İyi okumalar!
Yorumlarınızı bekliyorum.
Hiç uyumamış gibi yorgun hissederek gözlerini açtı ağır ağır. Yanında göremediği sevgilisiyle hafifçe kaldırdığı başını geri koydu.
Genç adam yatakta oturur hale gelirken günlerdir geceler uyandığında yanında bulamadığı sevgilisini düşündü. Aslında nişanlısı da denilebilirdi.
Garip davranıyordu. Hazan günlerdir garip davranıyor sürekli ağlamamak için direniyordu. Onu tanıyordu. Annesiyle de kavga etmişti. Önceleri bu durgunluğunun ailesiyle ilgili olduğunu düşünüyordu. Ama sonra kendisiyle ilgili bir durum olduğunu anlamıştı. Gerektiğinde her kese profesyonelce yalan söyleyen sevgilisi ona asla söyleyemiyordu.
Yataktan kalktı yavaş hareketlerle. Merdivenlerden inerken günlerdir her gece gördüğü manzarayı gördü. Dizlerini kendine çekerek ellerini etrafına sarmış ve gözlerini yine rastgele bir yere sabitlemiş Hazan.
"Güzelim?"
Hazan gözlerini yavaşça sevdiği adamın gözleriyle kavuştururken boğazını temizledi.
"Uyanacağını biliyordum. Konuşalım mı biraz?"
Yağız kadının her ne kadar sabit tutmaya çalışsa da titreyen sesini, kaçırdığı bakışlarını gördüğünde hızlı adımlarla ona yaklaştı ve yanına oturarak eliyle yüzünü kavradı.
"Neyin olduğunu anlat artık Hazan. Günlerdir benden kaçıyorsun!"
Genç adamın gözleri kadının parmağındaki tek taşa takıldığında yutkundu.
"Eğer teklifimle ilgiliyse yani-"
"Hayır Yağız! Saçmalama. Hem en ufak bir şüphem olsa sana 'evet' der miyim ben!?"
Yağız alnını Hazanın alnına yaslandığında ikisi de titrek bir nefes verdi.
"O zaman söyle güzelim. Söyle seni bu kadar üzen şeyi."
Genç kadın ondan ayrılmak istediğinde izin vermedi. Sıkıca sarıldı ve çenesini kadının başının üstüne koydu.
"Benden uzaklaşıyorsun Hazan. Yapma bunu."
Genç kadının nefesini vererek ona sokulduğunu ve aynı onun gibi sıkıca sarıldığını hissettiğinde yüzünde buruk bir gülümseme oluştu.
"Yağız. Ben... Yani..."
"Evet sen..."
"Ben bir şey öğrendim ve bu seninle ilgili. Çok...gizli bir şey."
Genç adamın kaşları çatılırken Hazanın yüzünü görmek için onu nazik bir haraketle kendinden uzaklaştırdı ama bedenleri hala kenetlenmiş haldeydi.
"Teklif ettiğim günün sabahı öğrendin değil mi?"
Hazan gözlerini kapattı yutkunarak. Onu çok iyi tanıyordu. Ondan hiç bir şeyi saklayamıyordu. Zaten ilk kez ondan bir şey gizlemeye çalışıyordu.
"Evet."
Fısıltıyla söylediği sözle sevgilisinin dudaklarını alnında hissetti.
"Hazan... Sevgilim. Hadi söyle seni günlerdir üzen şeyi."
Genç kadın gözlerini açtı yavaşça ve dudaklarını Yağızınkilerle buluşturdu. Aniden gelen öpücükle bir anlık afalladı genç adam.
Günlerdir kadının onu öptüğünde hissettirdiği burukluk yoktu bu seferki öpücükte. Her zamanki gibi tutkulu ama bir yandan da şefkatle öpüyordu onu.
Verdiği karşılıkla daha da alevlenen tutku etraflarını sarmaladı. Zorlukla da olsa dudaklarını ayırdıklarında ikisi de konuşmadılar. Yağız onu çok kötü bir şeyin beklediğini hissediyordu. Ama en garibiyse bir tarafı bunu öğrenmekten kaçınırken diğer tarafı Hazan'ı bu denli sarsan olayı öğrenmeye can atıyordu.
"Hazan-"
"Şşhh."
Genç kadın parmaklarını adamın dudaklarına koydu korkarak. Korkuyordu...
Yağız'ın her şeyi öğrendikten sonra ondan uzaklaşmasından, toparlanamamasından, kaçmasından deli gibi korkuyordu.
