရလိုက္တာ"
အားးးးးးးးးးးးးးးး
ဒီေကာင္ေလး ဒီစကားကို လြယ္လြယ္ကူကူထြက္လာျပန္ၿပီ
"ခ်စ္ရလိုက္တာ?"
"အာ ေျပာလိုက္မိလား
ခံစားခ်က္ေတြဖံုးေတာင္မလံုေတာ့ဘူးပဲ
ေမ့လိုက္"
ေမ့လိုက္
ေမ့လိုက္
ေမ့လိုက္
အားးးးးးးး ဝမ္ရိေပၚ!!!!ငါသတ္မိေတာ့မယ္
လက္ထဲကဖတ္လက္စ စာအုတ္ေလးအတြက္ကေတာ့ အေမႊးတိုင္ေလးတတိုင္ထြန္းလိုက္ပါ့မယ္။
